Wrong Side Of Heaven

|15

Ήταν μόλις δέκα και μισή το βράδυ, η νύχτα ήταν ακόμα στην αρχή της. Πέρασαν την ώρα τους μιλοντας ο καθένας για τον εαυτό του. Φαινόταν πως ο Λουκάς βαριόταν την ψιλή κουβέντα και προσπαθούσε απλώς να έρθει κοντά στην Μυρτώ αλλά εκείνη δεν του το έκανε και εύκολο...

"Πάω λίγο στις τουαλέτες, επιστρέφω σε λίγο." του είπε και σηκώθηκε από το σκαμπό για να κατευθυνθεί προς τις γυναικείες τουαλέτες, αφού είχε ρωτήσει τον μπάρμαν προς τα που ήταν.

Με δυσκολία πέρασε ανάμεσα από τα ιδρωμένα σώματα εκείνον που χόρευαν αλλά τελικά κατάφερε να φτάσει. Φρεσκαρε το μακιγιάζ της και επέστρεψε στο μπαρ. Η μουσική ήταν πολύ δυνατή αλλά αυτό δεν την εμπόδισε από το να ακούσει αυτό που έλεγε ο Λουκάς -ο οποίος δεν την είχε δει, καθώς είχε γυρισμένη την πλάτη του- στον μπάρμαν.

"Οι γυναίκες φίλε μου είναι σαν τα αμάξια όταν είσαι μηχανικός. Ανοίγεις καπό, χώνεσαι, επισκευάζεις, κλείνεις καπό και πας στο επόμενο. Σωστά;" γέλασε και ο μπάρμαν συμφώνησε μαζί του. Του κόπηκε όμως απότομα αυτό το γέλιο όταν είδε την Μυρτώ και επέστρεψε στο να γυαλίζει κάτι ποτήρια.

Ο Λουκάς είδε την απότομη αλλαγή συμπεριφοράς του γνωστού του και κατάλαβε ότι είχε κάνει μεγάλη βλακεια. Γύρισε αργά, καθώς ήξερε πως εκεί τον περίμενε μια θυμωμένη Μυρτώ.

Έκανε λάθος όμως, η Μυρτώ δεν ήταν θυμωμένη. Ήξερε ότι αυτός ήταν ο σκοπός τους εξ αρχής. Έτσι, δεν αντέδρασε και δεν είπε τίποτα, πήρε απλώς την τσάντα της από το σκαμπό και άρχισε να περπατάει προς την έξοδο, αγνοώντας τον Λουκά που φώναζε το όνομα της.

Η πρόσβαση όμως στην είσοδο από όπου είχαν μπει ήταν δύσκολη, καθώς πολύς κόσμος χόρευε εκεί. Δυσανασχέτησε η Μυρτώ αλλά για καλή της τύχη είχε δει και την άλλη είσοδο όταν είχαν μπει αρχικά στο κλαμπ εκείνο το βράδυ. Εκείνη η πόρτα βρισκόταν στο βάθος ενός διαδρόμου οπότε κατευθύνθηκε προς τα εκεί.

Έφτασε στον διάδρομο και είδε πως ήταν απλώς ένα ακόμη κομμάτι του κλαμπ όπου είχε μικρά σαλονάκια με ημιδιαφανες κουρτίνες να τα διαχωρίζουν, για τους πελάτες που ήθελαν περισσότερη ιδιωτικότητα.

Προσπέρασε τα πρώτα σαλονάκια κοιτώντας ευθεία, καθώς δεν ήθελε να φανεί αδιάκριτη, τα μάτια της όμως δεν κατάφεραν να αγνοήσουν τις μαύρες μπούκλες που παρατήρησε σε ένα από αυτά. Καθώς περνούσε, τα μάτια της έπεσαν επάνω στα πράσινα δικά του και εντελώς ξαφνιασμένη, έμεινε να τον κοιτάει.