Hüzün Kokulu Papatya

48.BÖLÜM

YENİ BÖLÜM SİZLERLE PAPATYALAR...BU BÖLÜMÜ YİNE VE YENİDEN BENİ DESTEKLEYEN OY VEREN YORUM YAPAN PONÇİK OKUYUCULARIMA İTHAF EDİYORUM...SEVİLİYORSUNUZ...

İYİ OKUMALAR

Kır papatyam...duyduğu bu son cümle beyninde uğuldarken gözlerini hışımla açtı.Biraz önceki gördüğü şeyin etkisiyle ilk bocaladı daha sonra kendisine gelip nerede olduğuna olduğunu anlamaya çalıştı.Kocasının kollarının arasında ve yine onun göğsünde uyuyordu.Hışımla yerinden doğrulur doğrulmaz kendisini yataktan attı.Kalçasının üzerine sert bir şekilde düşerken bunu önemsemedi bile.Panikle toparlandı ve ona şaşkınlıkla bakan kocasını yok sayıp doğruca banyoya koştu.Ardından seslenmesini umursamadı.Hala aklında yaşadığı sahne ve duyduğu cümleler dönüyordu.Kapıyı kilitledi olduğu yere acıyla çöktü.

"Aygen iyi misin?"

"Git buradan."Diye tısladı.

"Tamam giderim ama en azından iyi olduğunu söyle."

"Lanet olsun iyiyim tamam mı şimdi beni rahat bırak."Deyip dizlerini kendisine doğru çekti.Elleriyle gözlerini siper ederek acıyan kalçasını bile umursamadan kendisine kızmaya başladı.Nasıl olur da rüyasında onu görebilirdi.Nasıl olur da bilinç altına bu kadar işleyebilirdi.İlk kez böyle bir rüya görüyordu ve ona göre kabus niteliğindeydi.Bu kadar mı etkilemişti sözleri?Acı dolu gözleri ruhuna mı işlemeye başlamıştı?Kalbi dayanamayıp onu affetmek mi istiyordu yoksa?Öfkeyle inledi.

Günler geçmişti oysa.Düğün biter bitmez Trabzon'dan ayrılmak istediğini söyleyip valizini hazırladığı gibi aile büyükleriyle bu konuyu görüşmüştü.Bahane olarak biriken işlerini,Yiğit'in okulunu ve yaklaşan pedagog görüşmesini bahane etti.Biraz hüzne yol açmıştı bu isteği ama aile büyükleri olgunlukla karşılamaktan başka bir şey yapamamışlardı.Gerçi geride sadece İhsan amcaları ve Fadime yengelerini bırakmışlardı.Yusuf dedeleri ve Meryem babaanneleri onlarla gelerek evlerinde kalmaya başlamışlardı.Bu ani misafirliği beklemediği için ilk şaşırmıştı Aygen.Daha sonra sevdiği aile büyüklerinin evlerinde olma fikri hoşuna gitmişti.Taki bir gün işten eve döndüklerinde odalarındaki koltuğun yerinde olmadığını görene kadar.Ne yedek yorgan nede yedek bir örtü bırakmışlardı ne var ne yok toplamışlardı.Aygen'de bu saçma duruma kızıp kocasını odadan göndermiş kocaman evlerinin misafir odasında kalmasını söylemişti.Ne hikmettir ki kocası hemen yakalanmış ve onu kulağından çeken Meryem babaannesi küs karı,kocaların ayrı yatmamaları konusunda ikiliye uzunca bir nasihat vermişti.Aygen kocasının söylediği yalanı sessiz kalıp sadece özür dilemekle yetinmişti.Kapıyı da kilitleyemiyorlardı yoksa gizlice alacakları bir yorgan işlerini rahatlıkla görürdü. Yiğit'in her an korkup odasına gelmesi bu eylemlerine engel oluyordu.Her akşam örtünün altına koyduğu bir kaç yastıktan başka engel yoktu aralarında.Koyduğu çizgiyi kendi aşsa da yinede bunu yapmaktan vazgeçmiyordu.

Ellerini saçlarına atıp iyice karıştırdı.Bu kadar yakın olmaları sebepti belki gördüğü rüyaya.Sürekli dip dibe olmak onun bilinç altına bu şekilde yansımıştı.Evet başka açıklaması olamazdı.Nefret duygusunu beslediği bir adama karşı başka ne hissedebilirdi ki?Yerinden yüzünü buruşturarak doğruldu.Kalçasını feci şekilde ağrıtmıştı.Aynanın karşısına geçip yüzüne boca su çarptı.Ardından kabaran saçlarını eliyle düzelterek kendisine biraz olsun çeki düzen verdi.Şu an saat kaç bilmiyordu lakin uyku namına tek bir ibare kalmamıştı gözünde.Derin bir soluk bıraktı ve daha fazla banyoda kalamayacağı için çıkmaya karar verdi.Kapının kilidini çevirip asık suratla dışarı çıktı.Kocası gitmemişti.Yatakta oturmuş dizlerine dayadığı sağ eliyle alnını ovuşturuyordu.Oysa yalnız kalmak istediğini açıkça ifade etmişti.Neden onun bu isteğine saygı duymamış bekliyordu?Onun bir kaç isteksiz adımını duyan kocası daldığı düşüncelerden sıyrılıp bakışlarıyla beraber oturduğu yerden doğruldu.