Wrong Side Of Heaven

|42

And I found love where it wasn't supposed to be
Right in front of me
Talk some sense to me

-I Found, Amber Run

|-|

Όχι, δεν γινόταν αυτό...

Όχι, όχι, όχι δεν μπορούσε να συμβαίνει...

"Η Μυρτώ..." είχε ακουστεί αδύναμη η φωνή του Στέφανου στο τηλέφωνο.

"Τι έγινε;" είχε ρωτήσει γρήγορα εκείνος καθώς ο τόνος του φίλου του τον τρόμαζε.

"Είναι στο νοσοκομείο..."

Μετά από το άκουσμα αυτών τον λέξεων όλα γύρω του χάθηκαν για μια στιγμή.

Ετρεχε χωρίς να τον νοιάζει τίποτα. Πρώτη φορά είχε περάσει τόσα πολλά φανάρια με κόκκινο και δεν σκεφτόταν καν όλες τις κλήσεις που θα έφταναν στο σπίτι του την επόμενη μέρα.

Όλα γύρω του ήταν θολά, έβλεπε μόνο μπροστά του και αυτό με το ζόρι. Ο θυμός του τον τυφλωνε. Ο θυμός προς τον εαυτό του. Την είχε αφήσει και τώρα είχε πάθει κακό.

Δεν κατάλαβε πότε έφτασε στο νοσοκομείο και σε δευτερόλεπτα είχε κατέβει από την μηχανή και έτρεχε μέσα στους διαδρόμους του κτηρίου. Αγνόησε τις νοσοκόμες που του φώναζαν, παραλίγο να πέσει πάνω σε μια, απλώς συνέχισε να τρέχει προς το δωμάτιο που του είχε πει ο Στέφανος.

Τρίτος όροφος, εντατική, δωμάτιο Γ13. Κάλεσε το ασανσέρ στο ισόγειο μα ένιωθε πως αργούσε πολύ, επέλεξε τις σκάλες για να φτάσει στον τρίτο όροφο. Εκεί, συνέχισε την αναζήτηση του για τον αριθμό 13 σε μια από τις άσπρες πόρτες.

Στην στροφή ενός διαδρόμου όμως βρήκε τους φίλους του και κατάλαβε πως ήταν εκεί. Έτρεξε προς το μέρος τους και δίχως να τους δώσει σημασία, άπλωσε το χέρι του για να πιάσει το πομολο της πόρτας.

Ο Νίκος όμως μπήκε μπροστά του και τον εμπόδισε. "Δεν μπορείς να μπεις, κανείς μας. Δεν επιτρέπεται."

Αυθόρμητα τον έπιασε από τον γιακά της μπλούζας του και τον κόλλησε στον τοίχο "Μην μου λες ότι δεν μπορώ να την δω γαμω την τρέλα μου!" φώναξε σε απόσταση αναπνοής από το πρόσωπο του.

Ένιωσε χέρια να τον τραβάνε πίσω, ήταν ο Ορέστης και ο Θάνος. "Ηρέμησε ρε, δεν φταίει αυτός. Οι γιατροί το είπαν." του εξήγησε ο Ορέστης.

Έδιωξε απότομα τα χέρια του από πάνω του και ίσιωσε το δερμάτινο μπουφάν του. Τα μάτια του έπεσαν πάνω στο άτομο που έσπαγε την αποπνικτική σιγή με τους λυγμούς της, την Λυδία.