~SERSERİ~ YENİDEN YAZILIYOR

~SERSERİ~27

Böyleydi işte benim hayatım. Sonra o anılar gelmişti işte aklıma ve Dilara'ya "Bekle beni." Dedim ve pamuk şekercinin yanına gittim. İki tane pamuk şeker alıp Dilara'nın yanına döndüm. "Ahaha bende çok severim pamuk şekeri." "Bende" dedim. Birlikte pamuk şekeri yedik. Sonra da banktan ayrıldık.

Yine yürümeye başladık. Ne taksi vardı ne de otobüs o anda aklıma gelen dahiyane bir fikirle telefonuma baktım. Onur'u arayacaktım. Lanet olası telefon çekmiyordu. "Dilara sen Onur'u arasana benim telefonum çekmiyor." Dedim. Dilara üzgün bir şekilde "Knk benim telefonum kapanmış şarjımdan dolayı." Dedi.

Harika! Burda kalmıştık. Saat 7 olmuştu. Kararmak üzereydi. "Ne yapacağız Mira?"dedi Dilara. "Bilmiyorum ya" dedim ve yine yürümeye başladık. Etrafta kimse yok gibiydi. Galiba mahalle pek güvenilir gibi değildi. O anda bir ses duydum. Camdan bağıran 60-65 yaşlarında bir teyzeydi bu "Kızım ne işiniz var buralarda?"

"Ya bize yardım eder misiniz? Baya dan beri yoldayız normalde okul gezisi olarak lunaparka gitmiştik fakat servis bize eve götürmeye gelecekti fakat gelemedi kaza yapmış bunun sonucunda da müdür ve bir öğretmen kendi arabası ile bir kaç kişi götürdü sonra bir arkadaşta götürdü bazıları taksiye bindi ve bizimle beraber binemeyen 7 kişi vardı ama onlar evlerine ulaşmış olabilirler lütfen bize yardım edin " dedim.

"Ben torunumu arayayim o sizi alır." Dedi ve bizi evine davet etti. Kabul ettik.

"Çok sağolun bize evinizi açtınız ve şimdide yardım ediyorsunuz çok teşekkürler." Dedi Dilara.
"Rica ederim yavrum hem sen benim torunlarım yaşındasınız. Aç mısınız?" Dedi kadın. . "Biraz ama biz size yardım edelim" dedi Mira.

Hep birlikte mutfağa gidip birşeyler hazırladılar ve afiyetle yiyip topladık. Annem bugün nöbetteydi bu yüzden İyiydi. Sonra da salona geçecektim ki kapı çaldı.

Açtığımda karşımda duran surat ile dona kaldım. Ateş'ti bu! Torunu muydu bu kadının? Bu kadın çok sıkacakkanlı bir o kadar neşeli fakat Ateş onun tam tersiydi. Anne ve babası da neşeli iyi insanlardı demek ki Ateş kimseye çekememiş. Çekim hatası nolacak.

"Senin ne işin var Burada?" dedi Ateş o anda kadın yaklaştı yanımıza "yavrum böyle mi karşılanır ? Tanıyor musun sen bunları?" Dedi kadın. "Hayır." Dedi Ateş. "Bırakıver şu kızları " dedi ve Dilara yanımıza geldi.

Hep birlikte arabaya bindik. Öne oturacak halim yok yani. Camdan bakmaya başladım. Dilara kendi evini tarif etti. Benimkini bildiği için tarif etmeme gerek duymadım ve bir anda uykuya daldım.

Ateş'in bakış açısı
Bir şoför olmadığım kalmıştı onu da olmuştum. Dilara'yı evine bıraktıktan sonra yola devam ettim. Sonra da Mira'nın evine yaklaştım. "Mira evine geldik." Dedim bir kaç defa bunu tekrarladım. Fakat ses yoktu. Arkama baktığımda Mira uyumuştu. Kendi evime gitmeye karar verdim.

(Ailesi ile Mira'nın evlerinin yanında oturuyorlar fakat Ateş'in başka evi de var genellikle orda kalıyor.)
Evime geldikten sonra arabayı park ettim. Arabanın arka kısmında ki Mira'yı kucağıma aldım garip hissettim o anda. Anahtar ile kapıyı açtım ve kapıyı kilitleyip odama çıktım ve yatağın üstüne bıraktım onu ve örttüm . Kendim de diğer odalarda kaldım. Kendimi uykunun kollarına bıraktım.

                       🌼🌼🌼
Uyandığımda değişik bir koku vardı odada. Sanki odamda değildim gibiydi. Etrafa baktığımda beyaz bir koltuk tam karşımda siyah bir yatak ve yanında bir çekmece çalışma odası gibi sandalye ve masa onun tam çaprazında lovabo diye düşündüğüm yer vardı. Yatağın sağ kısmında ki en ön kısmında da gardolap. Gayet güzel dekorasyon edilmişti.