Κατι Παραπάνω Από Φίλοι

90•ΗΒΗ•

«Γιάννη;Να μιλήσουμε λίγο;»λέω.
«Ναι φυσικά»λέει και έρχεται και κάθεται στον καναπέ διπλα μου.

«Έγινε κάτι;Γιατί είσαι έτσι χλωμή;»με ρωτάει.

Πως να το πω αυτό τώρα...

«Γιάννη...Νομίζω πρέπει να χωρίσουμε...»λέω σιγά.
«Τι;Τι λες Ηβη;»λέει.
«Λυπάμαι.Αληθεια λυπάμαι»λέω.
«Ο Δημήτρης ε;Ακόμα τον σκέφτεσαι;»λεει.
«Δεν έχει βγει και ποτέ από το μυαλό μου.Αλλα δεν είναι αυτός ο λόγος.Νομιζω δεν πάει κάπου αυτό.»
«Γιατί το λες αυτό;»λέει.
«Γιατί κοιμάσαι στον καναπέ Γιάννη.Και εγώ στο κρεβάτι.Γιατι δεν σε αγαπάω.Προσπαθησα.Αληθεια προσπάθησα.Αλλα δεν μπορώ να το ελενξω.Και δεν είναι δίκαιο να μένουμε στο ίδιο σπιτι και εγώ να σκέφτομαι κάποιον άλλον.Ισως τον ξεχασω κάποια στιγμή.Αλλα όχι τώρα...»λέω.
«Κατάλαβα...δεν σε εκανα να με ερωτευτείς...»λέει απογοητευμένα.
«Δεν φταις εσυ Γιάννη.Αληθεια.Εσυ ήσουν πολύ κατανοητός και καλός.Εγω έχω το θέμα.Οχι εσυ»λέω.
«Κρίμα.Ηθελα να σου δωσω τα πάντα.Ολα αυτά που ήθελες.»λέει.
«Το ξέρω.Μακαρι να ήταν αλλιώς τα πραγματα.Θα ήταν πιο εύκολα όλα»λέω.

Σηκώνεται.
«Ελπίζω να βρεις αυτό που ψάχνεις»λέει.
«Και εγώ το ελπίζω για σένα.Αληθεια.Και το πειστευω»
«Το ξέρω ότι το πειστευεις.Εισαι καλός άνθρωπος Ηβη....»λέει.

Όχι και τόσο μάλλον...

«Τι είναι αυτό;»λέει.
«Ποιο;»
«Δεν ακούς;Κάποιος φωνάζει...»λέει και πάει έξω και τον ακολουθώ.

Βλέπω τον Δημήτρη στο πάτωμα έξω από το σπιτι με ένα μπουκάλι στο χέρι.

«Δημήτρη;»λέω.
«Αυτός είναι ο Δημήτρης;»λέει ο Γιάννης.

Τα μαλλιά του ήταν ανακατεμένα και ήταν κόκκινος.

«ΒΡΕ ΒΡΕ ΤΑ ΠΙΤΣΟΥΝΑΚΙΑΑ!!!!»φωνάζει.

Είναι μεθυσμένος.
Πολύ και ολας.

«Μην φωνάζεις.Κοιμαται ο κόσμος!»λέω.
«ΜΗΠΩΣ ΣΑΣ ΔΙΕΚΟΨΑ!ΜΗΠΩΣ ΚΑΝΑΤΕ ΣΕΞ;»λέει.

Με κοιτάει ο Γιάννης.
«Δημήτρη τι λες;Τι κανείς εδώ;»λέω.
«ΗΡΘΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗΗΗΗ!!!»λέει και παει να σηκωθεί και ξανάπέφτει κάτω.

Παω κοντά.
«Τι κανείς Δημήτρη;Θα χτυπήσεις...»λέω.
Σηκώνει τα μάτια του να με δει.
«ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΟΜΟΡΦΗ.ΩΡΑΙΕΣ ΠΙΤΖΑΜΕΣ!ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ!»λέει.

Τι;

«Τι λέει;»λέει ο Γιάννης.
«Ούτε αυτός ξέρει.Εχει πιει»λέω.
«ΕΓΩ ΕΧΩ ΠΟΙΟ ΩΡΑΙΑ ΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΩΝ ΠΑΝΤΩΩΩΩΩΩΣ!!!»φωνάζει.

Θα μας κάνουν παρατηρηση.
«Γιάννη βοήθησε με να τον πάμε μέσα.Ειναι αργά και θα φωνάξουν την αστυνομία»λέω.

Τον πιάνουμε από την μια εγώ και από την άλλη αυτός και πάμε μέσα και τον αφήνουνε στον καναπέ.

«Τώρα;»λέει ο Γιάννης.
«Θα πάρω τον Μάρκο να έρθει να τον πάρει»λέω και πιάνω το σταθερό.

«ΩΡΑΙΟ ΣΠΙΤΙΙΙΙΙ!!!»φωνάζει.
«Δεν το σηκώνει...»λέω.
«Η ΚΟΙΛΙΑ ΣΟΥ ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ!!!»φωνάζει.

Τι;
Δεν καταλαβαίνω τίποτα.

«Τι λέει αυτός Ηβη;Είσαι έγκυος;»λέει.
«Όχι»λέω.
«ΝΑΙ ΕΙΝΑΙΙΙΙΙ!!!»λέει ο Δημητρης.
«Μην τον ακούς!»λέω.
«ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΜΑΤΑ ΛΕΕΙ!!»λέει ο Δημήτρης.

«Ξέρεις τι Ηβη;Καλυτερα να φυγω.Δεν υπάρχει λόγος να είμαι εδώ»λέει ο Γιάννης.
«Γιάννη...»
«ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΙΣ!!ΘΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΩΣΩ ΕΓΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ!!»λέει ο Δημήτρης και ξαπλώνει στον καναπέ.

Α καλαααα...

«Ποιο παιδί;»λέει ο Γιάννης.
«Δεν ξέρει τι λέει...»λέω.
«Εγώ φεύγω.Παρατραβηξε το θέμα..»λέει ο Γιάννης και πάει στην πόρτα.
«Λυπάμαι Γιάννη...»
«Μην.Σαγαπαει.Αλλιως δεν θα ήταν εδώ.Θα περάσω κάποια στιγμή για τα πραγματα μου»λέει.
«Να προσεχεις Γιάννη»λέω.

Δεν λέει κάτι.
Απλά γελάει.
Και μετά φεύγει.

Γυρνάω να δω τον Δημήτρη.
Έχει κλείσει τα μάτια του.

Παιρνω την κουβέρτα και τον σκεπάζω και παιρνω το μπουκάλι από τα χέρια του.

Κάτι λέει αλλά δεν άκουσα.
«Τι είπες Δημήτρη;»λέω.
«Δεν θέλω να κανείς παιδί μαζί του...»λέει.
«Κοιμησου...»
«Σας άκουσα.Με την Σοφία στην κουζινα χθες....»λέει.

Τι;
Για αυτό λέει τέτοια;
Νόμιζε ότι εγώ είμαι έγκυος;

«Μην το κανείς αυτό.Σαγαπαω...»λέει με κλειστά μάτια.
«Κοιμησου Δημήτρη...»λέω.

Τον φιλάω στο μέτωπο και καθομαι στον καναπέ απέναντι.

Τρέχει ο Μπρούνο γρήγορα και ξαπλώνει διπλα του,στο πάτωμα.

Το να μενω μακριά του είναι το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει ποτέ...