Hüzün Kokulu Papatya

22.BÖLÜM

UZUN BİR BÖLÜMLE BEN GELDİM...SİZDEN BENİ BİRAZ DAHA İDARE ETMENİZİ RİCA EDECEĞİM DAHA SONRA BÖLÜMLER HER HAFTA OLMAK ÜZERE HUZURLARINIZDA OLACAK ŞİMDİDEN DESTEK VE YORUMLARINI ESİRGEMEYEN GÜZEL VE ÖZEL OKUYUCULARIMA TEŞEKKÜR EDERİM...HA BİRDE YENİ BİR HİKAYEYE BAŞLAYAYIM DİYORUM AMA SİZİNDE FİKRİNİZİ ALMAK İSTERİM.ÇOK TATLI VE BİR O KADAR DA KOMİK HİKAYE NE DERSİNİZ????

İYİ OKUMALAR;

Önündeki koca boşluğa baktı.Arsa tamda istediği gibi ağaç ve yada etrafında konut yoktu.Ağaç kestirmeyi sevmiyordu.Büyümesi yıllar alan o canlıların katili olamıyordu.Genelde kabul etmiyordu böyle projelere imza atmayı.Kabul ettiği projelere de ağaçlandırma ve yenilebilen enerjiyi ekliyor olmazsa olmaz diye şart koşuyordu.Onunla beraber gelen kıza yandan bir bakış attı.Onunda düşüncelerini duymak arsayı görür görmez aklına gelen ilk şeyi merak ediyordu.  

"Ne düşünüyorsun Yeşim?Sence arsanın konumu nasıl?"

"Yerleşim bölgesinden uzak oluşu güzel.Sonuçta fabrika yapılacak buraya gürültü ve görüntü kirliği rahtsız edebilir insanları.Beni düşündüren alt yapı sorunu."

"Evet onu bende fark ettim.Biraz sıkıntılı olacak gibi ama çözülmeyecek bir şey değil."Aygen bacaklarını çizen dikenleri yok sayıp biraz daha ilerledi.Her ne kadar giymiş olduğu elbisenin altına spor ayakkabılar komik dursa da o daha önceden alışkın olduğu bu duruma uygun gelmeyi akıl etmişti.Arabadan iner inmez topuklu ayakkabılarının yerini sporları almıştı.Elini kaldırıp aşağı tarafta kalan bir kaç evi gösterdi.

"Ya uzak demeyerek aşağı taraftaki kanalizasyona bağlanacak yada depo yaptırıp taşıma yoluyla boşalttıracak."

"İki durumda sıkıntılı."

"Oda Dursun beyin sorunu çünkü aldığı arsanın konumu anca dediğimiz şartlar altında yapılabilir başka şekilde mümkün değil."Aygen Ellerini açıp etrafında ufak bir tuttu.   

"Baksana iski bu arsanın yanından bile geçmemiş.Yerleşim yerine uzak bu arsayı alırken eminim Dursun bey bunu düşünmüştür."İkili biraz daha etrafı inceledikten sonra tekrar şirket yolunu tutmuştu.Onlara yine şoförlük eden Bedriydi.Aygen için alışagelmiş bu durum rahatsızlık vermekten ziyade iki dostun bir araya gelmesi gibi hal almıştı.Yol boyu sohbet etmiş onunla da arsa hakkında konuşmuştu.Yeşim onları sadece dinlemiş sorulan sorular  yanıt olarak kısa cevaplar vermekle yetinmişti.Aygen onun mesafeli haline aldırış etmemişti.Çünkü onu patron karısı olarak görüyor ve en ufak hatasının kendisine işsizlik olarak yansıyacağını sanıyordu.Başını sağa sola salladı.Değil onu işinden etmek daha iyi yerlerde görmeyi arzuluyordu.Zaman dedi.Herkes bir birini tanıyacak ve örülen duvarlar zamanla yıkılacaktı.Sonrasında güven köprüleri kurulacak herkes gönlünden geçenleri istediği gibi dile getirecekti. 

Uzun bir yolculuğun ardından tekrar şirkete geldiğinde yine odası yerine kendisini Elçinin yanında buldu.Arkadaşı isteği üzere telefon konuşması yapıyordu.Aygen cidden çalışmayı özlemişti.Elçinin de dediği koşuşturmayı da.Sadece canını sıkan bir şeyler vardı içi daralıyordu ve sebebini de dağılan ruh haline yoruyordu.Hiç bir şey aklına gelmiyordu.Nereden başlamalı, nasıl yapmalı, projenin ana teması ne olmalı diye sürekli zihnini yokluyordu ama tek bir fikir bile yoktu...Eve gitmek istiyordu.Tıkandığı zamanlarda yaptığı gibi mutfağa kendisini atmak istiyordu.Zihnini önce boşaltmak daha sonra her yaptığı yemekte farklı fikirlerin zihninde canlanmasını istiyordu.Değişikti işte oda farkındaydı ama bu durumda Aygen'e özeldi.Elçin telefonu işaret ederken Aygen başını sallayıp devam etmesini söyledi.

"Yeşim bu günlük bu kadar sende serbestsin." 

"Nasıl yani hepsi bu mu?"

"Evet.Elinde teslim edeceğin projeler varsa hemen halletmeye bak.Zira fazlasıyla yoğun olacağız."