Bir Aralık sabahı, Güneş doğmayı unuttu İstanbul'a.
Gökyüzü siyah çarşafına büründü.
Beyaz olan düşler, boyandı kan kırmızısına.
Bir çocuğun acı haykırışları yankılandı isli bir Aralık zamanında.
Ölüm emrini verdi, yaşam son buldu.
Ölümün soğuk nef...
Sevgili okurlarım, multide karakterlerimiz vardır. Bu tamamen benim hayalimdeki karakterlerdir. Siz de kendi hayalinizdeki gibi canlandırabilirsiniz.
Keyifli okumalar dilerim...
Bu bölümü cnsukrky , HaticeBilgic ve Blue_Milena ithaf ediyorum. Kesinlikle kitaplarına bakmanızı tavsiye ederim. Her bir kitap birbirinden güzeldir ❤
Bölüm parçamız : Barış Manço - Dönence... Baştan dinleyerek okumanızı tavsiye ederim.
🌫
Dün çoktan döndü buralarda, Ve ben simsiyah bir gecenin koynunda yapayalnız bekliyorum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌫🌫
Hayat sınavlardan ibarettir azizim. Yaşadığın ve yaşayacağın her şeyin bir sırası ve zamanı vardır. Sana sunulan ve bahşedilen hayatta iyi yaşamakta, kötü yaşamakta senin elindedir.
Peki ya yaşayamadıklarımız?
Bir sınavın içindesindir.
Ya doğrudur seçtiğin yol, ya da yanlış...
Ceylin düz yolda ilerlediğini düşünürken önüne çıkan engeller ile her seferinde yanlış yola sapıyordu. Babası yüzünden yanlış kararlar veriyor, annesi üzülmesin diye susuyordu.
Şimdi ise karşısında başı eğik ve gözleri dolu dolu olan kadına baktı. Aslında nefret etmesi gerekirken bu kadına karşı içinde hiçbir duygu barındırmadığını farketti. Çünkü nefrette bir duyguydu ona göre. Hissiz ve soğuk bakışlar ile masasında oturmuş kadına bakıyordu. Bir süre sonra kadının bakışları Ceylin'i bulurken kadına söz hakkı vermeden konuştu.
"Neden geldin?" diye sordu.
Arzu, Ceylin'in her şeyi bildiğini biliyordu. Zamanında babamdan uzak dur diye nerdeyse yalvarmış kadın oralı bile olmayıp onu küçümser bakışlar ile evinden kovmuştu. Şimdi ise o hâlinden eser kalmamış şekilde, mahçup bir halde Ceylin'in karşısında oturuyordu. Gelme nedenini bir nevi merak etmişti. Ama aynı zamanda söyleyeceklerinden korkuyordu.
İçinde oluşan korkuya engel olamıyordu.
"Senden yardım istemeye geldim," diye fısıldadı. Tekrar gözlerini kaçırıp önüne dönerken, Ceylin çatık kaşlar ile kadını izledi.
"Bende senin evine geldiğimde babamdan uzak dur demiştim hatırlıyor musun?" diye sordu. Kadın güçlükle başını sallarken Ceylin devam etti. "Sen ne yaptın? Beni evden kovdun. Söylesene ben neden yardım edeyim sana?"
