Κατι Παραπάνω Από Φίλοι

7. • ΣΟΦΙΑ •

7.
«Άστο αφήσουμε ακριβώς έτσι.Κατι παραπάνω από φίλοι»

Από το μεσημέρι που ήρθαμε,πρώτη φορά νιώθω καλοκαίρι.

Καθισμένοι στην άμμο,γύρω από την φωτιά,βλεποντας τα αστέρια και ακούγοντας την θάλασσα.

Ναι ναι μύρισε καλοκαίρι.

«Πως νιώθεις;»λέω στην Ηβη διπλα μου.
«Ωραια.Πολυ Ωραια»λέει.

Είναι η πρώτη φορά που πηγαίνει διακοπές χωρίς τους γονείς της και τα τρία αδέρφια της.

«Κλείσε την ζακέτα.Θα κρυώσεις»της λέω και το κάνει.

Δεν ξέρω γιατί αλλά πάντα νιώθω την ανάγκη να την προστατέψω την Ηβη.Δεν ξέρω αν επειδή είναι ευαίσθητη και ήσυχη ή επειδή είναι η πιο μικρή από εμάς.

Εμείς είμαστε 19.Αυτη 18.Και είναι στην ίδια χρόνια στην σχολή.

Είναι τόσο έξυπνη που την πέρασαν μια ταξη ναι.

Κοιταω τον Δημήτρη και μετά τον Μάρκο.

Είμαστε καλή παρέα.Ναι μου έρχεται να σπάσω το κεφάλι του Μάρκου πολλές φορές αλλά σε γενικες γραμμές είμαι χαρούμενη όταν ήμαστε μαζί.

Και οι τέσσερις μαζί.

«Παιδιά θέλω κάτι να σας πω»λέω και γυρνάνε όλοι προς την μεριά μου.

«Κάνουμε καλή παρέα έτσι;»λέω.

Με κοιτάνε περίεργα.

«Αφού έχετε εμένα φυσικά»λέει ο Μάρκος και γελάει.
«Νομίζω μιλάει σοβαρά»λέει ο Δημήτρης και τον σπρωχνει.

«Σοβαρολογώ.Δεν είμαστε καλή παρέα;Κάθε μέρα ήμαστε μαζί και τώρα ήρθαμε μαζί διακοπές.Τον τελευταίο χρόνο που γνωριστήκαμε σας νιώθω πιο κοντά από οποιονδήποτε.»λέω.

Πιο κοντά και από ότι νιώθω το αγορι μου,όσο περίεργο και αν ακούγεται αυτό.Οσο λάθος και αν ακούγεται.

«Συμφωνώ απόλυτα»λέει η Ηβη.
«Ε λοιπόν ξέρετε τι;Και εγώ!»λέει ο Δημήτρης και σηκώνεται.

«Ας κάνουμε κάτι οκ;»λεει.

«Ας υποσχεθούμε ότι ότι και να γίνει μεταξύ μας,και αν μαλώσουμε ακόμα στο τέλος θα τα βρούμε.Ας υποσχεθούμε ότι όταν γίνουμε 60 χρόνων,θα καθόμαστε στον καναπέ και θα λέμε τις ιστορίες μας από τα παλιά και θα γελάμε.Τι λέτε;»λέει ο Δημήτρης.
«Φίλοι για πάντα»λέει ο Μάρκος και σηκώνεται και αυτός.
«Φίλοι;Δεν μαρεσει...»λέω.
«Τι λέτε για κάτι παραπάνω από φίλοι τότε;»λέει η Ηβη σιγά.

Αυτήν την κοπέλα την αγαπώ.
Δεν πολυμιλαει αλλά αν μιλήσει μας αφηνει ολους άφωνους.

Σηκώνομαι και την τραβάω από το χέρι και σηκωθεί και αυτή.

«Η Ηβη είπε κάτι ωραίο.Κατι παραπάνω από φίλοι»λέω.
«Οικογένεια;»λέει ο Μαρκος.
«Άστο αφήσουμε ακριβώς έτσι.Κατι παραπάνω από φίλοι»λέω.

«Μαρεσει»λέει ο Δημήτρης και πλησιαζει την φωτιά.Πλησιαζουμε και όλοι εμείς.

«Ότι και να γίνει λοιπόν στην ζωή μας,ότι και αν συμβεί εμείς θα ήμαστε κάτι παραπάνω από φίλοι»λέει και βάζει το χέρι του πάνω από την φωτιά.

«Κάτι παραπάνω από φίλοι»λέω και βάζω και το δικό μου πάνω από το δικό του.

«Κάτι παραπάνω από φίλοι»λέει η Ηβη και το βάζει πάνω από το δικό μου.

Κοιτάμε όλοι τον Μάρκο.

«Άντε!»του λέω.
«Καλά ντε.Κατι παραπάνω από φίλοι»λέει και βάζει και το δικό του.

Είναι ωραίο αυτό.
Μαρεσει.

«Ο κόσμος μας κοιτάει..»λέει ο Μαρκος.
«Θα μας περνάνε για χαζούς»λέει ο Δημήτρης.
«Κάποιοι είναι...»λέω και κοιταω τον Μαρκο και βγάζει το χέρι του.

Έτσι το βγάλαμε και όλοι μας.

«Αν εννοείς τον εαυτό σου ναι!»λέει.

Και ναι.
Τόσο κράτησε η Ωραια στιγμή.