Κατι Παραπάνω Από Φίλοι

65. • ΣΟΦΙΑ •

65.
«Ναι.
Και να έρθεις μέσα.
Και να ξαπλωσεις διπλα μου.»

Την βλέπω με την ακρη του ματιού μου.

Του έχει φάει όλο το ποποκορν!!!

Την ρώτησε ο Μαρκος.
«Θες ποπκόρν να σου πάρω;».Ναι.Αυτος να της πάρει.
«Όχι Μάρκο μου.Δεν έχω όρεξη»είπε.

Τι δεν έχει όρεξη μωρε;
Το μισό ποπκόρν το έχει φάει μόνη της!

«Όλα καλά;»με ρωτάει η Ηβη διπλα μου.
«Όχι.Παω να πάρω άλλο ένα ποποκορν γιατί το τελείωσα αυτό»της λέω και σηκώνομαι.

Αν και δεν νομίζω να λείψω και σε κανέναν.

«Ένα ποπκόρν παρακαλώ»λέω και βλέπω τον Μάρκο να πηγαίνει τουαλέτα.

Πηγαίνω γρήγορα από πίσω του.
Θα κανω ότι δήθεν επεσα πάνω του και δεν τον είδα.

Όταν βγαίνει κάνω πως κοιταω κάτω και πέφτω πάνω του.
«Σοφη;Τι κανείς εδώ;»
«Μάρκο;Εσυ έξω;Δεν σε είδα»λέω.
«Πήγα τουαλέτα»
«Εγώ πήγα να πάρω ποπκόρν»λέω.
«Και άλλο.Αλιμονο»λεει.
«Αφού με ξέρεις»λέω και γελάει.

Ορίστε!
Μαζί μου γελάει.Με την άλλη τόση ώρα δεν έχει γελάσει.

«Ώστε εσυ και η Έλενα ε;»λέω.
«Είναι πολύ καλή έτσι;»με ρωτάει.

Αυτό είναι το θέμα.
Ότι είναι.

«Σου αρεσει;»τον ρωτάω.
Αργεί να απαντησει.
«Όχι ακόμα.Αλλα που θα πάει»λέει.

Τι;
Τι εννοει όχι ακόμα;

Και μετά νιώθω κάτι στο στομάχι μου.
«Κρατάς λίγο;»του λέω και του δινω το ποπκόρν.

Τρεχω γρήγορα στην τουαλέτα και ξερνάω στην λεκάνη.Πολυ.

Μάλλον παραφαγα σήμερα.
«Σοφη;Όλα καλά;»λέει ο Μαρκος από έξω.Πλενω τα χέρια μου και τον βλέπω Μα ανησυχεί.

Ανησυχεί αλήθεια για μένα;

«Όχι»λέω.
«Έκανες εμμετο;»
«Ναι»λέω.
«Κρυωσες;»
«Μάλλον έφαγα πολύ.Σημερα το παράκανα.Οταν δεν νιώθω καλά ψυχολογικά το ρίχνω στο φαΐ»

Και όταν νιώθω πάλι στο φαΐ το ρίχνω αλλά Τελοσπαντων.

«Γιατί δεν είσαι καλά ψυχολογικά;»με ρωτάει.

Εξαιτίας σου...

«Έχω ανχος.Για τα μαθήματα.Ειναι πιο δύσκολα φέτος»λέω ψέμματα.
«Μην ανχωνεσε για αυτό.Μια χαρά θα τα πας»λέει και βάζει το χέρι του στον ώμο μου.Το βγάζει γρήγορα.

«Θες να σε πάω στο δωμάτιο;»με ρωτάει.

Ναι.
Και να έρθεις μέσα.
Και να ξαπλωσεις διπλα μου.

«Όχι.Θα περπατήσω.Πηγαινε εσυ στα παιδιά.Θα σε περιμένει και η Έλενα»λέω.
«Σίγουρα;»
«Ναι ναι Πηγαινε.Καλα είμαι.Κρατα και το ποπκόρν»

Η άλλη θα στο έχει φάει όλο.

«Περαστικά»
«Ευχαριστώ»λέω και φεύγω.

Όταν φτάνω στο δωμάτιο βγάζω τα παπούτσια και ξαπλώνω.

Δεν νιώθω καλά.
Και δεν εννοώ που εκανα εμμετο.

Εννοώ όλο αυτό που έγινε.Ολο αυτό που γίνεται τις τελευταίες μέρες μαζί μου.

Όλα αυτά που νιώθω.

Κάθε φορά που μιλάω με τον Μάρκο το μόνο που θέλω είναι να τον φιλήσω.

Είναι φυσιολογικό αυτό;
Φυσικά και δεν είναι.

Ζηλευω.
Ζηλευω που όλη μέρα είναι με την Έλενα.
Που την αγκαλιάζει,ακόμα και που της μιλάει.

Και αυτό γιατί;

Γιατί είμαι χαζή.
Γιατί είμαι βλαμμενη.
Γιατί δεν ξέρω τι μου γίνεται

Γιατί μου αρεσει ο Μαρκος...