~SERSERİ~ YENİDEN YAZILIYOR

~SERSERİ~38

Sinirle genç adam telefonuyla sevgilisini aradı. Fakat ulaşamadı. Onun için hazırladığı sürpriz sahil kenarında güzel bir yemek yiyeceklerdi gül etrafında. Genç adam bunu yapabilmek için dersine girmemişti. İlk defa bir kıza böyle şeyler hissediyordu. Onu kaçıran adamı bulacaktı. Asla sevdiği kızı başkasına yar etmeyecekti. Genç adamda bilmiyordu ki nasıl aşık oldu bu kıza?

En son kampta bayılmıştı kız. Onu kucağına aldığı zamanlar geldi aklına. O anda telefonuna mesaj geldi. Jale'dendi. Jale Ateş'in kuzeniydi. Sadece Mira'yı kıskandırmak amacıyla böyle bir oyun etmişti.

Mira'nın Ateş'ten hoşlanıp hoşlanmadığını öğrenmek istemişti genç adam.

Sonra da yaptıkları için üzüldü. Onu alışveriş merkezine kapatmıştı bir gece yarısı. Sonra sahiden o ordan nasıl çıktı?

Galiba arkadaşları yardımı ile çıkmıştı. Ben geri dönmemiştim. Ama şimdi ki aklım olsaydı orda da asla böyle birşey yapmazdım. Sadece düşündüğüm şey Mira'nın Meriç olayını neden söylemediğiydi. Eğer söyleseydi daha farklı olacaktı. Daha iyi olacaktı.

Ama şimdi noldu? Söylemedi olan Mira'ya oldu. Annesi de nöbette olduğu için haberi yoktu. Kim bilir kaç kere aradı kadın Mira'yı en iyisi Dilara'yı arayayım de onlarda kaldığını düşünsün annesi.

Hemen telefonumdan Dilara'yı aradım. Herşeyi çabucak anlattım. Oda benim fikrime hak verdi.

Dilara Bilgin
Ateş'in fikri mantıklıydı. Oyuzden Ateş ile konuşmamıza son verip Serpil Teyzeye mesaj attım. Eğer arasaydım Mira'ya ver bakalım telefonu diyebilirdi. İnanması için Mira'nın bizde kaldığı zaman çekindiğimiz fotoğrafı attım.

Sonra da Ateş'ten telefon beklemeye başladım. Aslında Mira'yı bulmaya gelmek istediğimi söyledim Ateş'e ne kadar söylediysem de olmadı. Evde kal dedi bana. Zaten bugün teyzemler bize gelmişti. Kuzen falan küçük çocuklarda vardı. Hiç onların sesini çekmek falan istemezdim.

Meriç Taşkıran bakış açısı
Aslında olaylar çok basitti. Okulda Ateş'in Mira'ya sürpriz yapacağını öğrenince deliye dönmüş gibi oldum. Mira'nın bir sevgilisi olduğunu daha yeni öğreniyordum. Saat kaçta olduğunu öğrendiğimde aklıma bir plan yatmıştı onu öğrenecektim. Okul çıkışında da Mira'yı adamlarımdan  birine takip ettirdim. Çok kısa sürmeden onu almasını istedim. Hemen de bizim depoya götürdüm. Mira geldiğinde beni görünce çok şaşırdı gitmeye çalıştı fakat nafile korkmuş gibiydi. sonra da korumalarla beraber çıktım. Yarın daha iyi olacaktı.

Mira Sönmez Bakış Açısı
Uyandığımda çok rahatsız edici bir yerdeydim. Etrafıma baktığımda bir sandalyede olduğumu anlamak zor değildi. Sandalye de belimden ellerimden ve ayak bileklerimden bağlanmıştım. Ağzımda bir bant vardı. Akşam olan olayları hatırlamaya çalışmıştım. En son Ateş bana sürpriz yapacaktı diye düşünürken Meriç aklıma geldi. Meriç beni mi kaçırmıştı?

Hayır ya! Böyle olamazdı. Çok yanlış oldu. Hemen burdan kurtulmam gerekiyor. Ben yanımda çakı falan taşınmazdım.

