Κατι Παραπάνω Από Φίλοι

4. • ΗΒΗ •

4.
«Αυτό είναι πολύ γλυκό.»

Όταν φτάνουμε δεν χρειάζεται να μπω μέσα για να δω ότι είναι απίστευτο το σπιτι.

Βλέπω την πισίνα και έχει κάτι ανθρώπους και την καθαρίζουν.

«Ποιοι είναι αυτοί;»ρωτάω τον Δημητρη που βγάζει τα πραγματα μας από μέσα.
«Ο μπαμπάς μου τους έστειλε μολις του είπα ότι θα έρθουμε.Να καθαρίσουν το σπιτι και την πισίνα.Μονο καλοκαίρια ερχόμαστε εδώ και όσο να ναι γίνεται χάλια»λέει.

Σωστά.

«Άντε μέσα να το δεις»μου λέει και ακολουθώ την Σοφία.

Το μέσα και είναι τέλειο.
Ψηλό ταβάνι,μεγάλο σαλόνι,Ωραια κουζινα.Ειναι από αυτές τις κουζίνες που ο πάγκος είναι κυκλικός και στην μέση.

«Πλάκα κάνετε έτσι;»λέει η Σοφία.
«Καλώς ήρθατε στον παράδεισο!»λέει ο Μάρκος και ξαπλώνει στον καναπέ.

«Δεν είναι και τόσο μεγάλο.Δυο υπνοδωμάτια έχει μόνο»λέει ο Δημήτρης.

Ναι.
Δεν είναι μεγάλο.
Απλά τεραστιο.

Βλέπω πάει τις βαλίτσες μου μέσα και τον ακολουθώ.

Μπαινει σε ένα υπνοδωμάτιο με ένα μεγάλο κρεβάτι και αφηνει έκει τα πραγματα.
«Εδώ είναι το δωμάτιο του μπαμπά μου.Εσυ με την Σοφία κοιμηθήτε εδώ.οκ;»λέει.
«Και εσυ;»ρωτάω.
«Εγώ απέναντι.Στο δωμάτιο μου.Και κοιτά»λέει και μου δείχνει την βιβλιοθήκη.

«Είπε στον μπαμπά μου να τους πει να αδειάσουν ένα ράφι για να βάλεις τα βιβλία σου.»λέει.

Τι;

«Δημήτρη δεν χρειαζόταν να το κανείς αυτό....»
«Χρειαζόταν.Δεν μου ήταν κόπος.Ενα μήνυμα στον μπαμπά μου ήταν μονο»λέει.

Δεν το πειστευω.
Αυτό είναι πολύ γλυκό.

«Και να στο ξαναπώ.Δεν εννοούσα κάτι κακό πριν.Αληθεια.»λέει.
«Το ξέρω Δημήτρη.Μην το σκέφτεσαι»λέω.

Ο Δημήτρης είναι πολύ καλό παιδί.
Πριν στεναχωρήθηκα λίγο έτσι πως το είπε αλλά ξέρω δεν είπε κακά.Δεν είναι έτσι ο Δημήτρης.

«Χερομαι.Δεν θέλω να σε στεναχωρώ.Γιατι είμαστε φίλοι»λέει.

Φυσικά..
Φίλοι...

«Ναι είμαστε»λέω.
«Έλα πάμε στα παιδια»λέει και πάμε μέσα.

«Σοφία έδειξα στην Ηβη το δωμάτιο σας.Μαρκο εσυ θες να αγοράσω ένα ράντσο;Γιατί το κρεβάτι είναι μόνο»λέει.
«Όχι τι ράντσο.Εδω θα κοιμήθω.Στον καναπέ.»λέει.
«Σίγουρα;»
«Ναι δεν με πειραζει»λέει ο Μάρκος.
«Και να σε πειραζει δεν μας νοιαζει!»λέει η Σοφία και πάει μέσα.
«Γιατί δεν κοιμάσαι εσυ στο σαλόνι δεσποινης τα-ξέρω-όλα;»λέει ο Μάρκος και σηκώνεται και την ακολουθεί.

Τους ακούμε να μαλώνουν.

«Για να δούμε τι έχουμε να φαμε;»λέει ο Δημήτρης και πάει στην κουζινα.Παω και εγώ.

Ανοίγει το ψυγείο.
«Ας κάνουμε μια μακαρονάδα και αύριο να πάμε στο κέντρο να πάρουμε πραγματα»λέει και παιρνει μια κατσαρόλα.

«Ακόμα μαλώνουν;»λέει.
«Ναι»
«Τι θα τους κάνουμε μου λες;»ρωτάει καθώς βάζει νερό στην κατσαρόλα και ανοίγει το ματι.
«Εγώ λέω να τους κλειδώσουμε σε ένα δωμάτιο μέχρι να τα βρούνε»λέω.

Δεν θα ήταν και άσχημη ιδέα.

«Γιατί όχι;Αν και δεν νομίζω πάλι να τα βρουνε»λέει.

Ακούγεται το τηλεφωνο του.Μηνυμα μάλλον.

Το βλέπει από μακριά αλλά δεν το παιρνει και συνεχίζει το μαγείρεμα.

«Η μαρίνα;»λέω.

Τι ερώτηση ήταν αυτήν τώρα;
Τι σε νοιαζει Ηβη;

«Ναι»
«Θες να τα φτιάξω εγω;Να της μιλήσεις;»λέω.
«Δεν θέλω.Αλλα νομίζω πρέπει.Δεν θα αργήσω»λέει και παιρνει το τηλεφωνο του και πάει έξω.

Δεν χάρηκε που θα της μιλήσει.
Δεν θα έπρεπε;
Κοπέλα του δεν είναι;

Συνεχίζω αυτό που έκανε ο Δημήτρης.

«Μπορείς να μην φωνάζεις;»της λέει σιγά.
«Σου είπα να έρθεις και δεν ήθελες!»
«Αφού είσαι με τις ξαδερφες σου!»
«Και εγώ είμαι με τους φίλους μου.Ποιο είναι το πρόβλημα;»
«Ζηλεύεις;»
«Μαρίνα!»

Φενεται ότι έχει μπουχτίσει.
Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνετε αυτό.
Συνέχεια μαλώνουν και δεν βλέπω το λόγο αλήθεια.Δεν είναι κάτι που κάνει ο Δημήτρης.Δεν πρέπει να ειναι.

Ο Δημήτρης φενεται τόσο καλός και προσγειωμενος πάντα.Δεν μπορεί αυτός να φταίει που τσακώνονται.

Δεν φενεται χαρούμενος.
Γιατί να είσαι με κάποιον αν δεν είσαι χαρούμενος;

«Όταν ηρεμήσεις τα ξαναλέμε!»λέει δυνατά και μπαινει μέσα.

«Όλα καλά;»λέω.
«Ειλικρινά;Όχι!»λέει.
«Θες να μιλήσεις;»λέω.
«Όχι»λέει και πάει πάνω από την κατσαρόλα.

«Θέλω να σου φτιάξω την πιο Ωραια μακαρονάδα που εχεις φάει ποτέ!»λέει.

Τον βλέπω να γελάει τώρα.