Κατι Παραπάνω Από Φίλοι

3. • ΣΟΦΙΑ •

3.
«Αυτό το κορίτσι με ξέρει τόσο καλά.
Και μόνο ένα χρόνο γνωριζόμαστε.»

«Τι να σας φέρω;»λέει η σερβιτόρα.

«Μια καρμπονάρα,μια σαλάτα του σεφ,μια κόκα και έχετε μηλόπιτα;»λέω.
«Έχουμε»
«Τότε και δυο κομμάτια Μηλόπιτα»λέει.

Πεινάω πολύ..

Οι άλλοι γιατί δεν λένε όμως;
Γυρνάω και με κοίταζαν.

«Τιιι;»λέω.
«Όλα αυτά εσυ;»λέει ο Μάρκος.
«Ναι πεινάω»λέω.
«Έτσι τρώει κάθε φορά»λέει η Ηβη.
«Είναι κληρονομικό παιδιά.Ετσι τρώει και η μαμά μου.Μην ρωτάτε»λέω.

Έχω ακούσει άπειρες φορές ιστορίες των γωνιών μου στο σχολειο.Και στις περισσότερες η μαμά μου τρώει αρα...

«Εγώ ένα μπέργκερ»λέει η Ηβη.

Τι μόνο;

«Και εγώ»λέει ο Μάρκος.
«Και εγώ.Και ένα κομμάτι κεικ σοκολατας»λέει ο Δημήτρης.

Δεν είναι φίλοι μου αυτοί!
Όχι!
Δεν πρέπει να τους κάνω παρέα!

Χτυπάει το τηλεφωνο του Δημήτρη.
«Το αμόρε καλεί!»του λέω και σηκώνεται και πάει έξω να μιλήσει.

Η μαρίνα θα είναι.
Θα του κάνει ανάκριση πρώτου βαθμού.

Ώρες ώρες απορώ γιατί είναι μαζί της.Ο Δημήτρης είναι πολύ καλό παιδί,με χρυσή καρδιά και πειστευω πρέπει να είναι διπλα του ένα εξίσου καλό κορίτσι.

Φτερνιζεται η Ηβη.
«Γίτσες»λέω.
«Ευχαριστώ Σοφία μου»λέει γελαστή.

Να.Ενα κορίτσι σαν την Ηβη θα έπρεπε να έχει διπλα του.

«Γιατί με κοιτάς έτσι;»ρωτάει σιγά.
«Μάλλον πεινάει.Θα θέλει να σε φάει»λέει ο Μάρκος.
«Χα Χα!Πολυ αστειο»λέω και έρχεται η σερβιτόρα και αφηνει τα πραγματα που παράγγειλαμε.

Ξεκιναω από την μηλόπιτα.

«Γιατί ξεκινάς από το γλυκό;»ρωτάει ο Μάρκος.

Αναστενάζω...

«Άστο το χω!»λέει η Ηβη.

«Ξεκινάει από το γλυκό επειδή άμα φάει όλα αυτά που παρήγγειλε στο τέλος δεν θα μείνει χώρος για το γλυκό και θα το φάει απλά για να το φάει,αλλά δεν θα το απολαύσει.Καταλαβες;Έτσι τρώει πρώτα το γλυκό»λέει και σηκωνω το χέρι μου και κολλάμε πέντε.

Αυτό το κορίτσι με ξέρει τόσο καλά.
Και μόνο ένα χρόνο γνωριζόμαστε.

«Πάλι ξεκινάς με το γλυκό»λέει ο Δημήτρης.
«Τι;Και εσυ το ξέρεις;»λέει ο Μάρκος.

Α καλαααα

«Πάντα το κάνει.Γιατι αν φάει τα αλλά δεν θα το ευχαριστηθεί στο τέλος το γλυκό»λέει.
«Μόνο εγώ δεν το ήξερα αυτό;»λέει ο Μάρκος.

Παιρνω το χέρι του Δημήτρη και το χέρι της Ήβης και το βάζω το ένα πάνω στο άλλο.

«Δημήτρη και Ηβη σας αγαπω.Μαρκο είσαι στην καρακοσμαρα σου!»λέω και συνεχίζω το φαγητο μου.
«Λες και με νοιαζει τι κανεις...»λέει.
«Δημήτρη;Τι έλεγε η Μαρίνα;»λέω.
«Τίποτα.Ισως περάσει κάποια στιγμή»
«Πως και δεν πάτε μαζί διακοπές;Εννοώ είναι η κοπέλα σου...»ρωτάω.
«Έχει πάει με τις ξαδερφες τις για αυτό.Εσενα ο Αργύρης;Πως και δεν πάτε κάπου μαζί;»
«Έχει προπόνηση»λέω.

Είναι αθλητής και παίζει ποδόσφαιρο σε μια ομάδα.Ειναι καλός.Αλλα κάνει συνέχεια προπονήσεις και έχει αγώνες αρα δεν τον βλέπω όσο συχνά θέλω.

«Φυσικά.Ο αθλητής μας...»λέει ο Μάρκος.
«Τραβάς κανα ζόρι;»λέω.
«Μαζί σου πολλά»λέει.
«Τουλάχιστον δεν είναι σαν και εσένα που δεν ξέρεις τίποτα να κανείς!»λέω.

Με κοιτάει θυμωμένα.

Τι;
Αλήθεια λέω.
Εκτός από το να τρέχει καμία φορά σε αγώνες αυτοκινήτων δεν ξέρει και πολλά.Και οι αγώνες είναι ανάμεσα σε φοιτητές αρα δεν το λες και επαγγελματία.

«Μην κανείς πως με ξέρεις οκ;»λέει και σηκώνεται και πάει έξω.

«Τι έγινε τώρα;»λέω.
«Θυμωσε»λέει η Ηβη.
«Άντε τρώτε να φυγουμε.»λέει ο Δημήτρης και παιρνει να φάει το κεικ σοκολατας.

Ξινίζει τα μούτρα του.
«Καμία σχέση με το κεικ της Ροζιτας!»λέει.