Wrong Side Of Heaven

|18

Έμεινε να τον κοιτάει. "Τι θέλεις εδώ Στέφανε;"

Εκείνος έκανε στην άκρη και πίσω του είδε τον Ορέστη και τον Θάνο να κρατάνε τον Αλέξανδρο. Το κεφάλι του ήταν σκυμμένο, η κοπέλα δεν μπορούσε να δει καμία πληγή, αλλά και μόνο από την πεσμένη στάση του σώματος του και το γεγονός πως φαινόταν ότι κρατιοταν όρθιος μόνο χάρη στους δύο φίλους του, η Μυρτώ ήξερε πως γυρνούσαν από κάποιον αγώνα.

"Έχει χτυπήσει άσχημα Μυρτώ, σε παρακαλώ." την παρακάλεσε ο Στέφανος. Λίγες φορές είχε δει κάποια έκφραση στο πρόσωπο του που έδειχνε συναίσθημα και εκείνη τη στιγμή έβλεπε ταραχή. Ανησυχούσε για τον φίλο του...

"Πηγαίνετε τον στο νοσοκομείο." απάντησε η κοπέλα ξερά και έκανε να κλείσει την πόρτα.

Το χέρι του όμως στην πόρτα την σταμάτησε "Μυρτώ, σε παρακαλώ! Ξέρω ότι δεν είστε και στα καλύτερα, αλλά εδώ μιλάμε για κάτι σοβαρό."

Δυσανασχέτισε η κοπέλα. Έφυγε από την πόρτα και άρπαξε γάντια μιας χρήσης. Τους άκουσε να τον τοποθετούν στην καρέκλα που βρισκόταν στον χώρο εξέτασης και άκουσε την πόρτα να κλείνει. Τον πλησίασε με όλα τα αντικείμενα που θα χρειαζόταν για να περιποιηθεί τις πληγές του.

Σήκωσε το κεφάλι του που ήταν ακόμα σκυμμένο και μόνο τότε κατάλαβε την σοβαρότητα της κατάστασης. Ένα σχεδόν εντελώς πρησμένο μάτι, ματωμένη μύτη από την οποία το αίμα σταματούσαν από το να τρέχει, δύο κομμάτια χαρτιού στα ρουθούνια του και ένα σκισμένο χείλος. Είχε κοψίματα στο δεξί φρύδι του και έναν μεγάλο μολωπα στο ζυγωματικό του. Κοίταξε τα μάτια του και ήταν κλειστά.

"Είναι σχεδόν αναίσθητος..." μουρμούρισε.

"Ήταν ο χειρότερος αγώνας του. Όλες οι άμυνες του ήταν σχεδόν ανύπαρκτες. Δέχτηκε πολλά χτυπήματα και στο σώμα, ίσως χρειαστεί να ρίξεις και εκεί μια ματιά." είπε ο Ορέστης. Και οι τρεις τους ήταν γύρω της και ήταν πολύ ανήσυχοι, περπατούσαν πάνω κάτω και δυσανασχετούσαν.

"Εντάξει. Πηγαίνετε στην αίθουσα αναμονής και αφήστε με να δουλέψω... " τους είπε και αυτό έκαναν.

Έμεινε μόνη μαζί του και άρχισε να καθαρίζει τις πληγές του. Καθ' όλη την διάρκεια εκείνος φαινόταν αναίσθητος.

Δεν ήταν όμως και το κατάλαβε από το αλαζονικό σχόλιο του όταν το χέρι της πήγε στο φερμουάρ της ζακέτας του  "Μπορούμε να το πάμε πιο σιγά. Δεν έχουμε βγει καν το πρώτο ραντεβού..."