His Lessons ft. Harry Styles [Nederlands] #WinnerWattys2019

~ Hoofdstuk 52 ~

{Megan}

'Leg uit,' zei ik zelfverzekerder dan ik me voelde. 'Eh, alsjeblieft.'

'Hoe minder je weet, hoe beter,' begon Harry meteen, voordat Ethan antwoord kon geven. Hij wisselde een blik met Kira - wat me mateloos irriteerde - en liep vervolgens naar de rechercheur toe die vastgebonden op de kruk zat. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was, begon hij de touwen die om de man zijn polsen en enkels waren gebonden los te maken, en zonder ook maar een spier in zijn gezicht te vertrekken, hielp hij hem overeind. Rechercheur de Wit wreef even over de lichte rode striemen die de touwen hadden veroorzaakt, waarna hij zich meteen tot Harry en Ethan wendde.

'Henk Koning?'

'Hij heeft Luke in hechtenis genomen,' zei Ethan, waarop de rechercheur tevreden knikte. 'Als het goed is wordt hij op dit moment naar het bureau vervoerd.'

'Mooi,' zei de Wit kort, waaruit ik kon opmaken dat alles volgens één of ander plan liep. 'En Clay?'

Ik hapte naar adem. Mijn wangen werden rood en een soort vreemde tinteling bewoog zich door mijn lichaam heen, alsof ik betrapt was op iets stiekems.

Clay.

Door de hele situatie, de gebeurtenissen van het afgelopen uur, was ik hem bijna vergeten. Clay was degene waar dit allemaal mee begon - de reden dat ik überhaupt in dit huis was - en ik had geen flauw idee waar hij was.

Of hij überhaupt nog leefde.

'We hebben hem nog niet gevonden,' zei Ethan, bezorgdheid zijn stem kleurend. 'Ik denk niet dat hij hier in dit huis is.'

Maar...
Waarom wist De Wit eigenlijk wie hij was?

Waarom kende iedereen elkaar ineens?

De rechercheur snoof. 'Fuck.'

'Ik ben bang dat Pitbull hem heeft,' zei Harry vervolgens, zich mengend in het gesprek. 'Misschien dat Bullseye hem dan toch in de gaten hield.'

Mark de Wit schudde driftig zijn hoofd. 'Nee, onmogelijk. We hebben een tap op zijn telefoon en een gps-tracker op zijn motor geplaatst. Ik ben er negentig procent zeker van dat Bullseye hier niet veel mee te maken heeft - die laat zich nu echt niet zien.'

Een stilte viel en ik wist niet meer wat ik moest denken. Bullseye, Pitbull, Clay... alle namen duizelden me en ik begon me steeds meer af te vragen wat ik hier in godsnaam mee te maken had. Ik had nog nooit van hen gehoord - behalve van Clay dan - en het voelde alsof dit me de pet te boven ging. Mij en Kira.

Stilletjes wisselde ik een blik met haar. Het leek alsof zij meer informatie had, maar tegelijkertijd keek ze me ook aan alsof ze zojuist een loslopende leeuw had voorbij had zien komen.
Voor het eerst in tijden kreeg ik geen hoogte van haar.

'Goed,' begon de rechercheur toen weer, terwijl hij zich omdraaide en het pistool dat ik uit Harry's handen had gerukt van de grond pakte, 'wat gaan we doen?'

'Mij vertellen wat de hell hier aan de hand is,' floepte ik er gefrustreerd uit, waarna ik meteen oogcontact met Harry zocht. Hij keek me verbaasd en geïntrigeerd aan, wat maakte dat ik mezelf kon herpakken en ineens volledig achter mijn uitspraak stond.

Ik wilde nu verdomme ook gewoon weten hoe het zat.

'Megan, zoals je weet is mijn naam rechercheur Mark de Wit,' begon de blonde man toen, waarna hij het wapen terug in het holster aan zijn riem stopte. 'Ik werk samen met rechercheur Henk Koning, zoals je misschien al weet van toen wij bij jullie op school waren, en wij werken aan de zaak van Anna de Graaf.' Hij pauzeerde even om te checken of ik alles goed in me opnam, besloot van wel en ging vervolgens verder: 'Tijdens het onderzoek kwamen we al snel uit bij Harry en Ethan hier,' hij gebaarde een beetje overbodig naar de twee jongens, 'en zij wilden ons graag helpen.'

'Wacht,' zei ik meteen, ongeloof van mijn stem afdruipend, 'Harry en Ethan wilden u helpen? U, de politie?'

