~SERSERİ~ YENİDEN YAZILIYOR

~SERSERİ~29

"Bunlar seni ilgilendirmeyen konular Mira lütfen anlayışla karşılayın çocuklar biz bir yuva kurmak istiyoruz. Geçmişe değil geleceğe bakalım."dedi adam. Annem ile el eleydi elleri.

"Daha fazla bu saçmalığa katlanmak istemiyorum baba!" Diyerek Onur da kalktı benle birlikte .

Kapıya doğru ilerledim. Taksiye binecekken Onur yanıma geldi. "Mira gerçekten benimde haberim yoktu."dedi.
"Biliyorum benimde yoktu sadece okulda bu olayın duyulmamasını istiyorum."dedim.
"Tamam" dedi o anda yanına kardeşi İpek gelmişti.

"Noluyor burda?" Dedi. Bu kız biraz sinirlerimi bozmuştu. "Yok birşey" diyerek taksiye bindim.

Taksiciye gideceğim yeri verip arkama yaslandım. "Abla geldik." Demesiyle cüzdanımdan parayı çıkarıp verdim.

Taksiden ayrılıp eve girdim. Kapıyı kapatıp ayakkabılarımı bir köşeye atıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Küçüklükten beri istediğim sıcacık bir yuvaydı. Bir anne baba ve ben istemiştim. Hala da istemiştim.

Anneme hep babamın nerde olduğunu soruyordum. Annem de 'sabret gelecek derdi.'  böyle deyince ben de heyecanla beklemeye başladım. İlk defa babamı görecektim. Heyecanlanmıştım. O gün geçti dedim ki tamam Mira sabret belki bugün gelir.

Günler birbirini kovaladı gelen kimse olmamıştı. Ama ben hala inanıyordum. Kapılara ben bakardım. Gelen babam mı diye? Gelen ya bakıcım ya da annem olurdu genellikle.

Üzerinden tam 3 hafta geçmişti. Anneme bu sefer yine söyledim ne zaman babam gelecek diye. Yine aynı sözcükleri söyledi bana.

Ben yine ümidimi yitirmeyerek onu beklemeye başladım. Bekledim bekledim gelen yok. Artık 14 yaşıma gelmiştim. Artık farkına varmıştım. Anneme bu sefer sinirle bu sözcükleri söylemiştim.
'gelmeyecek değil mi? Babam! Bana yıllarca yalan söyledin!' diye bağırmıştım. Tüm mahalleyi ayağa kaldırmıştım.

Sonuç: gelen olmamıştı.

O anda zil çaldı. Gelen annem olsaydı zili çalmazdı çünkü yanında anahtar vardı. Aynadan kendime baktım. Gözlerim ağlamaktan Eyeliner akmıştı. O anda kapıyı açtım.

Gelen Ateş'ti beni görünce 1-2 adım geriledi. "Bune hal?" Dedi bende yere çöktüm. Ateş'te yanıma çöktü. Ona sıkıca sarıldım. O bana iyi geliyordu.

Oda bana sarıldı. "Noldu? Anlat bana."
O anda Jale ile anıları geldi aklıma."yok birşey" dedim.

"Birşey olmuş anlat." Dedi. Sonra arkadaşlarına anlatır diye anlatmak istemiyordum.

O anda anahtar sesi duydum. Gelen annem olmalıydı. Ateş'i görmemeliydi. Ateş'e Yukarıyı işaret ettim. Oda hızlıca yukarı çıktı.

Annem anahtarla kapıyı açarken bende salona oturmuş gibi yaptım.

"Kızım ağlama nolur bende yuva kurmak istiyorum lütfen"
"Anne konuşmak istemiyorum.odama çıkacağım."
"İyi geceler."
"İyi geceler." Diyerek merdivenleri çıkmaya başladım. Annemde merdivenlerden çıkıyordu peşimden.

Odasına girdi bende odama girdim. Herhalde benim odamdadır diye düşünerek gardrobuma lovaboya yatağın altına baktım.