Wrong Side Of Heaven

|20

Ο αγώνας είχε τελειώσει και ο Νίκος ήταν ο νικητής με μεγάλη διαφορά.

Όλη η παρέα πια -μαζί και η Ελένη, η κοπέλα του Νίκου- βρισκόταν σε μια γνωστή πιτσαρία με την καλύτερη πίτσα της πόλης. Η Μυρτώ είχε καταλάβει πως ο Νίκος ήταν τελικά καλός φίλος με τον Αλέξανδρο αλλά και όλα τα παιδιά της παρέας του, παρόλο που τόσο καιρό της έλεγε να μείνει μακρυά του.

Προφανώς δεν είχε κάποιο πρόβλημα μαζί του, αλλά μόνο με το γεγονός πως ανήκε και αυτός στον κόσμο της παρανομίας.

Κουβεντιαζαν και γελούσαν δυνατά όταν η πόρτα του μαγαζιού άνοιξε και ένιωσαν τον κρύο φθινοπωρινό αέρα να μπαίνει μέσα στο μαγαζί.

Η Μυρτώ κοίταξε στην πόρτα και ένα ρίγος την διαπέρασε, όχι μόνο από το κρύο που την έφτασε αλλά και από την παρουσία ενός νέου ατόμου στον χώρο.

Το γέλιο της κόπηκε αμέσως και κατέβασε το κεφάλι της κοιτώντας επίμονα το κομμάτι πίτσα που είχε περισέψει στο πιάτο της.

"Τι έπαθες;" γέλασε ο Νίκος.

"Ε; Τίποτα." απάντησε γρήγορα. Ο Αλέξανδρος δίπλα της παρατήρησε την αλλαγή στην συμπεριφορά της επίσης και αυτόματα τα μάτια του πήγαν στην πόρτα. Έτριξε τα δόντια του και έσφιξε τις γροθιές του. Ενστικτωδώς, το χέρι του απλώθηκε στην πλάτη της καρέκλας της Μυρτώς και πρώτη φορά εκείνο το βράδυ, η κοπέλα ήταν ευγνώμων που ο αγριάνθρωπος καθόταν δίπλα της. Το άρωμα του και το χέρι του γύρω από την πλάτη της την έκαναν να νιώσει ασφάλεια αμέσως.

Οι βαριές μπότες εκείνου και τον φίλων του ακούγονταν στο ξύλινο δάπεδο του μαγαζιού, ώσπου σταμάτησαν μπροστά από το τραπέζι τους.

"Βρε βρε, όλα τα καλά παιδιά εδώ..." τον άκουσε η Μυρτώ να λέει. Ένιωσε τον Αλέξανδρο δίπλα της να τσιτώνεται και παρακαλούσε από μέσα της να συγκρατηθεί και να μην κάνει σκηνή.

"Ωπ, Λουκά. Πως και από εδώ;" χαμογέλασε ο Νίκος και η Ελένη, ενώ όλοι οι άλλοι στο τραπέζι ήταν σκυθρωποί και κοιτούσαν τα πιάτα τους.

"Πεινάσαμε και είπαμε να έρθουμε να τσιμπήσουμε κάτι. Αν ξέραμε ότι είχατε μια τόσο όμορφη παρέα, θα σας είχαμε πει να έρθουμε και εμείς μαζί σας." ακούγοντας αυτά του τα λόγια, η κοπέλα ένιωσε το βλέμμα του να καίει το πρόσωπο της.

"Μπορείτε και τώρα να κάτσετε. Θα τους πούμε να φέρουν ένα ακόμα τραπέζι..."

Ενστικτωδώς η Μυρτώ γύρισε να κοιτάξει απότομα τον κολλητό της. Προσκαλούσε τον λύκο μέσα στα πρόβατα...