Devastated Wife[COMPLETE]

💐💎Special Chapter💎💐

Kasama ko ngayon ang mga anak ko na siyang gustong sumama sa pagbisita sa puntod ng lalaking naging dahilan upang mabuhay ako ng matagal. Hindi ko akalaaing hanggang doon na lamang ang buhay niya, pero nakita ko parin sa kanyang mga mata ang kasiyahan. Alam kung masaya siya ngayon sa langit kasa ang buong may kapal

Masaya ako't nandito sila palagi saking tabi, ang mga taong nagmamahal sakin na siyang sandalan ko sa lahat ng problema.

Noong panahon sa kinidnap ang mga anak ko ni Sharmaine ay hindi ko man lamang nagawang iligtas si James, mariing niyang ibunuwis ang kayang sarili para sakin. Hindi ko akalaing nagawa niyang ubuwis ang kanyang sarili sakin, ito na siguro ang dahilan upang manatili ang puso ko na mahalin siya habang buhay.

Noong araw na iyon ng mahulog si James sa tulay ay napatingin naman ako sa taong bumaril sa kay James, marahil ay malaking galit ang siyang namumuo sa aking puso ng tingna siya pero nagulat ako nang pihitin niya ang baril kung saan ang pagputok nito ay mariin kung nasaksihan. Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko ngayon basta't parang nanigas ang aking sarili na parang hindi ko maipaliwanag kung no nga ba nag dahilan, ankita ko musmo sa harapan ko ng barilin ni Sharmaine si Fred hindi mapigilang mapaiyak ng tuloysn habang nakikita si Fred na bumabagsak sa luha habang nilalagutan ng hininga

Matapos noon ay hindi ko na nagawang tumingin kay Fred bahagya na lamang akong napaupo sa lupa na tilay hindi alam kung ano ang gagawin. Pero napatabon na lamang ako sa aking tenga ng marinig ko ang sunod-sunod na baril kung saan hindi ko magawang tingna at mariin na lamang iyong pinabayaan

Naramdaman kong may yumakap sakin mula sa likoran, pero wala paring humpay ang pagiyak ko dahil sa narinig ko kanina. Hindi ko kayang tingnan ang mga patay na katawan na siyang nakaratay ngayon sa harapan ko

"Anak!!" narinig ko ang boses ni papa kung saan napaangat ako ng ulo at napayakap sa kanya.

"Nasan si James anak?"tanong ni papa, pero napailing-iling lamang ako na parang ayaw sabihin ang nangyari. Pero nagbabakasakali akong buhay pa si James, dahil ayokong mawala siya sakin

Tanging tumatak saking isipan ang nangyari noong mga panahon iyon. Mga tunog ng serena at nagsisigawang mga tao kung saang nagmamadaling nililigtas ang mga mahal ko sa buhay

Naramdaman kong niyakap ako ni Claudette kaya mariin naman akong napangiti sa kanya " Mommy let't go" aniya ng anak ko pero nginitian ko lamang siya dahil masaya akong nakikita sila ni Eman

"Nasaan si Eman?" tanong ko sa anak pero tinuro niya lang ang sasakyan na gamit namin papunta rito sa libingan

"Say bye to him" utos ko kay Claudette kaya naman mariin siyang napalakad sa puntod at mariing niyakap ng anak ko iyon "I love you po"

Matapos noon ay napatayo naman si Claudette kung saan tiningnan naman ako ng anak ko " tara na" aniya ko kay Claudette pero hinawakan niya lang ang aking kamay at mariing naglakad patungo sa kotse ng aming sasakyan

Ilang sandali pa ay nakarating na kami sa lugar kung saan magiging buo ulit kami. Hindi ko akalaing aabot kami sa ganitong sitwasyon, pero masaya ako kahit na maraming nangyaring masama sa buhay namin. Baka iyon lamang ang paraan ng panginoon upang sukatin ang tatag namin bilang mag asawa.