Mark grinnikte. 'Ja en nee. Het DNA van Harry was gevonden op-'

'Ze dachten dat ik Anna vermoord zou hebben,' onderbrak de jongen met de krullen rechercheur De Wit snel, wiens mond halverwege zijn zin open bleef hangen, 'en ik wilde hoe dan ook bewijzen dat dat niet het geval was.'

'Klopt,' vulde Ethan zijn beste vriend aan, die goedkeurend naar hem knikte, 'Harry heeft dat meisje niet vermoord. Dat weet hij, dat weet ik - maar wie gaat ons nou geloven? Je snapt zelf wel waarom zijn woord tegen de politie alleen niet gaat helpen, toch?'

Ik knikte langzaam. 'Oké, stel dat ik jullie geloof. Wat heb ik hier dan mee te maken?'

Harry wendde zich meteen tot Ethan en Mark: 'Ik denk echt dat het beter is als-'

'Ze komt er toch wel achter,' siste Ethan terug. 'Dan kan ze het net zo goed meteen weten, toch?'

Harry beet op zijn onderliep en ik zag hoe zijn kaken zich begonnen aan te spannen, alsof hij heel hard zijn best deed om bepaalde woorden binnen te houden.

Het was best sexy.

'Megan,' zei Ethan langzaam, waarop ik hem vragend aankeek. 'Weet jij de achtergrond van jou vader?'

'Mijn - wat?' zei ik hoofdschuddend. 'Wat heeft hij ermee te maken?'

'Weet je het of niet?' vroeg Harry, waarna hij naar me toeliep en voor me kwam staan. Zachtjes pakte hij mijn schouders vast en keek hij me doordringend aan. Volledig in de ban van zijn groene ogen schudde ik mijn hoofd.

'Nee, niet echt. H-hoezo?'

Een korte stilte viel, waarin het leek alsof Harry een tweestrijd met zichzelf aan het voeren was. Ik besloot te zwijgen - er zou vanzelf één winnen.

'Kom op, jongens,' zei Kira opeens geïrriteerd, waardoor Harry's blik losscheurde van de mijne en hij verrast naar mijn beste vriendin keek. 'We weten allemaal dat er iets niet klopt met Megans vader. Clay kwam op het schoolplein vragen stellen over hem, aan Megan, en nu noemen jullie hem weer. Vertel nou maar gewoon aan Megan waar dit allemaal over gaat, anders doe ik het.'

Harry knipperde met zijn ogen, alsof hij even moest verwerken dat hij zojuist op zijn plek werd gezet door mijn beste vriendin - thanks, schat - en richtte toen zijn blik weer op mij.

'Oké, Megan, ik ga je iets over je vader vertellen wat een beetje raar en misschien verrassend kan aankomen. Wil je het echt weten?'

Ik knikte. 'Ja.'

'Oké,' gaf de jongen met de donkere krullen zich gewonnen. 'Jou vader, Ricardo Jones, heet eigenlijk anders,' begon hij, terwijl ik hem zwijgend bleef aankijken. 'Zijn echte naam is Ronald Mckenzie, voor ons beter bekend als De Tornado, en hij was ooit één van de meest gevreesde en gerespecteerde leden van onze motorclub. Helaas verdween hij ineens, zo'n twee jaar terug, door een enorm incident. Dit hebben we hem heel lang kwalijk genomen,' Harry pauzeerde even, waarna hij op een nog serieuzere toon verderging: 'Nu blijkt dat hij hier zelf helemaal geen schuld in heeft gehad, maar is genaaid. Bullseye, een voormalig en altijd gerespecteerd lid van ons, heeft hem - en ons allemaal - genaaid door jou vader te verraden aan Pitbull, de leider van onze rivaliserende club. We denken,' hij wees van zichzelf naar Ethan en weer terug, 'dat Ricardo Jones, jou vader, na dit verraad is ondergedoken en een alias heeft aangenomen, zodat hij onvindbaar zou zijn. Er zijn veel vraagtekens bij deze situatie, zoals hoe hij jou hierin heeft meegenomen, maar meer duidelijkheid dat dit kan ik je op dit moment niet geven.' Hij slikte en keek me doordringend aan met zijn sprekende, groene ogen. 'Je moet me beloven dat je dit voor jezelf houdt. Dat is echt heel, heel erg belangrijk, Megan,' zei hij tenslotte, waarna hij in mijn schouders kneep. 'Voor de veiligheid van jou en je vader.'

***

Er is een nieuw lid van de cast toegevoegd: Neem een kijkje bij het hoofdstukje ~ Cast ~ om te zien wie Mark de Wit 'speelt' !