Bir Aralık sabahı, Güneş doğmayı unuttu İstanbul'a.
Gökyüzü siyah çarşafına büründü.
Beyaz olan düşler, boyandı kan kırmızısına.
Bir çocuğun acı haykırışları yankılandı isli bir Aralık zamanında.
Ölüm emrini verdi, yaşam son buldu.
Ölümün soğuk nef...
An itibari ile kitabımız 30K olmuştur. Herkese çok ama çok teşekkür ederim. ❤ Sayenizde buralara kadar geldi... İyi ki varsınız... Sizler olmasanız, bizler olmayız...
Multi : Ceylin Kara
Bu bölüm müzik tercihini size bırakıyorum...
Vote sınırı : 85 oy / 500 yorum.
Keyifli Okumalar ❤
🔥
Bölüm 32 : Kadın Olmak...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ve kadına sevmeyi öğreten adam, Hiçbir şey hissetmemeyi de öğretti...
🔥
Kadın olmak...
Bu hayatta, bu devirde kadın olmak vardır. Zordur. Saç diblerine kadar kırılıverecekmiş gibi yaşamak. Öyle bir kırılır ki, saçları bile küser kadının. Bir makas darbesi ile başlar ve düşer kadının kırılan saçları...
Bir darbe, kadını nakavt eder...
Öyle zordur ki aslında, herkesi her şekilde düşünmek. Herkesin mutluluğunu ve iyiliğini istemek. Ama en zorudur ya düşündüğün kişiler tarafından umursanmamak...
Yeri gelir sevdiğin için suçlanmak. Senin kalbin ne ki? Ne diye sever bu kalbin diye yargılanmak. Yalnızlıktır kadın olmak. Onca kalabalığa rağmen yalnız kalıp, bir çocuk şefkati ile kendi bedenine sarılmak.
Ve bunlara rağmen içindeki çocuğu yaşatmak...
Zordur kadın olmak azizim.
Düştüğünde tek başına kalkmak, yaralandığında kendi yaranı kendin sarmak. Kimseye muhtaç olmamak. Güçsüzsün dediklerinde yine de bir liman gibi kendine sığınmak. Her zorlukta, her acı da kendine sarılmak. Ve bu tezatlığa rağmen yine de ayakta kalarak yaşamak!
Öyle zor ki kadın olmak.
Kırılırsın, kırarlar seni... Buna rağmen tüm parçaları bir arada tutarsın. Öyle ki kalbin kırılır, hayallerin kırılır, umudun kırılır... Hayat ya da biri kırmasa bile tırnağı kırılır, saçı kırılır... Ama bir şekilde hep kırılır.
İçinde taşıdığı o kadar yük vardır ki... Herkesi dinler, derdine olur derman. Ama o içindeki taşıdığı yükü anlatmaz kimseye. Her kadın yalnızdır biraz aslında...
Onca kalabalığın içinde, tek ve yalnız çicektir aslında...
Dalından koparılan ve solmaya mahkum bırakılan.
Şimdi genç bir kız saç diblerine kadar kırılmıştı. Yüreğinden kopup gelen acı bedeninden çok ruhuna işlenmişti.
