Unknown Society [ON GOING]

Kabanata 66: Hospital Bed

Ginny's POV

It's been an hour and a half, madaling araw na wala parin si Charlize!

Saan ba kasi nag punta yun? Di tuloy ako makatulog. "Hay ano ba yan!!!" Sigaw ko.

Bigla akong nakarinig ng putok ng baril. What the actual fuck was that?

Napatayo ako sa hinihigaan ko. "S-si Charlize!"

Tarantang taranta ako, kaya lumabas ako sa kwarto namin.

Tumakbo ako paakyat, "Charlize!!!" Bigla akong napaupo sa sahig.

"A-ano---" di ako makapaniwala sa nakita ko. Di ko alam anong gagawin ko.

"A-ano toh!???" Sigaw ko. It's a girl nakadapa siya sa sahig.

May payong na naka saksak sa dibdib niya. I can feel the pain she felt.

Di ako makalapit sa katawan niya, I'm too scared to look at the body.

I crossed my fingers. "Sana hindi si Charlize, sana di si Charlize, sana hindi talaga si Charlize"

I slowly approach the body. I was in shock. "Ch-Charlize..."

I recognized the bracelet na nakasuot sakanya. I kneel. "PAANO-PAANO NANGYARI TOH!? HA!?"

Hindi ako nag dalawang isip na tanggalin sa dibdib niya yung payong. "Ughhh---"

"T-tatanggalin ko para sayo.." sabi ko sa katawan ni Charlize. Blood splat at my clothes and my face.

Binitiwan ko na yung payong. Napahandusay yung katawan niya sa sahig. Her eyes still open.

I'm in tears, ganito ba yung pakiramdam na namatayan ka ng special someone? Di ako pakapaniwala sa mga pangyayari.

May biglang sumulpot, napatingin ako sakanya. Yung detective na in charge sa mga crime scene. Pinahiga ko si Charlize.

Napayuko ako. "Kailan titigil toh...?"

"Oh no..." sabi ni detective.

"Sawang sawa na kami! Sawang sawa na kami...araw araw nalang may nawawala, may namamatay!"

"MAY GINAGAWA BA KAYO!? YUNG TOTOO!!!?" Sigaw ko kay detective.

"We're doing our best to----"

"NO SHUT UP!" I cut him off. "SHUT UP!!!!!!!!"

"You can't even solve this a year ago"
Sabi ko.

"Wala na si Charlize..." sabi ko.

Detective puts his hands on his waists. "Oh god..." he shook his head.

Grey's POV

"Gawin nalang natin toh sa labas..." sabi ni Vincent. "No..."

Hinatak niya ako palabas. "Urgh---!"

I kept on bleeding. "This is going to be fun" at tinulak niya na rin ako sa hagdanan. "Ufffff----"

"This is what we call domino effect" sabi ni Vincent.

I can't stand, wala akong magalaw aa buong katawan ko.

I groaned. I took sharp breathes to regain my strength. Itintuok niya uli yung baril niya sa ulo ko.

"This will be the end of everything!" Sigaw niya.

He laughed out loud, he pulled the trigger. "Goodbye Greyson..."

I came back to my senses.

I stood up as fast as lightning. Hindi ko napatagos yung bala sa katawan ko. He was in shock nung nakita niya ako napatayo.

I can feel the power in my veins. I took a deep breath. "Na supresa ba kita?" I asked.

"Ugh---!" Pinaputok niya uli yung baril niya. I took control of his mind, pinaikot ikot ko yung ulo niya hanggang mabaliw siya.

I lift him up in the air, I choke him up. "Hindi isang katulad mo ang makaka sira sakin...naiintindihan mo ba yun?"

I let him suffocate. Ibinato ko siya.

"Urgh---!" Bigla akong nahilo, parang masusuka ako. Napadapa ako sa sahig.

I felt blood dripping in my nose, ipinunas ko yung polo ko.

"What the hell..." I whispered in my mind. Anong ginawa ko?

Zach's POV

Lumabas na si Tala sa kwarto. At iniwan niya kaming dalawa ni Christine.

Tahimik yung atmosphere sa kwarto.
She smirked. "Kailangan mo atang magpahinga" sabi niya sakin.

I chuckled. "Heh kailangan ko talaga, nakakapagod kaya"

"Nakakapagod lahat ng pangyayari..." I added.

"Hahanapin mo pa yung ibang ex members ng Blood Moon..." sabi ni Christine.

Face palm...oo nga pala.

"Delikado toh..." sabi ko. She nodded.

"Mag iingat ka na, lalo na at naka survive ka sakanila, baka nga hinahanap ka na nila eh"

"Hmm kaya pala gusto ni Tala mag stay muna ako dito" sabi ko.

"Magandang ideya yun, dito ka muna at magpahinga at the same time magtago ka muna sa kanila" sabi ni Christine sakin.

"Makikita parin nila ako..." sabi ko kay Christine. She raised an eyebrow.

"Paano mo naman nasabi yun?" Tanong niya. "They're Blood Moon remember? And daming mata naka aligid saatin"

Natahimik siya sa sinabi ko. Di ko mapigilan mapangiti...

Napatingin siya sakin. "Sige lalabas lang muna ako, magpahinga ka muna jan" sabi niya sakin. Tumayo na siya sa inuupuan niya.

I snatched her hand, she fell into my arms. "An-anong ginagawa mo?"

"I can't resist you no more..." sabi ko sakanya. "Anong ginawa ko para ma deserve toh?"

"Zach...." she said my name in a soft voice. "Shh..shhhh I know"

She went over me. I directly look at her eyes. "Christine Evelyn A. Fernandez, you're such a mystery..."

Hindi ako nag dalawang isip na ilagay ko ang mga kamay ko sa bewang niya.

She closes her eyes, I slowly kiss her.
I put my tongue out asking for an entrance. I successfully entered...

Nararamdaman ko na umiinit yung buong katawan ko. All my worries and doubts...nawala.

At that moment...everything was perfect.

Christine's POV

Hindi na ako makapag isip ng maayos sa lagay na yun, hindi ko nga alam kung anong ginagawa ko eh.

Di ko alam kung liligaya ba ako sa ginagawa ko.

He slowly puts his hands on my hips.
"C-Christine..."

"Sobrang tagal kong tinago yung nararamdaman ko sayo..."

"Hindi na ako yung Zach na pagtitripan ka palagi, hindi na ako yung Zach na inaasar ka palagi"

"I'll be the man to court you, to take care of you, and to protect you"

"Mahal kita...mahal na mahal kita Christine"

"I know it's weird, love is weird in different ways...sino mag aakala na magugustuhan kita diba? Alam ng universe na best friend kita, pero hindi na"

Hindi ko inasam na magkakagusto siya sakin.

The closure of me and Zach are infinite. He was a thousand more.

We stopped for a moment.

And I realize.... ano ba tong pinag gagagawa namin?

Lumayo ako sakanya ng unti. "S-sorry" sabi ko.

Inayos ko yung sarili ko. "I'm sorry..." tumayo na ako, at lumabas na sa kwarto.