Wrong Side Of Heaven

|28

"Δεν μπορώ να πιστέψω το πόσο ανεύθυνη ξαδέρφη είσαι!" είπε θυμωμένα η Μυρτώ ενώ έστριβαν στη γωνία του κτηρίου του δημοτικού σχολείου.

"Μία φορά ξέχασα κάτι τόσο σημαντικό γαμωτο, αλλιώς δεν είμαι ανεύθυνη!" υπερασπιστηκε τον εαυτό της η Λυδία.

"Και πάλι, πως ξεχνάς να πάρεις τον ξάδερφο σου από το σχολείο την μία και μοναδική φορά που σου ζήτησε η θεία σου να το κάνεις;"

"Ακριβώς επειδή είναι πρώτη φορά που το ζήτησε, το ξέχασα." απάντησε η κολλητή της Μυρτώς. Κούνησε το κεφάλι της η κοπέλα αλλά δεν είπε κάτι.

Τρέχοντας σχεδόν έφτασαν μπροστά στην πόρτα του δημοτικού σχολείου. Ευτυχώς ο μικρός ξάδερφος της Λυδίας δεν περίμενε μόνος του, αλλά είχε για παρέα και ένα κορίτσι.

Ανέβηκαν τα σκαλιά και τους έφτασαν. Ο μικρός γύρισε να τις κοιτάξει "Νωρίς με θυμήθηκες..." πέταξε σαρκαστικά.

Η Μυρτώ προσπάθησε να μην γελάσει ενώ η Λυδία έμεινε με ανοιχτό το στόμα. "Μιλάς κιόλας ρε σκατο; Έπρεπε να μην έρθω καθόλου." του είπε εκείνη.

Ο οχτάχρονος ξάδερφος της δεν απάντησε, της έβγαλε την γλώσσα προτού γυρίσει προς την Μυρτώ. Της χαμογέλασε πλατιά και την αγκάλιασε όσο μπορούσε.

"Γειά!" ακούστηκε να την χαιρετάει χαρούμενα.

Χαμογέλασε κι εκείνη και έσκυψε για να τον πάρει μια κανονική αγκαλιά. "Γειά σου Μάριε." τον χαιρέτησε και εκείνη.

"Εγώ είμαι η ξαδέρφη εδώ πέρα, εμένα έπρεπε να αγκαλιάζεις έτσι..." σταύρωσε τα χέρια της η Λυδία.

Ο Μάριος γύρισε να την κοιτάξει στραβά "Εσύ είσαι ξινή και σε αντίθεση με την Μυρτώ, δεν ξέρεις να παίζεις σωστά Hot Wheels. Άσε που δεν εκτιμάς τον Ben10."

"Νταξει μικρέ, το πιάσαμε δεν με γουστάρεις. Αλλά να σου πω, από πότε υπάρχει σωστός τρόπος για να παίζει κανείς με αμαξάκια;" τον ρώτησε με τα χέρια στην μέση και τα χείλη της σφιγμένα σε μια λεπτή ευθεία γραμμή.

Εκείνος της έβγαλε ξανά την γλώσσα προτού πάει προς το μέρος της και της δώσει μια σύντομη αγκαλιά, την οποία εκείνη ανταπέδωσε. Οι δυο τους μαζί δεν έκαναν και χώρια δεν μπορούσαν. Μπορεί να μάλωναν όλη την ώρα, αλλά κατά βάθος ο ένας είχε αδυναμία στον άλλο.

Πήρε το χέρι του η Λυδία στο δικό της "Πάμε;" τους ρώτησε και τους δύο και η απάντηση ήταν καταφατική.

Κατεβαίνοντας όμως τα σκαλιά η Μυρτώ θυμήθηκε το κοριτσάκι που περίμενε προηγουμένως μαζί με τον Μάριο.