Κατι Παραπάνω Από Φίλοι

56. • ΔΗΜΗΤΡΗΣ •

56.
«Έτσι είναι λοιπόν να φιλάς την Ηβη...»

Σταματαω το φιλί και την κρατάω μακριά.

Γαμωτο!
Έφυγε η Ηβη.

«Μαρίνα πας καλά;»λέω.
«Τι μωρό μου;Δεν μπορώ να φιλήσω το αγορι μου;»λέει.

Ας γίνει τώρα να τελειώνουμε.

Την πιάνω από το μπράτσο και την πάω σε μια ακρη.
«Δημήτρη...»λέει.

Ας μην είναι κοντά στην πόρτα της Ήβης αυτά που θα πω.

«Σε ρωτησα αν είπες κάτι στην Ηβη στο εξοχικό μου και είπες όχι.Γιατι είπες ψέμματα;»λέω.
«Τι;Πως σου ήρθε τώρα αυτό;»
«Μαρίνα αστα αυτά που ξέρεις.Απαντα!»λέω.
«Η Ηβη τα λέει αυτά;Η σιγανοπαπαδια...»λέει.
«Πρόσεχε τα λόγια σου!»λέω.

Βάζει τα χέρια γύρω από τον λαιμό μου.
Τα βγαζω.

«Μωρό μου...»
«Μην με λες έτσι!Σε ρωτησα Μαρίνα αν είπες κάτι και εκλαψες.Ψευτικα δάκρυα!Ως εδώ!»λέω.
«Μα...»
«Μα τίποτα!Ετσι και αλλιώς έπρεπε να το κάνω καιρό πριν αυτό.Δεν πρέπει να είμαστε μαζί.Ποτε δεν έπρεπε.»
«Όχι Δημήτρη.Δεν μπορείς να το κανείς αυτό»
«Μπορώ.Και το εκανα»
«Όχι!»
«Μαρίνα...ΤΕ-ΛΕΙΩ-ΣΑ-ΜΕ!»λέω σιγά για να το καταλάβει καλά.

«Και μην ξαναενοχλησεις την Ηβη!»λέω και φεύγω.

Επρπε να γίνει.

Όταν πάω στο δωμάτιο της χτυπάω την πόρτα και όταν λέει «ναι» μπαινω μέσα.

Έφτιαχνε τα βιβλία της.

Σήκωσε τα μάτια της να με δει και μετά συνέχισε αυτό που έκανε.

«Ηβη....»λέω.
«Δημήτρη έχω δουλειά...»λέει.
«Καλά.Σορυ για την ενόχληση!»λέω και βγαίνω έξω.

Και πήγα να φυγω.
Σκεφτηκα ότι ίσως το φαντάστηκα.
Ότι η Ηβη νιώθει και αυτή κάτι.

Αλλά μετά σκεφτηκα αυτό που είπε όταν ήταν μεθυσμένη.

Πάω κοντά και την φιλάω στο μέτωπο.
«Καληνυχτα Ηβη»λέω.
«Μην»λέει.
«Τι μην;»λέω.
«Μην το κανείς αυτό.Μην προκαλείς αισθήματα που δεν μπορείς να ανταποδωσεις»λέει.

Και δεν κατάλαβα τι εννοουσε.
Τωρα καταλαβαίνω όμως.

Δεν μπορούσα να ανταποδώσω επειδή είχα την Μαρίνα.
Τώρα δεν την έχω όμως.

Ανοίγω την πόρτα και μπαινω μέσα.

«Δημήτρη...»λέει.
«Στεναχωρηθηκες που με φίλησε η Μαρίνα;»λέω.

Κοίταζε κάτω.
«Ηβη!»λέω.
«Δημήτρη Καλυτερα να φύγεις.Μην σε δει εδώ...»λέει.
«Ηβη λέω!Δεν ήθελες να με φιλήσει έτσι;Για αυτό μπήκες έτσι μέσα;Για αυτό μου μιλάς έτσι;»λέω.
«Δεν εχει σημασία...»λέει.

Πλησιάζω.
«Έχει σημασία.Δεν το εχεις καταλάβει ακόμα;Ότι σκέφτεσαι,ότι λες,ότι νιώθεις έχει σημασία για μένα.Νιωθεις το ίδιο έτσι;Δεν είναι στο μυαλό μου;Δεν μπορεί να το φαντάζομαι...»λέω.
«Δημήτρη εχεις την Μαρίνα....»λέει.
«Αστην την Μαρίνα.Τωρα μιλάω για την Ηβη και τον Δημήτρη!»λέω.

Δεν μιλάει.

«Είπες είμαστε φίλοι...»λέει.
«Είπα ψέμματα.Δεν θέλω να είμαστε φίλοι.»λέω τόσο απλά.

Πάω πιο κοντά.

«Χώρισα με την Μαρίνα.Ξερεις γιατί;Γιατί σε σκέφτομαι συνέχεια.Εσενα.Καμια άλλη!»λέω.

Σηκώνει τα μάτια της να με δει.

«Μου αρεσεις Ηβη.Ειναι τόσο απλό.Μου αρεσεις και θέλω να είμαι μαζί σου»λέω και της πιάνω το μάγουλο της.

Ήθελα να της πω και αλλά.
Ήθελα να της πω ότι την αγαπώ.Οτι νιώθω σημαντικός μόνο όταν είναι μαζί μου αλλά δεν το είπα.
Στο κάτω κάτω είναι ακόμα η Ηβη.Και δεν θέλω να την τρομάξω.

Χωρίς να το σκεφτω άλλο την πλησιάζω και την φιλάω.

Και κατάλαβα κάτι.
Ότι τόσο καιρό εκανα μεγάλη βλακεία.
Φίλαγα τα λάθος κοριτσια.

Και το φιλί ήταν ακριβώς όπως το περιμενα.
Έτσι είναι λοιπόν να φιλάς την Ηβη...

Όταν άνοιξε τα μάτια της να με δει κατα κάποιο τρόπο την ξανάερωτεύτηκα.

«Και εμένα μου αρεσεις...»λέει.
«Επιτελους το είπε!!»λέω και κοιτάζω πανω.

Γελάει.

«Είμαι έτοιμος ξέρεις;»λέω.
«Για ποιος πράγμα;»με ρωτάει.
«Να ανταπωδωσω αυτά τα αισθήματα που σου προκαλω»λέω και την ξαναφιλαω.