Eliyle biraz sonra evleneceği kızın çenesini kavrayıp yerde olan gözlerini,gözlerine sabitledi.Tamamen duygudan yoksun buz gibi bakışlarını önce çehresinde dolandırdı,ardından konuşmaya başladı.
"Biliyor musun beyazlar içindesin ama ben sende değil...
EVET PAPATYALARIM BU SEFER UZATMIYORUM VE BU BÖLÜMÜ İNATLA BENİ DESTEKLEYEN OY VE YORUMLARINDAN MAHRUM BIRAKMAYAN KALBİ GÜZEL OKUYUCUMA İTHAF EDİYORUM...SEVİLİYORSUNUZ...
İYİ OKUMALAR;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çok kızgındı kendisine.Ne gündüz babasıyla oynayan küçüğünün hasta olabileceğini düşünmüş nede ona masal okurken saçlarına kondurduğu sayısız öpücükle ateşi olduğunu fark edebilmişti. İşe yaramazın tekiydi.Küçücük,savunmasız bir yavrucağa bakmaktan bile azizdi.Onca düşüncelerin arasında sadece bir noktaya kitlenmişti.Dakikalardır aynı yerde aynı şekilde kocasının Yiğitle ilgilenmesini izliyordu.Tecrübesizdi.Yapabildiği tek şey endişe duymaktı.
"Aygen ateşi çok yüksek hemen duş aldırmamız lazım.Ben üzerini çıkarırken sen de suyu ayarla."Oluşan sessizliğin ardından yanıt alamayan kocası Aygen'e dönerek tekrar konuştu.
"Aygen duyuyor musun beni?"
"Ben ne-ne yapmalıyım."Diye kekelediğinde kocası çoktan küçüğünün üzerini çıkarmış sıra iç çamaşırlarına gelmişti.Toparlanmaya çalışıyordu ama bir türlü düştüğü bu panik halinden kurtulamıyordu.
"Banyoya gir ve suyu ılık ayara getir hemen!"Aygen'i kendisine getiren kocasının uyarı dolu ses tonuyla sarf ettiği kelimeydi.Kaskatı kesilen bedeni zorla hareket ettirmiş ve doğruca banyoya geçerek suyu ayarlamıştı.Elini bir kaç kez duş başlığının altına tuttu.Ne kadar ılık olması gerektiğini bilmiyordu.Sıcak su işe yaramayacağını biliyordu.Soğuk olursa da küçüğü üşürdü.O bu karasızlığın arasında beklerken kocası çoktan içeri girdi.
"Hazır mı su?"
"Ben-ben bilmiyorum."Kocası Yiğit'i sol koluna aldı ve sağ elini uzatarak suyun ısısına baktı.Aygen'in gözleri ise uyanamayan küçüğünden bir an olsun ayrılmadı.İçinden dualar sıralamaya başladı.Kendisini hiç bu kadar aciz hissetmemişti.Ona verilen şu basit görevi bile yerine getiremiyordu.
"Güzel...Hadi babacığım ateşini düşürmemiz lazım..."Kocası küvete girip Yiğit'i bırakmadan ılık suyun altına sokuşunu izledi.Küçüğü vücuduna su değer değmez irkilerek ağlamaya başladığında Aygen dizleri titredi.O göz yaşları için dünyayı yakacakken şimdi çaresiz sadece olup biteni izliyordu.
"Tamam babacığım geçti.Birazcık daha dayan olur mu?"Yiğit babasına iyice sarılıp aradaki mesafeyi kapattı.Vücut ısısına sığınmak ister gibi baba,oğul duşun altında bir bütün olmuştu.Kocası hem konuşuyor hemde oğlunun koyulaşan saçlarını okşuyordu.Sakinleştirmek,yanında olduğunu hissettirmek için uğraştığını kulağına çalınan bir kaç kelimeden anlamıştı.Başarmıştı da Yiğit'in çığlıkları kesilmiş iç çekerek akıyordu artık göz yaşlarını.
"Babajım üşüyoyum.Noluy çıkay beni."Aygen küçüğünün ağlamasına artık tahammül edemiyordu.Titreyen ayaklarına komut verip zoraki bir adım atarak küvete yaklaştı.
