TELEFERİK

80❄️ "Zemheri yılları"

Film gecesi yapmak için Doğukan'ın evinde toplanmıştık. Hepimiz keyifle filmi seyrediyorduk ancak Selim yüzünü eline yaslamış bambaşka dünyalardaydı sanki. Güldüğümüz yerde geç gülüyor, bazı sorulara katılmıyor ve aklı başka yerde gibi dalıp gidiyordu.

"Bugün pek iyi görünmüyorsun."

"Hı?"

Dayanamayarak sorduğumda herkes durup Selim'e baktık.

"Bugün diyorum, pek iyi değil gibisin. Dalıp gidiyorsun hayırdır?"

"Bilmem."

Doğukan Selim'in donuk haline eğilip baktı. "Hayal doğru söylüyor abi hayırdır? Sende bir iş var galiba."

Daldığı düşünceden ayrılarak bize döndü Selim. "Bir şeyim yok. Sadece bugün canımı sıkan küçük bir şey oldu da. O kadar yani pek önemli değil."

Hep birlikte Selim'e bakarken, ağzımızdaki cipsleri çiğneyemediğimizi fark ettik. Herkes biliyordu ki Selim'in canı öyle kolay kolay sıkılmazdı, hatta ve hatta canı hiç sıkılmazdı ama şimdi hayattan soğumuş gibiydi.

Mine, Demir ve Doğukan gecenin tamamını diken üstünde Selim'i dikizleyerek geçirdiler. O böyle neşesiz olunca hepimizin canı sıkkın oluyordu. Ne filmin ne mısırın tadı kalmıştı. Hepimiz saniyede bir Selim'e bakıp ne olduğunu anlamaya çalışıyorduk. O her neyse o bir an önce yok olup gitsin Selim yine eski absürt tatlılığına dönsün istiyorduk. Ama olmadı dostlar. Tüm bir gece boyu Selim'in yüzünden bin parçaydı.

❄️

O gece herkes evine çekildiğinde biz de yatağımıza çekilmiştik. Selim uyumadığını belli edercesine sıkıntı ile nefes alıp verirken daha fazla dayanamadım. Belki üstüne gitmek iyi değildi ama onun böyle olmasına dayanamıyorum.

"Hadi ama benden de mi saklayacaksın?"

Gözlerinin üstüne kapattığı kolunu indirerek bana baktı. Komidinin üstünde duran lamba yüzünden gözlerini zor açıyor olmalıydı. Doğruldu ve bana doğru döndü. Lafa nereden başlayacağını bilmez bir hali vardı. Derin bir nefes alıp dudaklarını ıslattı.

"Hayal bak, nasıl anlatsam bilemiyorum. Bugün şey oldu."

Ona doğru daha çok eğilerek yanağını okşadım.

"Söyle hayatım. Ben sana güveniyorum tamam mı? Lütfen rahatça anlat ne olduysa. Söylediğin her kelime çok önemli benim için."

Ben böyle söyleyince kaşlarını hüzünle kaldırıp yanağındaki elimi öptü. Gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı, rahatlamıştı.

"Sanırım senin şüphelendiğin kızı gördüm bugün ve o bana..."

"O sana?"

"o bana aşık olduğunu söyledi."

Masum bir çocuk gibi gözlerime batıp tepkimi ölçtü. Gayet sakin olduğumu görünce devam etti.

"İnanabiliyor musun üstelik yirmi yaşındaymış. Ona evli olduğumu, çocuğumun olduğunu söyledim ama o bana bunların hiçbirinin önemli olmadığını söyledi. O kadar canım sıkıldı ki anlatamam. Kendimi bir an için pislik gibi hissettim. O utanmıyordu bunları bana söylerken ama ben o kadar utandım ki. Aklıma sen geldin. Beni böyle bir..."

Dudaklarının üstüne işaret parmağımı yerleştirdim.

"Şşt. Devamına gerek yok Selim."

Ben durdurunca o da devam etmedi. Parmağımı geri çektim ve tatlıca gülümsedim.