Hüzün Kokulu Papatya

7.BÖLÜM

HAYALETİN ÇİÇEK DÜKKANINA HOŞ GELDİNİZ KARANFİLLERİM.ŞÖYLE MİS GİBİ KOKUSU İLE ORTALIĞI ŞENLENDİRİP YENİ BİR BÖLÜME MERHABA DİYELİM Mİ HADİ O ZAMAN ÇİÇEKLERİM...

İYİ OKUMALAR;

İşte başlıyordu...Biraz sonra geleceği hakkında konuşulacak para karşılığında o adamın oğluna evet diyecekti.Bu zamana kadar tek sevgilisi bile olmayan Aygen okumaktan başka bir şey düşünmemiş okul bitince de önce kariyer deyip yine kimsenin kalbine hüküm sürmesine izin vermemişti.Şimdi ise kim ve nasıl olduğunu bilmediği bir adamla evlilik mevzusu konuşulacaktı.Midesi kasıldı.Kendini berbat hissediyordu.  

"Aygen kızım yanımıza gel misafirleri beraber karşılayalım."Babasının seslenmesi ile daldığı düşüncelerden kurtulup kapıya doğru ilerleyen ailesinin yanında oda geçti.Heyecan var mıydı?Kesinlikle hayır!Sadece kızgın ve kırgındı.Kızgındı çünkü o parayı arkadaşına borç olarak verebilirdi bu şekilde olmasına gerek yoktu.Kırgındı çünkü arkadaşlık ve dost kavramını bu adam yüzünden sorgulamak zorunda kalmıştı.

Kapıyı babası açıp gülen yüzle misafirleri karşıladı.İlk içeri İdris bey akabinde eşi olduğunu tahmin ettiği kadın ve henüz yirmili yaşlarında başında olan kız takip etti.Son olarak elinde çiçeklerle gelen adam görüş alanına girdi.Babası ve annesi gelen misafirlere hoş geldin derken Aygen sadece ne yapacağını bilemeden onları izliyordu.O, evliliği düşünmediği gibi hayal bile etmemişti. Alışık olmadığı bu durum ona epey yabancıydı.

"Aygen kızım İdris amcan!"Babasının bu söylemi ve uyarı dolu bakışlarıyla hoş geldiniz diyerek eğilip elini öptü İdris beyin.Daha sonra peşinden gelen kadın ve kızı öptü ve babasının tanıştırmasıyla adlarını öğrenmiş oldu.Kadının adı Zeynep,kızın adı ise Nazlıydı.İçeri giren aile bireylerinin arkasından bakarken önüne tutulan çiçekle bakışlarını karşısındaki adama çevirdi.

"Almayacak mısınız?"Keskin yüz hatları,kirli sakalı ve hafif kemerli burnu ile tam bir karedeniz erkeğiydi.Elçinin aklına soktuğu bir kusurumu var acaba tezi an itibariyle karşındaki adamın yüzünü görünce çürümüştü.Tamamen yapmacık olan bir gülüşle uzatılan çiçekleri aldı.

"Teşekkür ederim."Eliyle salonu göstererek ilerleyen adamın yürüyüşüne baktı bu sefer.Boyu oldukça uzundu ve giydiği takım elbise yapılı vücuduna tam oturmuştu.Eli kolu sağlamdı ve yürüyüşünde bir sıkıntı var gibi de gözükmüyordu.Aygen iyice saçmaladığını düşünerek kafasını sağa sola salladı.Elindeki çiçeği mutfaktaki Meryem hanıma teslim edip salonda oda yerini aldı.Tekli berjerlerden birine geçerken Elçinde onlara katıldı.Babası ilk arkadaşını tanıttı daha sonra İdris beyle koyu bir sohbete daldı.Onlardan gözlerini çekip bu sefer kadınlara kaydı bakışları adının Zeynep olduğunu öğrendiği kadın annesine bir şeyler anlatıyor daha sonra başını sallıyordu.Diğer oturan gruba hiç yönünü çevirmedi şu an istediği buradan kaçıp gitmekti ama yapamadığı için bakışlarını yere indirdi.Sıkıntıdan derin bir iç çekti.Utanmasa küçük bir çocuk gibi yanaklarını şişirip soluğunu dışarı vererek ne kadar bunaldığını gösterecekti.Bu arada Elçine bakındı arkadaşı tanışma faslından sonra ortalıkta görünmüyordu.Kesin mutfakta annesinin yaptığı kıymalı böreği tırtıklıyordu.Halbuki yanında olsa oda en azından onla sohbet eder biraz olsun sıkıntısını giderebilirdi.

"Aygen anneciğim hadi kahvelerimizi hazırla."Dediğinde yutkundu ,bu kadar çabuk muydu biraz daha bekleselerdi yada hiç kahve faslına geçmeden bu evlilikten vazgeçtiklerini gerekli parayı borç olarak verdiklerini ve bu konuyu açamamak üzere kapadıklarını söyleseler diye düşündü.Sadece hayaldi tabi ki ne onlar beklediler nede aklından geçenleri dile getirdiler.Omuzları düşmüş bir halde başını sallayıp ayağa kalktı ve daha sonra kahvelerini nasıl içtiklerini sordu.Aldığı cevaplarla salondan çıkıp mutfağa girdiğinde yanılmadığını gördü.Elçin koca bir bardak meyve suyu ile önünde duran böreği mideye gönderiyordu.