Bir Aralık sabahı, Güneş doğmayı unuttu İstanbul'a.
Gökyüzü siyah çarşafına büründü.
Beyaz olan düşler, boyandı kan kırmızısına.
Bir çocuğun acı haykırışları yankılandı isli bir Aralık zamanında.
Ölüm emrini verdi, yaşam son buldu.
Ölümün soğuk nef...
Merhaba sevgili okurlarım, nasılsınız? Bölüm bu hafta geç geldi, nedeni ise ağır bir rahatsızlık geçirdim. Zor toparlandım. Ama şu an şükür ki iyiyim.
Vote sınırı : 90 oy / 500 yorum.
Multi : Gizemli gencimiz Sarp Köz
Bu bölümü okurların hası olan gulbahar047 ithaf ediyorum. İyi ki varsın 🖤
Keyifli okumalar 💛
🌹
Bölüm 34 : Mucize
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Umudun olduğu yerde; mucizeler çiçek açar. -Kafes
🌹
Mucize...
Bir mucizeye ihtiyaç duyarsın. Kötülüğün tam ortasında mucizenin bir Ay gibi doğmasını ümit edersin. Yıllardır uğramayan mucize, o gün kucak açar sana.
Yılların telafisini yapmak için...
Özür diler gibi...
Şimdi bir hayat acımasız bir adamın ellerindeydi. Onu dar ağacına götürüp sandalyeye tekme vuracakta oydu, ya da merhamet edip ipi çözecek olanda.
Kötü olan birinden iyilik beklemekte mucizeydi.
Bir tarafta hiçbir şeyden haberi olmadan masumca uyuyan genç bir kız, diğer yanda elindeki şırınga ile onun hayatına son vermeyi düşünen karanlık bir adam.
Genç adam son kez derin nefes aldı ve elinde tuttuğu serum şişesine şırıngayı yaklaştırdı. Gözleri saniyelik genç kızın yüzüne kaydığında içindeki merhametli adamın diline mühürü bastı ve acımasız olan yüreğinin sözünü dinledi.
"Elveda," dedi ve şırınganın ucunu serum şişesindeki kabloya temas ettirdiği esnada odanın kapısı aniden açıldı. Elindeki şırınga panikle yere düşerken onu alamadan odaya dolan sesle kalakaldı.
Kahretsin maskesini de takamamıştı.
İçinden o adamın olmaması için dua ederken gözlerini yumdu ve bir süre bekledi. O adam onu görmüştü ve yüzüne maskeyi de takamamıştı. Daha önce onu gördüğü için tanırsa ne yapacağını bilmiyordu.
"Sara'm," diye girdi genç adam. Sara'nın uyuyan hâlini gördü ve bakışları başında bekleyen doktoru buldu.
"Doktor Bey," diye seslendiğinde doktorun dönmemesi ile iyice işkillenmiş, bir adım atıp adamın yüzünü net görebilecek konuma gelmişti.
Adamın kaçışı yoktu ve yavaşça arkasını dönmeye başladı. Gözlerinde öfkenin izleri hâlâ yerini korurken aynı zamanda panikte yer almıştı. Arkasını döndüğünde daha önce hiç karşılaşmadığı ama genç kızı araştırırken bir kaç resim karesine denk gelen kişi ile göz göze geldi.
