Wrong Side Of Heaven

|9

Έβλεπε γροθιά μετά από γροθιά να πέφτουν στο πρόσωπο του κολλητού της και δεν μπορούσε παρά να γυρίσει το βλέμμα της μακρυά από το ρινγκ.

Το καμπανάκι ακούστηκε σαν μουσική στα αφτιά της και ένιωσε ανακούφιση να την κατακλύζει στο γεγονός ότι ο αγώνας είχε τελειώσει. Οι πυγμάχοι απομακρύνηθεικαν από το ρινγκ και είδε πως δύο φίλοι του Νίκου, ο Πάνος και ο Σωτήρης τον βοηθούσαν.

Έσπρωχνε ελαφρώς όποιον έμπαινε στον δρόμο της για να τους προφτάσει. Έβλεπε τις πλάτες τους να απομακρύνονται από το πλήθος και τους είδε να περνούν από μια πόρτα. Σπρώχνοντας λίγο ακόμα, έφτασε τελικά και η ίδια σε αυτή την πόρτα και χωρίς να σκεφτεί τίποτα την άνοιξε και μπήκε μέσα.

Ήταν τα αποδυτήρια και είδε εκεί τον κολλητό της να κάθεται σε μια καρέκλα με βαμβάκι να προεξέχει από τα ρουθούνια του και μια παγοκύστη να κρατιέται στο μάγουλο του από τα τρεμάμενα χέρια του.

Μόλις την είδε γούρλωσε τα μάτια του και αν μπορούσε θα είχε πεταχτεί όρθιος από την καρέκλα.

"Μυρτώ;! Τι σκατα κάνεις εδώ;"

Έκανε κάποια βήματα προς το μέρος του, σταύρωσε τα χέρια της και έτριξε τα δόντια της. "Θα σε ρωτούσα ακριβώς το ίδιο πράγμα..."

"Μυρτώ δεν είναι μέρος για εσένα αυτό. Πρέπει να φύγεις τώρα." σηκώθηκε και πήγε να απλώσει το χέρι του προς το μέρος της για να την οδηγήσει μακρυά.

Εκείνη έκανε ένα βήμα πίσω και έμεινε μακρυά από το χέρι του. "Αν δεν ήσουν ήδη σακατεμένος αυτή τη στιγμή θα σε σφαλιάριζα τόσο δυνατά!" είπε μέσα από σφιγμένα δόντια.

"Πόσο καιρό γίνεται αυτό, ε; Είχες σκοπό να μας το πεις ποτέ ή θα το μαθαίναμε όταν θα ήσουν νεκρός;" ύψωσε την φωνή της.

Το ύφος του Νίκου από ξαφνιασμένο μετατράπηκε σε σοβαρό. Είπε στον Πάνο και τον Σωτήρη να τους αφήσουν μόνος τους και μόνο όταν έκλεισε η πόρτα και ήταν μόνο οι δυο τους μίλησε.

"Δεν είμαι υποχρεωμένος να σας δίνω αναφορά Μυρτώ αλλά αν πρέπει να ξέρεις, είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό. Τις άλλες φορές συμμετέχω στους αγώνες ταχύτητας..."

Η Μυρτώ έμεινε με ανοιχτό το στόμα "Άρα δεν θα πεθάνεις από εσωτερική αιμορραγία ή τραύμα στο κεφάλι αλλά από αυτοκινητιστικό δυστύχημα!" φώναξε.

Ήταν εξοργισμένη. Τον είχε ρωτήσει για τους αγώνες και προτίμησε να της πει ψέματα και να το κρατήσει μυστικό. Πέντε χρόνια φιλίας, πρώτη φορά γινόταν αυτό και η Μυρτώ δεν μπορούσε να το συνειδητοποιήσει.