His Lessons ft. Harry Styles [Nederlands] #WinnerWattys2019

~ Hoofdstuk 17 ~

{Megan}

Een beetje ongemakkelijk liep ik met Clay mee. Ik hoorde Paul en Jacob nog net achter me fluisteren - wat een mooie man, waar zou dit over gaan? - en nerveus haalde ik me allerlei scenario's in mijn hoofd. Wat moest deze knappe man van mij? En hoe wist hij mijn naam? Shit, wat nou als hij gewoon een enge stalker was die mijn vader als excuus gebruikte om met me te kunnen praten? Kon ik hem eigenlijk wel vertrouwen?
Zoveel vragen, zo weinig antwoorden.

En zo weinig keus.

We liepen naast elkaar de parkeerplaats op en gingen bij het hek staan. Een lage, zwarte motor was naast ons geparkeerd en omdat ik hem niet herkende als die van Harry of Ethan, ging ik er vanuit dat 'ie wel van Clay moest zijn.

Kende hij Harry en Ethan soms?

'Hier is wel goed.'

Ik knikte en keek de man vragend aan. Zijn blauwe ogen stonden serieus, maar niet geheel onvriendelijk. Er was iets aan hem, iets bijzonders, wat mijn achterdochtigheid op een vreemde manier op een laag pitje zette. Ik wist dat ik op mijn hoede moest blijven - je hoorde vaak genoeg van die vreemde, nare verhalen - maar alsnog. Hij had iets vriendelijks.

'Je zult dit wel heel raar vinden,' begon hij toen, waarop ik lichtjes knikte. Een glimlach vormde om zijn lippen en ik stond het mezelf toe om een klein beetje te ontspannen.

Niet meteen bang worden, dat is nergens voor nodig.

Toch?

'Ik wil je graag een paar vragen stellen over je vader, Ricardo Jones. Is dat oké?'

Ik knikte. 'J-ja, hoor.'

'Mooi. Klopt het dat je bij hem in huis woont?'

'Eh, ja,' antwoordde ik. 'Dat klopt.'

Clay knikte. 'Is hij vaak thuis?'

Ik schudde lichtjes mijn hoofd. Mijn vader was, hoe lelijk dat ook klonk, vaker niet thuis dan wel. Ik besefte me hoe stom dat eigenlijk was en hoe dat wel niet over moest komen op Clay, maar het was wel de waarheid en iets zei me dat het heel onverstandig was om tegen deze man te gaan staan liegen. Heel, heel onverstandig.

'Waarom niet?' vroeg hij toen.

'Hij, eh... hij is meestal naar de kroeg,' antwoordde ik, mijn blik afwendend. 'Daar brengt hij het grootste deel van zijn tijd door.'

'Aha,' knikte Clay. 'Welke kroeg?'

Ik slikte en keek de man aan. Zijn blik was nog steeds vriendelijk, al sierde een diepe frons nu zijn voorhoofd. Het was niet zozeer dat hij medeleven toonde of bezorgd was - wat mensen meestal deden als ik over mijn vader praatte - maar meer alsof hij heel diep nadacht over iets, alsof hij bepaalde puzzelstukjes aan elkaar probeerde te verbinden. Het was bijna alsof hij het antwoord op zijn eigen vraag eigenlijk al wist.

Waar had hij mij dan voor nodig?

'De Rode Dame,' zei ik toen, geheel naar de waarheid. 'Hij is meestal daar, samen met wat van zijn maten. Ik weet niet precies hoe die heten, maar-'

'Dat hoef ik niet te weten,' onderbrak Clay me, waardoor mijn mond halfopen in de lucht bleef hangen. Ik perste snel mijn lippen op elkaar en sloeg verlegen mijn ogen neer.

'O-oké.'

'Zeg, Megan,' begon hij toen, waardoor mijn aandacht weer terug naar zijn gezicht getrokken werd. 'Is jouw vader wel eens met andere dingen bezig dan drinken?'

Ik slikte nerveus en voelde mijn wangen rood worden. 'Wat, eh, wat bedoelt u?'

Hij grinnikte. 'Zeg maar je.'

'Oh, oké...' antwoordde ik verlegen. 'Wat, eh, bedoel je?'

'Je vader, doet hij wel eens andere dingen dan in de kroeg drinken? Illegale dingen, bedoel ik.'

Snel schudde ik mijn hoofd. Mijn vader was veel dingen, en voornamelijk veel dingen niet, maar een crimineel? Nee. Echt niet. Daar was hij veel te laf voor. En, bovendien, veel te dronken.
Vooral veel te dronken.

'Niet dat ik weet?' antwoordde ik daarom.

'Hm...' zei Clay bedenkelijk. 'Oké. Dan weet ik eerst voldoende.'

Nu keek ik hem recht aan. 'Echt? Dat... dat was het?'

Ik kon moeilijk geloven dat deze man helemaal hierheen was gekomen, helemaal mij had opgezocht, om alleen maar een paar lullige en oppervlakkige vragen te stellen. Waarom zou iemand zoveel moeite doen voor zulke voor de hand liggende informatie? Daarbij: wat moest hij in godsnaam met mijn vader?

De knappe man knikte en haalde vervolgens een hand door zijn halflange, blonde haar.

'Ja,' antwoordde hij. 'Misschien dat ik later nog een keer terug kom, als je dat goed vindt, maar voor nu weet ik genoeg.'

En toen gebeurde er iets in mij. De hele situatie, de vragen die gesteld werden, de manier waarop Clay naar me keek... ik wist dat er iets aan de hand was, iets bijzonders, en ik wist dat deze man van meer dingen op de hoogte was dan hij deed blijken.

Veel meer.

En daar, op dat moment, schreeuwde alles in mijn lichaam dat ik afscheid moest nemen en gewoon weg moest lopen. Dat ik me niet moest gaan bemoeien met andermans zaken, dat ik me gewoon afzijdig moest houden en het hierbij moest laten - maar er was een vlam in me aangewakkerd waarvan ik het bestaan zelden had mogen meemaken. Een vlam die ervoor zorgde dat ik net die ene vraag durfde te stellen die al in mijn hoofd rondspookte vanaf het moment dat Clay zichzelf had geïntroduceerd en had gezegd dat hij vragen wilde gaan stellen over mijn vader...

Ik haalde diep adem en gooide het er toen in één keer uit:
'Waarom wil je dit allemaal weten?'

Clay grijnsde en keek me recht in mijn ogen aan. Langzaam kwam hij iets dichterbij, op een intimiderende maar toch intieme, vleiende manier, en ik kon de mannelijke cologne die hij ophad met gemak ruiken. Zijn ademhaling was diep en rustig, wat maakte dat mijn onderbuik intens begon te kriebelen en mijn handen klam werden. Het rood steeg naar mijn wangen en terwijl hij de woorden in mijn oor fluisterde, voelde ik me licht in mijn hoofd worden.

'Hoe minder je weet hoe beter, schoonheid.'

En met die woorden zette Clay zijn helm op, startte hij zijn motor en scheurde hij met luid kabaal het terrein af, mij verbijsterd achterlatend.

***

**

*

[A/N]

Bedankt voor alle stemmen, reacties en votes tot nu toe - jullie zijn amazing! Door jullie heb ik steeds meer inspiratie en wil ik nog beter mijn best doen om goede hoofdstukken te leveren, echt super thanks! <3

Ik probeer zo snel mogelijk weer up te daten x