Κατι Παραπάνω Από Φίλοι

28. • ΗΒΗ •

28.
«Ναι.Πειστευω έτσι πρέπει να βλέπουμε όλοι.Με τα μάτια της καρδιάς...»

«Ευχαριστώ πολύ!»λέω.
«Σαγαπαμε Ηβη!Και σε περιμένουμε να έρθεις!»λέει ο Μάνος.
«Και εγώ σας αγαπάω.Κλεινω τώρα.Να προσεχετε.Φιλια σε ολους!»λέω.

Δεν ξέρω πόση ώρα μιλάω.
Έτσι είναι όταν εχεις μεγάλη οικογένεια.

Ντύνομαι και βγαίνω να δω τα παιδιά.Η Σοφία δεν ήταν στο κρεβάτι της και αυτό είναι περιεγο αφού ξυπνάω πάντα πριν από αυτήν.

«ΕΚΠΛΗΞΗ!!»ακούω και σηκωνω το κεφάλι μου να δω.

Ήταν τα παιδιά.
Είχε μια τούρτα.
Είχε σημαιάκια που λένε χρόνια πολλά.

Δεν το πειστευω....

«Τι είναι αυτό;»λέω.
«Για την καλύτερη του κόσμου»λέει η Σοφία και με αγκαλιάζει.

«Χρόνο πολλά Ηβη μου.Να τα εκατοστήσεις»μου λέει.
«Ευχαριστώ Σοφία!»λέω.

Πλησιαζει ο Μαρκος.
«Χρόνια πολλά στο μικρό μας κοριτσάκι!!»λέει και τον αγκαλιάζω.
«Ευχαριστώ Μάρκο»λέω.
«Καλώς ήρθες στην ενηλικίωση!»λέει.

Έρχεται ο Δημήτρης.
«Χρόνια πολλά Ηβη»λέει και με αγκαλιάζει.Ακουμπαω το κεφάλι μου στον ώμο του και αυτός περνάει το χέρι του γύρω από την μέση μου.

Με κρατάει απαλά.
Μυριζει Ωραια.

«Ευχαριστώ Δημήτρη»λέω.
«Εύχομαι ότι θες την ζωή σου να πραγματοποιηθεί»μου λέει.

Ότι θέλω...

«Γιατί το αξίζεις»λέει.

Μου το έχει ξαναπεί αυτό.

Ακούω το Μάρκο να καθαρίζει τον λαιμό του και απομακρύνομαι.

Ο Δημήτρης ξινει το κεφάλι του.
Το κάνει συχνά.

«Αυτό είναι για μένα»λέει η Σοφία και μου δίνει μια σακούλα.
«Παιδιά δεν χρειάζονταν όλα αυτά.Με συγκινηται.Αληθεια»λέω.
«Αυτά πες τα στο Δημήτρη που έβαλε τρία ξυπνητήρια στο κινητό μου για να ξυπνησω το πρωί!»λέει ο Μαρκος.
«Ναι.Μας έχει πριξει!»λέει η Σοφία και τον κοιταω.
«Υπερβάλετε...»λέει.
«Άντε άνοιξε»λέει και το ανοίγω.

Ήταν ένα πανέμορφο ροζ φόρεμα με λουλουδάκια.

«Σοφία...»
«Σαρεσει;»
«Παρά πολύ.Ευχαριστω»λέω και την αγκαλιάζω.

«Από εμένα εχεις αυτό»λέει ο Μαρκος και μου δίνει ένα άλμπουμ.

Ήταν λευκό και έλεγε από έξω με μεγάλα γράμματα «Η ΖΩΗ ΤΗΣ ΗΒΗΣ».
«Εσυ το έγραψες;»λέω.
«Ναι.Και το σχεδιάσα μέσα.Ανοιξε να δεις»λέει και το ανοίγω.