~SERSERİ~ YENİDEN YAZILIYOR

~SERSERİ~42

Bunun bir rüya olmasını istiyordum şuanda. Tekrar gözlerimi kapatıp açtım. Fakat hala ordalardı.

Yanlarında da bizim tayfa vardı. "Ne oldu bana?"diyebildim o anda.
"Çok birşey yok sadece koskocaman ağaca tosladın."dedi İpek gülerek.
"Sa-" dememe kalmadan Dilara "Zevzek zevzek konuşma herkesin yanında İpek doğru düzgün konuş adam ol."dedi sert tepki ile.

Ben bile bu kadar sert söyleyeceğini düşünmemiştim. "Şimdi çıkıyorum değil mi?"
"Hayır güzelim 2 gün sadece."dedi Ateş.

"Peki de bunların ne işi var?" Dedim Jale ve Meriç'i göstererek.

"Sürprizimizi beğenmedin mi?"dedi Meriç imalı imalı.
"Yorgunum beni yalnız bıraksanız."dedim.
O anda hemşire içeri girdi ve "Ben bir kaç kişi içeri girin demiştim. Hepiniz değil! Lütfen dışarı çıkar mısınız?"dedi hemşire.

Herkes sırayla odayı terk etti. Hemşire serumu kontrol edip oda çıktı. Benimde uykum vardı aslında. Telefonum neredeydi? Biraz telefonla ilgilenir zamanım geçebilirdi.

En önemli Jale ve Meriç'in ne işi vardı burda ya? Niye burdalardı? Dilara bilir herhalde diyerek biraz bekledim. Galiba bazıları aşağıdaki kafeteryaya iniyorlardı.

Tam Dilara'da gidiyordu du ki ona seslendim. Elimle işaret yaptım. Sonra da yanıma geldi. Yatağının yanına oturdu.

"Efendim?"
"Knk Meriç ve Jale'nin ne işi var burada?"
"Benimde bir bilgim yok aslında Knk. Onur ve Meriç iyi anlaşıyorlar yani de Jale de İpek tayfası ile takılıyor."
"Tamam sağol Knk."
"Kafeterya ya ineceğim kanka istediğin birşey var mı?"
"Yoo hayır teşekkürler size afiyet olsun."dedim sonra da Dilara yanımdan ayrıldı.

Bende bunun bir rüya olmasını istedim ve uykuya daldım.

__
Hayır! Diyerek uykumdan uyanmıştım. Çevremde hemşirelerden başka biri yoktu. Biraz ilerde bana doğru bakan Onur'a takıldı.

Bana derinden bakması hoşuma gitmiyordu. Hemen bakışlarımı başka tarafa çevirdim.

Hemşireye odakladım kendimi. "Yarın mı çıkacağım burdan?"
"Evet Mira Hanım."
"Hanım demenize gerek yok."
"Peki Mira." Diyerek odamdan çıktı. Galiba Meriç ve Jale olayı rüyaydı. Bir an sevindim. Fakat sevincim kursağımda kalmıştı. Onur'a bir kaç birşey söyleyen Meriç'i görmekle son buldu.

Sonra da Onur ile Meriç gittiler. Galiba kafeteryaya inmişlerdi. O anda kapım açıldı. Giren Ateş'ti. Yanıma doğru geldi.

Yanıma oturdu. Üzgün gözüküyordu. Benim için endişelenmiş gibiydi.

"Sevgilim daha iyisin değil mi?" Dedi Ateş.
"İyiyim sevgilim merak etme."dedim.
"Sana birşey olacak diye çok korktum."dedi Ateş
"Bak karşındayım hiçbir şey olmadan."dedim.
"Niye kayak bilmediğini söylemedin."dedi Ateş.
"Dalga geçersin diye düşünmüştüm."dedim.
"Niye dalga geçeyim ki sevgilim söylemeyipte böyle hastanelik olmak daha mı iyi oldu?" Dedi Ateş.
"Ben bilmiyordum ki böyle olacağını en fazla düşerim diye düşünmüştüm. Fakat ağaca tosladım." Dedim.

O anda Ateş biraz daha yaklaştı yaklaştı sanki o düğün günündeki gibi beni öpecek miydi?

O anda bize doğru bakan Meriç'e takıldı. Bize sert bir şekilde bakıyordu. Ateş'in beni öpmesine izin vermeyecektim.

Hayır olamazdı. Kafamı çevirdim. Konuşmaya başladım. "Sevgilim yorgunum bana bir şey alsana acıktım." Dedim.

Ne harika cümle kurdum ben.

Harika!

"Tamam sevgilim." Diyerek ayağa kalktı ve dışarı çıktı. Kolunu Meriç'in üzerine attı. Bende şaşkınca onları izliyordum. Eski sevgilim ile yeni sevgilim anlaşmaları hiç iyi değildi. Bunu bilen sadece Meriç ve ben vardık elbette.