Ama yan tarafta bir kesici alet gördüm. Sandalye ile onun yanına doğru gitmeye başladım. Önce ellerimi kestim. Eller kesildi mı tamamdı. Bantı yavaşça açtım. Ses çıkabilirdi. Ayak bileklerimi de ellerimle çözdükten sonra rahatlamıştım. Ama zor yürüyordum. Ayak bileklerim çok acıyordu. Pencerede demirlikler vardı. Burayı da pas geçmiştim. Gri renkli duvarları olan bir odada bir sandalye ve bir masa onun üstünde de bir fotoğraf kağıt ve kalemler vardı. O fotoğrafta da Meriç ile ilk sevgili olduğumuz zamanlarda ki fotoğrafımız vardı. Hemen o fotoğrafı parçaladım. Meriç'e bir not bırakmak istemiştim. Kalemi elime alıp kağıda bir kaç birşey yazdım.

__

Kapı açık değildir diye kapıyı denememiştim. Sonra da kapıya doğru yaklaştım. Kapı açıktı. Hemen dikkatli bir şekilde etrafıma bakındım. Ne ses vardı ne de birşey..

Parmak uçlarımda yürüyordum. Belki biri vardı. Uyuyor olabilirdi. Ses falan duymadan burdan kaçmak istiyordum.

Hızla kapıya yöneldim. Kapıyı yavaşça açtım. Biraz ses çıkmıştı. Hemen kendimi dışarı attım. O anda sağdan sesler geliyordu. Tek kafamı sağa doğru baktım. Arabadan Meriç inmişti.

Hemen diğer taraftan koşmaya başladım. Nereye gideceğimi bilemeden.

Meriç Taşkıran bakış açısı
Mira'yı akşam bir sandalyeye bağlamalarını kapıyı kilitlemeyin demiştim. Fakat o gerizekalılar bütün kapıları açık bırakmışlardı. Bende hızlıca arabaya atladım.

"Hızlı Halil" diye bağırdım. Kısa süre sonra da benim ormanlık evime gelmiştik. Umarım kaçmak gibi bir işe kalkışmamıştır diyerek içeri girdim. Kapı kapalıydı.

İçeri girdim. Anlaşılan kaçmak gibi bir işe kalkışmamış diyerek onun kaldığı odaya girdim . İpler yerde duruyordu. Sandalyenin üzerinde de bir not vardı.

Elime alıp okumaya başladım.
"Asla beni elde edemeyeceksin Meriç Taşkıran her istediğin olamaz! Şimdi eski hayatına geri dön ve beni unut!"
Yazıyordu.

Asla böyle birşey olmayacaktı.  O benimdi. Yine eskisi gibi olacaktık. Kağıdı sinirle yere attım ve adamlarıma komut vererek şu sözleri söyledim.

"Mira'yı bulmadan gelmeyin!" Dedim. Bende hızla bir tarafa yöneldim.

Mira Sönmez Bakış Açısı
Ormanlık alanında nereye gittiğim hakkında hiçbir fikrim yoktu. Nerelere getirmişti bu manyak?

Telefonumda yanımda değildi. Ateş'e ve anneme haber vermem gerekiyordu. Benimde hızlı olmam gerekiyordu. Ana yola çıkıp çıkmayacağım bile meçhuldu.

Çok yorulmuştum. Arkamdan gelen birileri yoktu. Fakat heran arkamda olabilirlerdi. Bir an önce ana yola çıkmalıydım. Sonra da oradan araba geçerse yardım isteyebilirdim. Böylece Meriç denen manyaktan kurtulabilirdim.

Biraz daha koştum koştum. Fakat çok yorulmuştum. Eğer burada oyalanırsam benim için iyi olmayacağını çok iyi biliyordum.

Buralarda ev falan da yoktu ayrıca. Ne zaman ana yola çıkacaktım ki ben? O anda arkamda bir ses duydum.

"Mira!" Diyen bir sesti. Sanki Ateş'e benziyordu. Arkama döndüğümde Meriç'i gördüm. Hızla koşmaya başladım.

O anda kendimi durdurmam gerektiğini fark ettim. Bir çukur gibi bir yerdeydim. Burası çok yüksekti. Altta da deniz vardı. Çok geçmeden Meriç karşımda oldu.

"Meriç daha fazla yaklaşma atlarım!" Dedim ciddi bir tonla.
"Yapma güzelim."diyerek bir adım attı bana doğru.
"Meriç gelme, ben çok ciddiyim." Diyerek bir adım daha geri gittim. Derken ayağım kaydı. Gerisini hatırlamıyorum.

Selam arkadaşlar bu bölümünde sonuna geldik..

Umarım hepiniz hikayemi beğenmişsinizdir.

Sevgi Dolu Kalın 💕