Κατι Παραπάνω Από Φίλοι

68. • ΣΟΦΙΑ •

68.
«Και τι χαζή που είμαι...
Πως δεν το είδα;»

Όταν σταματησε το φιλί δεν άνοιξα τα μάτια.Δεν ήθελα.

Δεν ξέρω αυτός αν τα έχει κλειστά ή αν με κοιτάει αλλά θέλω λίγο χρόνο να το εμπεδώσω,αυτο που έγινε μόλις τώρα.

Με φίλησε.
Του είπα ότι μου αρεσει και με φίλησε.

«Άνοιξε τα μάτια...»λέει σιγά και τα ανοίγω και τον βλέπω να χαμογελάει.
«Με φιλησες...»λέω.
«Ναι.Και σε αντίθεση με εσένα δεν θα πω ότι ήταν λάθος ή ότι δεν ήμουν ψυχολογικά καλά.Το εκανα γιατί το ήθελα»λεει.
«Και η Έλενα..;»λέω.
«Τελικά είσαι πολύ τυφλή έτσι;»λέει και γελάει.

Πάει στο δωμάτιο του γρήγορα και έρχεται με ένα μπλοκ.

Μου το δίνει.
«Τι;»λέω.
«Άνοιξε το»λέει και το ανοίγω.

Τι είναι αυτό;

Είμαι εγώ.
Και καθώς γυρνάω τις σελίδες βλέπω μόνο εμένα.
Εγώ που γελάω,εγώ που είμαι νευριασμενη,τα μάτια μου.

Τι;

«Τι είναι αυτό;»λέω.
«Ζωγραφίζω ότι σκέφτομαι.Οτι βλέπω»λέει.
«Εμένα με σκεφτοσουν;»λέω.
«Μήνες τώρα...»λέει.
«Τι εννοείς μήνες;»λέω.
«Όταν σε είδα στο δωμάτιο μας θυμάσαι;»λέει.

Πως να το ξεχασω.
Πως να ΤΟΝ ξεχασω.

«Θυμάμαι.Που ήσουν γλυκός στην αρχή και μετά έξω μου πετάξες το στύλο στα μούτρα»λέω.
«Επειδή σε άκουγα να μιλάς με τον Αργυρή!»λέει.

Τι;

«Για αυτό;»λέω και κουνάει το κεφάλι του.
«Αρα τα χείλη που ζωγραφίζες...ήταν δικά μου;»του λέω.
«Ναι...»λέει.

Για αυτό η ελιά...

«Γιατί δεν το είπες;»λέει.
«Να πω τι Σοφη;Ήσουν με τον Αργυρή.Τι περίμενες να πω;»λέει.

Και τι χαζή που είμαι...
Πως δεν το είδα;

«Δεν έχει σημασία...»λέει και βάζει τα χέρια του στην μέση μου.
«Έχει.Αν....»
«Αν τι;Αν δεν είχες τον Αργυρή;Αν έβλεπες τόσο καιρό τι νιώθω;Αν το ήξερες;Τι θα άλλαζε;»λέει.

Αυτό τώρα εμφανίστηκε αρα μάλλον τίποτα δεν θα άλλαζε.

«Δηλαδή...»λέω.
«Δηλαδή αυτό!»λέει και με φιλάει.

Κάνω δυο βήματα πίσω χωρίς να σταματαει να με φιλάει και ξαπλώνω στον καναπέ και αυτός από πάνω μου.

Ακούμε κλειδιά στην πόρτα.
Όχι τώρα!!!
«Όχι τώρα!»φωνάζει ο Μαρκος.
«Τι;»λέει ο Δημήτρης.
«Κόκκινη Καλτσά!»φωνάζει ο Μαρκος.

Τι κόκκινη Καλτσά;

«Νόμιζα είναι μπλε!»λέει ο Δημήτρης.
«Όχι φιλε!Ειναι κόκκινη!»λέει.

Δεν καταλαβαίνω τίποτα.

«Οκ οκ!»λέει.
«Τι εννοει κόκκινη Καλτσά;»ακούγεται η φωνη της Ήβης πίσω από την πόρτα.
«Ξέρεις...»λέει ο δημητρης.
«Τι ξέρω;»λέει αυτή.
Ακούγετε το γέλιο του.
«Πάμε και θα σου πω...»της λέει και φεύγουν.

Σταματάω το φιλί.
«Τι είναι η κόκκινη Καλτσά;»ρωτάω.
«Τίποτα.Ενα συνθηματικό με το Δημήτρη που βγάλαμε όταν έχουμε κοπέλα μέσα»λέει και με φιλάει.
Τον σταματάω πάλι.
«Φέρνεις συχνά κοπέλες εδώ;»τον ρωτάω.

Γελάει.
«Απαντά!»λέω.
«Τελικά είσαι πιο τυφλή από ότι νόμιζα»λέει και με φιλάει.