Ateş bilseydi. Kim bilir ne olurdu? Düşünmek bile istemiyordum. Oda anda içeriye Dilara girdi. Hadi ama ya ben yalnız kalmak istiyorum.

Biri çıkar diğeri girer diğeri çıkar öbürü girer.

Meriç girmesinde...

"Nasılsın Kuzu?"
"İyiyim."
"Hamza'yı da buraya çağırdım. Oda gelecek."
"Ne?"
"Doğru duydun"
"Hamza Ha seninki"
"Hıhı bak göreceksin çok yakışıklı. Şuanda yolda."
"Peki."dedim.
"Sen dinlen ben çıkıyorum."
"Peki."dedim. Dilara çıkmadan içeri Tuğçe girdi.

Dilara çıktı ve Tuğçe konuşmaya başladı.

"Eskiden seni sevmezdim bilirsin fakat şu sıralar bana iyi geliyorsun Mira oyuzden seninle bir arkadaşlık kurdum. Umarım bunu Dilara ile birlikte yürütebiliriz. Bu arada çok geçmiş olsun Knk."
"Sorun değil Knk sende bana yakın gelmiyordun ve şimdi geliyorsun. Bu arada teşekkürler. "Rica ederim. Sana birşey daha söylüyorum. İpek ve arkadaşları da gelecekler buraya dikkatli ol. Ne derlerse desinler kulak asma."
"Teşekkür ederim Knk."

Gülümseyip dışarı çıktı. Kapıyı İpek ve arkadaşları açtı ve girdiler.

İşte şimdi başlıyoruz dedim içimden..

"Geçmiş olsun."dedi Helin. Helin iyi bir kıza benziyordu. Fakat onlarla takıldığı sürece bana iyi gelmeyecekti. Diğerlerinin demesine gerek olmadığı için şu sözleri söyledim.
"Sağolun."
"Duvara toslamak senin için ideal sonuçta oyuzden senin için sıkıntı yoktur eminim ki. Sonuçta genellikle sokakta oynayan çocuklar yapıyor bu tür şeyleri senin de çocukluğuna dönesin gelmiş." Dedi İpek.

"Hasta olabilirim. Fakat senin kadar olamam İpek. Dışarda her çocuk oynayabilir onların en doğal hakkı. Ayrıca kayak yapmayı bilmediğim için böyle bir küçük kaza ile karşılaştım. Fakat siz bunu elinizde koz olarak değerlendiriyorsunuz. Bu benim umrumda değil. Beni ne ile tehdit ederseniz edin ben sizin açığınızı bulurum.

İpek aniden odayı terk etmişti. Ardından arkadaşları da odadan çıktı.

O anda kapı açıldı içeriye Kaan ve Berk girdi

"Nasılsın yenge"dedi Berk keyifle.
"İyiyim yengesi."diye karşılık verdim.
"İyi iyi iki güne çıkarsın yenge " dedi Kaan
"Evet" Kaan diye cevapladım. Bazen yenge lafına gerçekten sinir oluyordum.

__
Biraz konuştuktan sonra içeri Jale girdi.

Hemen arkamı döndüm. Konuşmak istemiyordum onunla.

"Mira konuşmak istiyorum." Dedi Jale.
Önüme döndüm. Dinliyorum seni der gibi baktım.
"Aslında o Lunapark falan hepsi organizeydi. Ateş organize etmişti. Sırf seni kıskanıp kıskanmadığını veya sevip sevmediğini öğrenmek amacıyla yaptı. Ben Ateş'in kuzeniyim Mira evet beni sevmediğini anlayabiliyorum. Ama tamamiyle organize edildi. Yani sana karşı bir nefretim kinim falan da yok. Seninde olmasını istemem. "Dedi anlayışla.

"Anladım da ozamanlar Ateş beni seviyor muydu?"
"Bilmiyorum bana sadece bu rolü oynar mısın dedi ben de kabul ettim biz baya iyi anlaşırdık küçükken oyuzden de kabul ettim."
"Anlıyorum seni de Jale bunları bana söylediğin için teşekkürler."
"Bilmen gerektiğini düşündüm ve geçmiş olsun."
"Teşekkürler"dedim ve oda odadan ayrıldı.

Arkama döndüm. Biraz uyumak iyi gelecekti diye düşünüyordum. O anda kapı açıldı. Hemşire diye düşündüğüm için arkama dönmedim.

O tanıdık ses ile yüzümü buruşturdum.

"Daha iyi misin sevgilim."

Selam arkadaşlar ben bu hikayeye emek veriyorum lütfen sizde voteleri eksik etmeyin. Bana destek veren herkese teşekkürler 🌼