Wrong Side Of Heaven

|47

I thought I saw the devil
This morning
Looking in the mirror, drop of rum on my tongue
With the warning
To help me see myself clearer
I never meant to start a fire
I never meant to make you bleed
I'll be a better man today

I'll be good, I'll be good
And I'll love the world, like I should
Yeah, I'll be good, I'll be good
For all of the time
That I never could

My past has tasted bitter
For years now
So I wield an iron fist
Grace is just weakness
Or so I've been told
I've been cold, I've been merciless
But the blood on my hands scares me to death
Maybe I'm waking up today

-I'll be good, Jaymes Young

|-|

Δεξί χτύπημα, αριστερό χτύπημα. Αριστερό Direct.

Δεξί χτύπημα, αριστερό χτύπημα. Αριστερό hook. 

Δεξί χτύπημα, αριστερό χτύπημα. Αριστερό Cross.

Τα χνώτα του φαινόντουσαν στο φως του φεγγαριού, καθώς ο χώρος δεν θερμαινόταν και οι τσιμεντένιοι τοίχοι και πατώματα δεν κρατούσαν πολύ από το κρύο έξω. Παρόλα αυτά σκούπισε το λεπτό στρώμα ιδρώτα που είχε δημιουργηθεί στο μέτωπο του.

"Μην αγνοείς το δεξί σου." άκουσε τον Ορέστη από την άλλη άκρη του γυμναστηρίου. Όσο και να είχε προσπαθήσει να είναι αθόρυβος ο Αλέξανδρος τον είχε ακούσει τη στιγμή που πάτησε στον χώρο.

"Δεν είναι αγώνας, να χαλαρώσω προσπαθώ οπότε μπορώ να κάνω ό,τι θέλω."

Τον άκουσε να χασκογελάει. Ο Αλέξανδρος ξεφύσιξε κουρασμένος -το να χτυπάς μιάμιση ώρα τον σάκο του μποξ στο κάνει αυτό συνήθως- και άρχισε να λύνει με τα δόντια του τα κορδόνια από τα γάντια του, ενώ ταυτόχρονα πέρασε κάτω από τα σχοινιά του ρινγκ και κατέβηκε από την τετράγωνη αρένα.

Ο Ορέστης κάθισε στον πάγκο απέναντι από το ρινκγ και ο Αλέξανδρος τον ακολούθησε. Πέταξε τα γάντια του στον σάκο του προτού ρωτήσει τον φίλο του "Πως ήξερες που ήμουν;"

"Με όλα αυτά που γίνονται ήμουν σίγουρος πως δεν σε πιάνει ύπνος και αφού δεν κοιμάσαι, ο άλλος λόγος που δεν θα απαντούσες το κινητό σου θα ήταν το ότι βρίσκεσαι εδώ." του απάντησε.

Κοίταξε το κινητό του τότε και όντως είχε τρεις αναπάντητες κλήσεις από τον Ορέστη.

"Εκτός από την κατάσταση της Μυρτώς νομίζω πως σε απασχολεί και κάτι άλλο."

Δεν μίλησε το επόμενο ένα λεπτό ο μελαχρινός νεαρός, προτού απαντήσει τελικά "Όντως με απασχολεί."

Επικράτησε σιωπή για άλλο ένα λεπτό. "Ναι, αν θες πες μου κιόλας."

Γέλασε ο Αλέξανδρος και χτύπησε ελαφρά στον ώμο τον φίλο του. Ύστερα σοβάρεψε "Η μάνα μου. Κάτι την έπιασε και βγήκε από το δωμάτιο της. Έκανε και ολόκληρο τραπέζι για την παραμονή και ισχυρίστηκε μάλιστα πως εδώ και μια εβδομάδα δεν έχει πιει και θέλει να ξαναμπεί στις ζωές μας."