Lumabas sila ni Eman at Claudette habang ako naman ay naghihintay sa sasakyan kung kailan ako tatawagin. Hindi masukat ang ngiti ko sa labi dahil sa ito na siguro ang masayang araw na mangyayari sa buhay ko. Ang ikasala ako sa lalaking pinakamamahal ko.

Tinawag naman ako ng weeding coordinator kung saan pinapwesto na niya ako sa harapan ng saradong simbahan hanggang sa bumukas iyon

Sa paglalakad ko sa patungo sa lalaking pinakakamamahal ko ay nagsimula ang tugtugin an siyang dahila upang rumagasa ang iilang butil ng luha sa aking mga mata. Hindi ko akalaing mngyayari ang araw na ito.

Marahil ay malaking galit ang nanatili sa aking puso noong panahon na kinidnap ni Sharmaine ang mga bata ay nawala iyon sa paglipas ng panahon. Kahit namatay man siya sa kanyang ginawa ay alam kung naging masaya siya at hindi niya pinagsisihan ang lahat ng ginawa niya. Sadyang mahal niya lang talaga si James kaya nagawa niya ang mga bagay na iyon.

Hang naglalakad ako ay rinig ko parin ang kanta kung saan ang 'A Thousand Years' naiiyak ako pero kailangan kong pigilan dahil sa baka masira ang make-up ko. Nang makarating ako kay James ay masayang ngiti ang siyang pinahayag niya sakina. Despite sa lahat ng nangyari samin ay nanatili parin ang aming puso ng mag isa

Napatingin naman ako sa pamilya nina James kung saan masayang nakangiti sakin, kitang-kita mismo sa kanilang mukha na masaya sila para samin. Si Shane naman ang siyang naging dahilan kung bakit nanatili parin ako sa tabi ni James, kung hindi niya sinumbong iyon ay baka hindi ako ikasal ni James at hindi niya akoin ang ginawa niya sakin

Habang si Papa naman ay masayang nakatitig sakin, hindi ko mawari kung umiiyak ba siya sa mga nakikita niya pero masaya ako sa kanya dahil sa hindi man siya naging ama sakin ng ilang taon ay nagawa niya namang tumbasan ang pagiging ama niya kahit sa ilang sandali.

Masaya ako kay Fred kung nasaan man siya ngayon kapiling ang puong may kapal. Kahit namatay man siya ng dahil sakin ay nakangiti parin siya ng tingnan ko siya hanggang sa huli ng lagotan siya ng hininga

"Shall we?" aniya ng pari kaya napatingin kaming dalawa ni James sa pari na may ngiti sa labi

Nakaligtas man si James sa pangyayaring iyon ay nag papasalamat ako sa puong maykapal sa ginawa niyang pagligtas sa lalaking pinakamamahal ko.

"Sa ngalan ng Ama, Anak at Espirito Santo------------------"

Masaya akong nalamang nakaligtas si James mula sa pagkakahulog sa tulay ay malaki ang pagpapasalamat ko sa panginoon dahil sa iniligtas niya si James sa kapahamakan

Ilang araw akong nagbantay kay James sa ospital dahil sa unconscious siya dahila ng pagkakabaril niya sa tagiliran pero ng magising siya ay laking tuwa ko dahil sa nakikilala pa niya ako at hindi niya ako nakalimotan bilang asawa

Natural lamang sa isang tao ang makagawa ng kasalanan lalo na sa ating kapwa at sa ating mga minamahal, kung walang second change sa panahon natin ngayon ay malabong ang nahihiwalayan ay di na muling magkakabalikan. Kahit na maraming nagyari sa relasyon namin ni James ay hindi parin ko sumuko na mahalin siya, pero pano mo magagawang tanggihan ang puso kung siya na mismo ang magiging dahil upang masaktan ka. Kung hindi mo susundin ang puso mo baka ito ang maging dahilan upang masaktan ka ng lubosan