Κατι Παραπάνω Από Φίλοι

42. • ΜΑΡΚΟΣ •

42.
«Εγώ δεν είμαι χαζός και θέλω να πειστευω ούτε και ο κολλητός μου.»

«Έτοιμη;»λέω καθώς μπαινω στο δωμάτιο.Την βλέπω να βάζει τα ρούχα στην βαλίτσα της.
«Σχεδόν...»λέει.
«Σοφη...σίγουρα θες να φυγουμε...;»την ρωτάω και κάθεται στο κρεβάτι.

Αναστενάζει.
«Ναι Μάρκο.Δεν είναι το ίδιο χωρίς την Ηβη.Αν και ήρεμος χαρακτήρας,είναι αισθητή η απουσία της»λέω.
«Ναι...δεν είναι το ίδιο...»λέω.
«Θυμάσαι τότε στην καφετερια;»με ρωταει.

ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΜΗΝΑ.

«Δεν ξέρω...»λέει η Ηβη.
«Θα σας αρεσει.Σας το εγγυουμε εγώ»λέω.
«Για καλό μας το λες αυτό τώρα;»λέει η Σοφη.
«Θες να πεις κάτι;»
«Ναι!Οταν λες έτσι με κανείς να μην θέλω να έρθω!»λέει.
«Μην έρθεις τότε!Θα περάσουμε Ωραια και οι τρεις μας!»λέω και βγάζει την γλώσσα της.

«Παιδιά φτάνει.Λοιπον εγώ λέω να πάμε.Θα περάσουμε ωραια.Ειναι διπλα στην παραλία και θα κάνουμε και τα μπάνια μας»λέει ο Δημήτρης.
«Κάθε φορά πάω με τον Δημήτρη.Θα σου αρεσει Ηβη»λέω και βλέπω την Σοφη να θυμώνει.

«Τι;»λέω.
«Είμαι και εγώ εδώ!»λέει.
«Σαν να ήσουν αόρατη ένα πράγμα...»λέω.

Αυτό το θυμάμαι μου το έλεγε ο μπαμπάς μου ότι το έλεγε συχνά η μαμά μου σε αυτόν,πριν είναι μαζί.

«Στο θέμα μας!»λέει ο Δημήτρης.
«Πάμε δυο εβδομαδες.Μετα ότι μένει πάμε στις οικογένειες μας.Τι λέτε;»λέει.
«Εγώ είμαι μέσα!»λέω.

Δεν θα έχανα με τίποτα το θέαμα.
Η Σοφη με μαγιό.

«Όπου γάμος και χαρά ο Μαρκος πρώτος»λέει η Σοφη.
«Αν έρθει η Ηβη έρχομαι και εγώ.Χωρις την Ηβη δεν πάω»λέει.

Ψυχολογικός εκβιασμός.
Μαρεσει.

«Καλά τότε.Παμε...»λέει σιγά.

«Το καλυτερο καλοκαίρι της ζωής μας!»λέω και γελάμε όλοι.

«Θυμάμαι»λέω.
«Και το καλυτερο καλοκαίρι της ζωής μας δεν το λες...»λέει.
«Ναι...»λέω και κλεινει την βαλίτσα.

Πάει να την σηκώσει.
«Την παιρνω εγώ»λέω.
«Ο Δημήτρης;»
«Στο αμάξι.Με τον Μπρούνο»
«Θα τον πάρει τελικά;»με ρωτάει.
«Ναι.Αφου κανένας δεν τον ζήτησε θα τον πάρει»λέω και πάμε στο αμάξι.

Ήταν ήδη στην θέση του συνοδηγού.

Μπαίνουμε μέσα.
«Πάμε;»του λέω και κουνάει το κεφάλι του.

Στην αρχή δεν μιλάγαμε.
Αλλά τόσες ώρες χωρίς να μιλάς δεν μπορείς.

«Πάντως εγώ νομίζω κάτι της είπε η Μαρίνα»λέει η Σοφη.
«Περίεργο αλλά συμφωνώ»λέω.
«Το περιεγο που το είδες;Συνέχεια συμφωνείς εσυ»λέει ο Δημήτρης.
«Από διάθεση βλέπω...»λέω.

Δεν θέλει και πολλά πολλά.
Αν ο Δημήτρης είναι στα κάτω του το καταλαβαίνουν όλοι.

«Κοφτω!»λέει.
«Εγώ τι φταίω τώρα;Η κοπέλα σου φταίει»λέω.
Γυρνάει να με δει.

«Είσαι σπαστικός.Σου είπα έκλαιγε όταν της το είπε.Δεν έκανε κάτι η Μαρίνα»λέει.
«Δημήτρη μου και να έκανε θα στο έλεγε;»λέει η Σοφη.

Έλα μου ντε.
Αν και η Μαρίνα μοιάζει με σιγάνοπαπαδια.
Αυτό είναι κάτι που θα έκανε.
Ίσως και αυτή είδε ότι και εγώ.Πως φέρετε ο δημητρης γύρω από την Ηβη,και ίσως ζήλεψε.

«Παιδιά αφού έφυγε γρήγορα...»λέει ο Δημήτρης.
«Για να βγει και από πανω!»λέει η Σοφη.
«Δεν ξέρω...»λέει ο Δημήτρης.

Ξερει.
Εγώ δεν είμαι χαζός και θέλω να πειστευω ούτε και ο κολλητός μου.
Ξέρει απλά δεν θέλει να το πειστεψει.

«Τελοσπαντων.Οτι έγινε έγινε.Οταν πάμε στην σχολή θα δούμε»λέω.

Ήδη νιώθει χάλια.
Ας μην τον κάνουμε να νιώθω περίσοτερο χάλια.

«Εσείς;Τι θα κάνετε το υπόλοιπο καλοκαίρι;»ρωτάει η Σοφη.
«Θα ζωγραφίσω»λέω.
«Θα δω τον μπαμπά μου»λέει ο Δημήτρης.
«Θα κάτσω με την Μελινα»λέω.
«Θα δω την Ροζιτα»λέει ο Δημήτρης.
«Ίσως δούμε και τον Φίλιππο»λέω και κοιταω τον Δημήτρη.
«Μου είπε ο μπαμπάς μου έχει έρθει»λέει.

«Ποιος είναι ο Φίλιππος;»λέει η σοφη.
«Ο γιος του θείου Βασίλη και της θείας Ελεάννας»λέω.
«Ποποοο πολλά άτομα...»λέει μπερδεμένη.

«Ο μπαμπάς μου έχει κολλητη την Ελεάννα και ο μπαμπάς του Δημήτρη κολλητό τον Βασίλη.Ετσι γνωριστήκαμε»λέω.
«Πολλοί θείοι και θείες...»λέει.
«Είναι φίλοι αλλά από μικρά μας έλεγαν να τους λέμε έτσι,έτσι κόλλησε τώρα»λέει ο δημητρης.
«Σαν οικογένεια είστε...»λέει.

Είμαστε.
Όταν μεγαλώνεις μαζί τους και σε κάθε γιορτή και γενέθλια μαζεύεστε,αν δεν είναι οικογένεια αυτό τι είναι;

Και είναι Ωραια.
Να εχεις πολλά άτομα στην οικογένεια σου.
Γιατί έτσι κάπως γεμίζει το κενό που έχει η απουσία της μητέρας του Δημήτρη.
Κάπως.