Unknown Society [ON GOING]

Kabanata 6: First Killing

Kyle's POV

Nandito ako ngayon sa girls bathroom. Because I feel uneasy sa classroom eh. Kaya I escaped. Ako nga pala si Kyle...Just call me Kyle. Don't call me any names...Just Kyle. Lumabas na ako at lumakad na sa hallway. Pero napatigil ako sa paglalakad, nang may narinig akong kakaibang usapan sa loob ng music room.

"Sino'ng sunod?" tanong ng isang boses.

I immediately hide. Nagtago ako sa likod ng mga lockers. "Maghintay muna tayo," sagot nung isa. Ano'ng pinag-uusapan nila?

"Haha! Akala nila nawawala sila pero ang totoo wala na talaga sila," sabi ng isa. 'Yung mga 'lost' poster...may kinalaman ba 'yun sa pinag-uusapan nila?

"Wait.." sabi nung isa, may lumabas sa music room. "Bakit?" tanong nung isa.

Kumapit ako ng mahigpit sa locker. They're near..I can hear their footsteps. Kyle..think! Baka mahuli ka....Kaya tumakbo ako, pero natapilok ako. "Ouch!" sigaw ko. Baka mahuli ako!!!

"Ano'ng ginagagawa mo dyan?" Napalingon ako. Siya..Sumandal siya sa pader. Nag-cross siya ng arms.

"Ikaw? Ano'ng ginagawa niyo dyan?" tanong ko. Naging blangko ang ekspresyon ng mukha niya. May tumabi sa kanya. 'Di ko pasiya nakikita. Hindi man lang ako tinulungan. Kaya I stood up.

"None of your business," sabi nung isa. Ang sungit naman nito.

"May narinig ka ba?" tanong niya.

"Paano kung sinabi kong oo? Ano'ng gagawin niyo?" mataray kong tanong. Nag-smirk 'yung isa.

"Then you better run for your life," then may nilabas siyang shiny thing. Shit!! Kutsilyo!!! I ran to the rooftop. Nang makarating ako doon, lumapit ako sa railings. I need frsh air. Inhale exhale. Narinig kong bumukas 'yung pinto sa rooftop.

Tumakbo ako para masarado 'yung pinto. "Wag mong subukan!" sigaw ko, pero tinulak nila 'yung pinto. Tumalsik ako.

I groaned. Gumapang ako papunta sa railings. "Hindi ka na makakatakas," sabi nung isa. SInipa ko siya.

"Lumayo kayo sa akin!" sigaw ko. May nagtakip ng bibig ko. I kept on groaning. Pinatayo niya ako. They tied my arms together. Hindi ako makasigaw dahil may takip ang aking bibig. My eyes widened when I saw the knife. Hinawakan nung isa 'yung likod ko. I can't fight back. Wala na akong nagawa.

Naabutan nila ako....

Sinaksak niya ang dibdib ko. My vision became blurry. This is my end...

"Sorry.." is the last words I heard from them. Tatandaan ko ang pangalan niyo at ang mukha niyo.

Binitawan na ako nung isa, then they untied my hands. Tinanggal na din nila 'yung takip sa bibig ko. Tinanggal na din nila 'yung kutsilyo. My chest bleeds..Tinulak nila ako.

I have sold my soul. I can't ever forgive myself.

Christine's POV

Ang hirap naman neto. Kanina ko pa binabasa 'tong History. Nakakaantok.

I felt something, something wet. May tumulo sa uniform ko. "Huh?" nagtataka ako kaya kinapa ko ito. Red liquid. "Eewwww," reak ko. Inamoy ko ito. Ang langsa.

"Zach!!" sigaw ko.

"Ano?" tanong niya. Lumapit siya sa akin.

"May tumutulo doon," sabi ko sa kanya. Tinuro ko 'yung itaas ng puno.

"Saglit lang.." umakyat siya sa puno. May lahing unggoy ba 'to?

"Ano'ng meron dyan?!" sigaw ko.

"Wait...parang...AHHHH!!" sumigaw siya. Nahulog siya sa puno.

"Hoy! Ano'ng nangyari?" tanong ko. HIs eyes widened.

"M-May ano.." he stuttered.

"May ano?" tanong ko. Nagsipuntahan ang mga tao doon. Medyo malayo-layo na kami sa puno. NIyakap ako ni Zach ng mahigpit.

"Zach?" Niyakap ko din siya. Pero bumitaw siya kaagad.

"HIndi ako duwag!" sigaw niya. Huh? May binulong siya sa tenga ko.

"May patay sa puno..."