Κατι Παραπάνω Από Φίλοι

55. • ΗΒΗ •

55.
«Μου ελειψες...»

Διάλεγα τα βιβλία μου για το τρίτο εξάμηνο στην βιβλιοθήκη.

Με πλησιαζει ο Σταύρος.
«Γεια σου Ηβη»λέει.
«Γεια σου Σταύρο»λέω.

Είναι μαζί μου στα περισσοτερα μαθήματα.

«Πως πέρασες το καλοκαίρι;»
«Καλά πολύ καλά.Εσυ;Έκανες μπάνια;»λέω.
Γελάει.

«Αρκετά.Διαλεξες τα μαθήματα σου;»
«Ναι ναι τα διαλέξα μέσω ιντερνετ από το σπιτι.»
«Καλά έκανες.Εγω δεν πρόλαβα και πολλά.Ειναι φουλ οι περισσότερες τάξεις»
«Ναι...»λέω.
«Φεύγω.Τα λέμε Ηβη»
«Εντάξει Σταύρο»λέω και φεύγω.

Παιρνω τα βιβλία μου και τα βάζω το ένα πάνω από το άλλο και πάω στην διαδρομο για να πάω στο δωμάτιο μου.

Βλέπω ένα χέρι να σπρωχνει τα βιβλία μου κάτω.

Η Μαρίνα.

«Γεια σου Ηβη»λέει και σκύβω να τα μαζέψω.
«Έφυγες αλλά έπρεπε να βρεις μια καλύτερη δικαιολογία.Δεν σε πειστεψαν...»λέει.
«Τι θες από μένα Μαρίνα;»λέω.
«Ξέρεις τι θέλω.Μεινε μακριά από το αγορι μου!»λέει και φεύγει.

Και μου είπε όλη Σοφία ότι θα έχουν ήδη χωρίσει.Ναι καλά.

Μαζεύω τα βιβλία μου και τα κρατάω πιο δυνατά αυτήν την φορά.

«Ηβη;»ακούω και γυρνάω να δω τον Δημητρη.

Χαμογελαγε και με κοίταζε με αυτά τα μάτια του.Αυτα που θα έπρεπε να είναι παράνομα κανονικά.

«Δημήτρη..»λέω.
«Ποτέ ήρθες;»
«Πρωί πρωί.Με τον μπαμπά μου»λεει.
«Τι χαζός μου είμαι.Αστα»λέει και μου πέρνει τα βιβλία.

«Ευχαριστώ Δημήτρη»λέω.
«Μην το συζητάς...»λέει.

Ο θεε μου τι κάνω;
Αν με δει η Μαρίνα;

Κάνε μην με δει.
Κάνε μην με δει.
Κάνε μην με δει.

«Λοιπόν...»λέει.
«Λοιπόν...»λέω.

Και εκει που προχωραγαμε στον διαδρομο και είχαμε κάποια λεπτά που δεν μιλάγαμε λέει κάτι.

«Μου ελειψες...»λέει.

Λες και λέει Ωραια μέρα ξέρω εγώ.
Λες και λέει κάτι που το έχει ξαναπεί.

Τώρα;
Εγώ τι να πω σε αυτό;

Μου έλειψε και εμένα.Πολυ.Ανυπομονουσα να έρθω για να τον δω.Αλλα δεν μπορώ να το πω αυτό.Αν είναι η Μαρίνα εδώ γύρω;Αν ακούει;

«Μα γιατί άλλο βρε χαζούλα;Για σένα.Επειδη του αρεσεις και επειδή νευρίασε που η Μαρίνα σε πλήγωσε»μου είπε η Σοφία.Προφανως είναι μαζί και Προφανως δεν την χώρισε.

«Μην το κανείς αυτό...»λέω.

Δεν προλάβε να μιλήσει.Ερχεται η μαρίνα και πέφτει πάνω του.
«Μωρό μου...»του λέει και τον φιλάει.

Τι ακριβώς κάνω εδώ;

Παιρνω τα βιβλία μου και μπαινω στο δωμάτιο μου κλείνοντας δυνατά την πόρτα.

Δεν μπορώ να βλέπω.
Δεν χρειάζεται και ολας.

Τελείωσε.Οχι ότι κάτι άρχισε δηλαδή ποτέ αλλά ο Δημήτρης είναι φίλος.Μονο αυτό.

Σκουπίζω τα μάτια μου και Φτιαχνω τα βιβλία μου.

Τι νόμιζα ότι θα γίνει δηλαδή;

Ναι μου αρεσει ο Δημήτρης αλλά αυτός έχει κοπέλα.Και εγώ πρέπει να μείνω μακριά.