Bir Aralık sabahı, Güneş doğmayı unuttu İstanbul'a.
Gökyüzü siyah çarşafına büründü.
Beyaz olan düşler, boyandı kan kırmızısına.
Bir çocuğun acı haykırışları yankılandı isli bir Aralık zamanında.
Ölüm emrini verdi, yaşam son buldu.
Ölümün soğuk nef...
Bugün yine heyecanlı bir bölüm ile geldim. Ama ufak bir duyurum olacak sizlere. Her hafta bölüm gelmesini istiyorsanız, sizden tek ricam okuduğunuz bölümü karşılıksız bırakmayın. Sınır koymak istemiyorum. Ben zaman ayırıp bölüm yazıyorum ve sizler ile paylaşıyorum ama karşılığını alamamak inanın çok üzüyor beni. O yüzden okuduğunuz bölümü yıldızlamanız zor olmasa gerek...
Bu bölüm parçamız : Sezen Aksu - El gibi... (Muhakkak Tutku ve Çağrı bölümünde açınız.)🎶
#Emre Aydın - Sen beni unutamazsın 🎶
Keyifli okumalar...
💦
Bölüm : Ayrılık
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sara, yarım bıraktığımız geçmişi tamamlamaya var mısın?"
Bazen tek bir cümle, geçmişi ve tüm gerçek yaşantıları ile azad eder. Bir cümle seni geçmişin urganlarından kurtarır, geleceğin ışığını yakar sana. Geçmiş devrilir, yerini yârınlara bırakır...
Peki geçmişi devirmeye hazır mıydı?
Henüz çözülmemişken...
Ya peki geleceğe adım atmaya hazır mıydı?
Onu zorlu bir sınav bekliyorken...
Kafasında bir sürü soru işareti olsada, bu iki soru beynini istila altına almıştı. Korkuyordu genç kız. Yirmibeş yaşındaydı, ne istediğini bilen bir genç kadındı. Tek bir kişiye kalbinde yer açmış, başkasının o kapıyı aralamasına bile müsaade etmemişti. Yıllarca tek bir kişinin hâyâlini kurmuş ve o kişiyi beklemişti.
Şimdi o kişi gelmiş, karşısında oturmuş ona elini uzatıyordu.
Tut ellerimden ve bırakma diyordu.
Bir yanı tutmak isterken, diğer yanında amansız bir korku vardı. Daha aralarında çözülmemiş soru işareti varken nasıl olacaktı?
"Sen tut ellerinden, o amansız dediğin soruları çözersiniz birlikte," dedi içindeki ses. Haksız da sayılmazdı. Yüreğinde kelebekler uçarken, gözlerinde bulutlanma ile bakıyordu karşısındaki kara gözlü adama. O gözlerde gördüğü hayranlık onu etkiledi. Elleri titrerken masanın altından yumruk yapıp bacaklarının arasına aldı. Şu an ne demesi, nasıl davranması gerektiğini bilmiyordu. Bakışları genç adamın sol elini buldu. Elini uzatmış, Sara'dan bir cevap bekliyordu. O esmer kemikli ele bakarken, içinden binlerce duygu geçti.
Genç adam ise yüzünde gülümseme ile elini uzatırken gelecek cevabı bekliyordu. Ama her dakika da geçiken cevap içinde kasırgaya neden oluyordu. Sıkılmadan elini ona doğru uzatmış bekledi. Kaç dakika geçti bilinmez, Sara gözlerini çekmedi o elden, Yusuf gözlerini çekmedi kızın üstünden. Yutkundu Yusuf. Tutmayacağını hissetti. Önce yumruk yaptı uzattığı eli, sonra yavaşça çekmeye başladı.
