Κατι Παραπάνω Από Φίλοι

5. • ΔΗΜΗΤΡΗΣ •

5.
«Γη καλεί Ηβη...»

«Σαν τι;Σαν πρώτη νύχτα του Καλοκαιριού;»λέει η Σοφία.
«Ωραια θα είναι.Να ανάψουμε και φωτιά»λέει ο Μάρκος.

Πάει να βραδιάσει και είπαμε να πάμε στην θάλασσα και ανάψουμε φωτιά.Πολλοι το κάνουν εδώ.Και κάθονται μέχρι αργά και μιλάνε.Ωραια θα είναι.

«Ξέρεις;»λέω.
«Τόσο δύσκολο θα είναι;!»
«Φιλε πας καλά;Μια φορά που το έκανες όταν ημασταν 11 πηγές να βάλεις φωτιά στο σπιτι σου!»λέω.

Αξέχαστη μέρα.
Και ο Θείος Άρης τον έβαλα τιμωρια για ένα μήνα.

«Όχι και πολύ έξυπνο 11 χρόνο!»λέει η Σοφία.
«Ήμουν πανέξυπνος αν θες να ξέρεις»λέει ο Μάρκος.
«Ήσουν...στα λόγια μου ερχεσαι...»λέει η Σοφή και πάει στην παραλία και ο Μάρκος την ακολουθεί.
«Θες να πεις κάτι;»λέει.

Κουνάω το κεφάλι μου.

Η Ηβη;
Έχω ώρα να την δω.

Πάω στο δωμάτιο και χτυπάω απαλά την πόρτα.Δεν απαντάει.Ανοιγω σιγά σιγά και την βλέπω ξαπλωμενη στο κρεβάτι να διαβάζει.

«Ηβη;»λέω αλλά δεν γυρνάει.

«Γη καλεί Ηβη...»λέω αλλά πάλι τα μάτια της είναι κολλημένα στο βιβλίο.

Ή είναι καλό το βιβλίο ή είναι παρά πολύ καλό το βιβλίο.

Την ακουμπαω απαλά στην πλάτη και γυρνάει να με κοιτάξει.
«Δημήτρη;Ποτέ μπήκες;Δεν σε άκουσα»λέει και σηκώνεται.
«Χτύπησα βασικά.Και σε φώναξα δυο φορές.Πρεπει να είναι καλό το βιβλίο.Ουτε που με άκουσες!»λεω.
«Χίλια συγνώμη.Δεν το εκανα επίτηδες.Το έχω πάρει από την μαμά μου υποθέτω»λέει.

«Πολλές φορές μου το έλεγε ο μπαμπάς μου ότι η μαμά μου όταν διάβαζε δεν άκουγε τίποτα γύρω της.Και εγώ γελαγα.Ελεγα πως γίνεται αυτό.
Και να που τώρα το κάνω και εγώ.»

«Ενδιαφέρον...»
«Απλά όταν διαβάζω νιώθω ότι ζω πάνω από μια ζωή σε πάνω από ένα μέρος.Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις...»λέει.

Βλέπω τα μάτια της να λάμπουν.
Της αρεσει το διάβασμα.
Είναι τόσο απλό.

«Νομίζω καταλαβαίνω...»λεω και γυρνάω να δω την βιβλιοθήκη.

Την είχε γεμίσει με τα βιβλία της.

«Την χρησιμοποίησα τελικά.Αν και για λίγο αλλά δεν πειραζει»λέει χαρούμενη.
«Καλά έκανες.Για αυτό είπα να το αδειάσουν άλλωστε»λέω.
«Και σε ευχαριστώ για αυτό»λέει και κλεινει το βιβλίο της και το αφηνει στο κομοδίνο.

«Έλα πάμε.Θα πάμε στην παραλία με τα παιδιά.Θα ανοίξουμε και φωτιά.»λέω.
«Φωτια;Τελεια!»λέει και βάζει τα αθλητικά της.

«Δεν έχω ξανανοίξει φωτιά.Ποτε»λέει.
«Ούτε εγώ.Πετυχημενα τελοσπαντων»λέω.

Βγαίνουμε έξω και πηγαίναμε προς την θάλασσα.

«Λοιπόν;Και η μαμά σου έτσι είναι όταν διαβάζει;»
«Ναι.Μια μέρα πήγε να την πατήσει αμάξι επειδή διάβαζε στον δρόμο»λέει.

Τι;

«Σοβαρά;»
«Ναι.Αλλα την έσπρωξε ο μπαμπάς μου και πάτησαν αυτόν.Αλλα δεν έπαθε τίποτα σοβαρό.Ευτυχως»λέει.

Σαν ταινία...

«Ουαου»λέω.
«Ναι..»