~SERSERİ~ YENİDEN YAZILIYOR

~SERSERİ~37

Yavaşça kafamı yukarı kaldırdım. Bu oydu. Bana baktığında gülümsedi. Ama o gülümseme farklıydı. Hain gülümsemesiydi.

Hocanın sesi ile kendime gelmiştim. "Meriç hoşgeldin sınıfımıza boş bir yere oturabilirsin." Dedi hoca.

Bizim arka sıra ve bizim yanınızdaki sıra boştu. Bu Meriç naptı?

Bizim arkamıza oturdu. Sinirlenmeye başlamıştım. Niye herşey yolunda giderken bir anda bozuluyor. Niye yani niye?

Siz şimdi dediklerimi anlamadınız bu çocuk neyin oluyor derseniz ozaman anlatmaya başlayayim.

Mira Sönmez 9. Sınıfta (1sene önce)
3ay tatilimiz bitmişti. Ne çabuk.. derken okullar başlamıştı. Sırama geçtim. Dersler falan derken 1-2 hafta sonra Meriç Taşkıran adlı bir çocuk bizim sınıfa geldi. Bu çocuk tatlı ve yakışıklıydı. Hoca da benim yanım boş diye benim yanıma oturmuştu.

Biz sonradan tanışmıştık. Falan filan derken kanka olduk. Sonra 2-3 ay geçmişti aradan. Saat 11 gibiydi. Telefonumda instagramda gezinirken Instagramdan mesaj geldi.

Bu mesaj Meriç'tendi. Meriç'ten biraz hoşlanıyor gibiydim. Fakat sevmek gibi değildi. Sadece küçük bir hoşlanır gibiydim. Bana mesaj attı ve "benimle çıkar mısın ben seni seviyorum Mira" dedi. Bende bundan hoşlanır gibi olduğum için kabul etmiştim.

Böyle 1 ay çok güzel geçti. Ama sonradan işler bozuldu. Bu Meriç denen pic beni aldatmıştı. Hatta bu piçliği videoya çekmişti. Okulda bu yayıldı. Hatta müdüre bile gitti. Kızda zaten bu okuldandı. İkisi beraber okuldan atılmıştı. Bende ona tokat atmıştım. Ona şu sözleri söyledim.
"Umarım bir gün seninde üzülecek şeylerin olur. Ozaman da değerini umarım anlarsın ama iş işten geçmiş olur" diyerek tam gidiyordum ki kolumu tuttu ve "Sen benimsin Mira sen başka biri ile olamazsın."dedi. Ve gitmişti. Hep beni takip etmişti. Peşimi bırakmamıştı. Ona haber vermeden de ordan taşınmıştım. İlk günler çok ağlamıştım. Fakat sonradan bu Meriç için ağlanmaz deyip vazgeçmiştim.

Zaten de sonra da taşınmıştık. Keşke herşey şuanda rüya olsaydı...

Şimdiki Zaman
Zilin çalmasıyla dışarı fırladım. Lovaboya gittim. Kapıyı kilitleyip yüzüme su vurmaya başladım.

"Bu gerçek değil bu gerçek olmaz. Hayır sadece şaka Mira oraya döneceksin o çocuk olmayacak!" Diye kendime teselli vermeye başladım. Fakat yok hala çıkmıyordu aklımdan..

Lovabonun kapısını açtığımda karşımda Ateş dikiliyordu. "Noldu Sevgilim?" Dedi.
"Lovaboya gittim acildi."
"Hm peki seni akşama çok güzel bir yere götüreceğim."
"Nereye?"
"Sürpriz."
"Yaa soyle."
"Hayır "
"Peki ozaman akşamı sabırsızlıkla bekliyorum." Diyerek kantine indik.

Meriç en azından yoktu. Korkum şu ki Meriç ve Ateş arasında bir kavga olmamasıydı. Meriç belki değişmiştir diye düşünüyordum. Fakat insanlar değişir evet ama Meriç insan olmadığı için o değişmez!