Unknown Society [ON GOING]

Kabanata 72: Falling

Detective's POV

** The day after **

Mourning...weeping....

"Ang a-anak ko!!!!"

"Sinong may gawa nito!????!?!?"

"PAPATAYIN KO KUNG SINO MAN GUMAWA NITO SAYO!!!!!"

The aura was too dark around here, nakikita ko lang ang mga magulang ng mga bata umiiyak. Puro hagulgol lang ang maririnig ko ngayon.

I sighed. Other sherrif deputies were surrounding the school.

"Charlize..." Charlize was newly dead.

Ginny grips into Charlize's hands. "I'm...sorry..."

Ginny's POV

My heart aches more than ever.
I can't believe this....

"Ch-Charlize?" Lumingon ako kung sino yun. I think it's her mom, by the looks of it, I think she knew before she went here.

Dali dali niyang niyakap yung katawan ni Charlize. "CHARLIZE!!!!"

Your mom's here...I smiled. Pero napalingon ako.

Ang daming katawan ng estudyante nakahilata sa sahig, cloth in their faces,
Blood Moon did this...

"Ginny..." Hindi ako lumingon kaagad, alam ko na kung kay ninong boses yun.

I ignored him, pero hinawakan niya yung kamay ko. "Saglit lang!"

Tumingin ako sakanya. "Ano?" Tanong ko.

"I'm sorry" sabi niya sakin. I roll my eyes. "Sorry?" I chuckled.

Napatingin siya sa baba, ashamed. "You knew didn't you? Huh? Jernegal?"

"H-hindi ko alam" sinuntok ko siya sa dibdib. "H-hindi mo alam?!"

"Hindi mo alam!!???"

"ANONG HINDI MO ALAM!?" Sinuntok suntok ko siya sa dibdib.

"Oi oi oi!!!!!" Sigaw ni detective, inawat niya ako. My hands in the air. "A-anong nangyayari dito!?"

May tumulong luha sa mata ni Jernegal. "Jernegal anong nangyayari dito?" Tanong ni detective kay Jernegal. Hindi siya napasagot agad.

Lahat ng tao sa paligid namin na saamin ang atensyon. "Wala naman nangyayari detective. Wala naman..."

I said, tapos tinggal ko yung dalawang kamay ko sa dibdib niya. And I walked off.

Christine's POV

Sumilip kaming dalawa ni Cage sa baba, from the rooftop. Cage sighed.

"Ang daming magulang nangulila..." sabi ni Cage. I feel sorry...for them.

They've lost their children without knowing. Suddenly something caught my attention.

"Ano yun?" Tanong ni Cage. I spotted my mom, kaya nagmadali ako pumunta sa baba. "Uy saglit lang!"

Once na naka baba ako, may biglang kumausap kay mama. I was confused kung sino yun.

"Will? Will Beltran?" My mom asked.

Wait, apilyedo ba ni Prof Will yun? Pano niya nakilala si Prof Will? Lahat naman ata ng magulang dito alam yung pangalan ng principal eh.

"Uhm why are we eavesdropping?" Cage asked. I made him shut his mouth. "Sino siya?" Tanong ni Cage.

"Mama ko..." sabi ko sakanya. He was shooked. "Bakit?" I asked. "Kaya pala mag ka hawig kayo" I roll my eyes.

Professor Will's POV

"Madeline..." I said. She looked at me. "Will? Will Beltran?" I smiled. And nodded. "It is me..."

She smirked. "Anong nangyayari dito Will?" She asked, her mood changed. Napatigil ako sa tanong niya.

"Akala ko safe dito sa eskuwelahan na ito"

"Baka ang anak ko din napahamk dito..." she looked at the bodies of the students, she sighed.

Hinimas himas niya yung noo niya. "Mga estudyante!? Patay!?"

"Hindi ako nagbibiro Will, papalipatin ko yung anak ko sa mas magandang eskuwelahan"

"At na balitaan ko, kayo ang may gawa nito!" I looked at her directly in the eye, hindi ko akalain na masasabi niya sakin yun ng deretso

"Nakakapagtaka nga...ikaw lang yung buhay nung naaksidente sila John! (Tatay ni Christine)"

"At hindi ko alam kung totoong naaksidente sila o napatay sila"

I clenched my fist. "Nakakapag taka Will..."

"Hinding hindi ko papabayaan ang anak ko, hindi ko nga alam kung bakit ko pinasok dito yung anak ko eh, na control mo ata ako?"

"Siguro totoo nga yung mga chismis sa Blood Moon na yan, since then... yan naman talaga yung mga chismis, tinatago niyo lang, para hindi masira reputasyon niyo"

she walk pass me.

Christine's POV

"Christine? Ano na?" Tanong ni Cage. Tumigil nalang sila sa pagsasalita.

I stood up, para mapasin niya ako. "Christine---"

Nakita niya ako kaagad. She smiled, and tears falls from her eyes. Niyakap niya ako ng mahigpit. "Anak..."

She strokes my hair. "Okay lang ako...ma..."

She kissed me in the forehead. Bumitaw na kaming dalawa sa yakap.

"Hindi ko alam na nangyayari sainyo toh" I nodded slowly, pinipigilan ko sarili ko kasi paiyak na ako eh. Napaka drama..

I saw prof Will in the back watching us, I felt a sharp sting in my chest, "Ugh!"

I fall to my knees, "Christine!" Sigaw ni Cage. "Anak!?"

Tumingin ulit ako kung masisilayan ko pa si prof Will, he has that dead blank stare, tinitignan niya lang ako.

Nararamdaman ko parin yung sakit sa dibdib ko. "Anong nangyayari!?" Tanong ni mama.

Bigla nalang nag black out ako.

"Christine!"

"Anak!!!!"

"Anong nangyayari sakanya!?"

"Itakbo na natin siya sa infirmary!!!"