Eliyle biraz sonra evleneceği kızın çenesini kavrayıp yerde olan gözlerini,gözlerine sabitledi.Tamamen duygudan yoksun buz gibi bakışlarını önce çehresinde dolandırdı,ardından konuşmaya başladı.
"Biliyor musun beyazlar içindesin ama ben sende değil...
BEN GELDİM PAPATYALARIM...UZUN VE BOMBA GİBİ BİR BÖLÜMLE...HANİ GEÇEN HAFTA SÖZ ETTİĞİM VE SİZİ MERAKTA BIRAKTIĞI ŞEYLER İŞTE AÇIĞA ÇIKIYOR...TA TA TAAM...NEYSE NEYSE KIZMAYI GİDİYORUM VE SİZİ YENİ BÖLÜMLE BAŞ BAŞA BIRAKIYORUM...HEY YILDIZA ELİ GİDEN VE KLAVYE İLE BOĞUŞUP BANA GÜZEL YORUMLAR ATAN PONÇİK,TATLIŞ OKUYUCUM BÖLÜM SANA GELSİN...BU ARADA AZ KALSIN UNUTUYORDUM MEVLİD KANDLİNİZ MUBAREK DALARINIZ KABUL OLSUN...SEVİLİYORSUNUZ...
İYİ OKUMALAR;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yaşadıklarının bir yansımasıydı patlayan öfkesi.İnsanların tutarsızlığına acımasızlığına artık tahammül edemiyordu.Yada iyi niyetine karşılık sürekli suistimal edilmesine.Oysa naifliğiyle tanınırdı.Daha önce birinin canını acıtmak şöyle dursun kırmamak adına kötü sözler etmekten imtina ederdi.İnsanlar damarına bastıkça farklı biri olmaya başlamıştı.Tıpkı şimdi olduğu gibi.Ellerinin altındaki kadını bir güzel benzetmek daha sonra yaka paça şirketten atmak istiyordu ama bunu yapamayacağının o da farkındaydı.Sadece zaman gerekiyordu.Evet Nesrin kocasının gözde mimarıydı ve onu hak ettiği şekilde oyununa oyunla karşılık verip pis yüzünü göstererek şirketten göndermesi en mantıklısı olacaktı.
"Bunu o küçük ve oyuncu beyninin bir köşesine sok."Deyip hırsla ittikten sonra tiksinti ile ellerine baktı ve hala fayansın dibinde korku ile bakan kadını es geçerek doğruca lavaboya yöneldi.Eline bolca sıvı sabun alıp yine bol su ile yıkadı.Tüm bunları yaparken gözleri bir an olsun Nesrin'e değmedi.Hala öfkesi tazeliğini koruyordu ve kendine hakim olamamaktan korkuyordu.Ellerini peçete ile kurulayıp lavabodan çıkacağı vakit durdu ve kolunu acı ile ovalayan kadına döndü.
"Keşke bu kadar ucuz yollarla değilde işinde iyi olan bir mimar olarak karşıma gelseydin.İşte o zaman seni rakibim olarak görür saygı duyardım.Şimdi gözümde buruşturup attığım peçete kadar bile değerin yok."Diyerek doğruca kapıyı açmış ve lavabodan çıkmıştı.Sinirlerinin yatıştığı söylenemezdi.Birde öfkesi tek içeride bıraktığı kadına değildi.Kocasında tepkisi büyüktü ama onu İdris beye bırakacaktı.Yine gözleri dolmuştu bu sefer üzüntü yüreğini yoklamıştı.En son yuvayı ziyarete gittiğinde gelen bir kaç çocuğu yer olmadığı için başka ilçedeki yurda götürüşleri aklına geldi.O zavallı çocukların gözlerindeki korku ve çaresizlik zihninden bir an olsun gitmiyordu.Derin bir of çekip dudaklarını ısırdı ve doğruca odasına geçti.Beyler ve Yeşim hariç iki arkadaşı işlerinin başındaydı.Onu ilk fark eden Gamze oldu endişe ile arkasından gelirken Elçinde önündeki çizimden başını kaldırıp biraz önce gayet iyi olan arkadaşının değişen ruh haline korkuyla baktı.
"Aygen ne bu halin sen toplantıda değil miydin?"
"Elçin yuva projesinin ruhsatı iptal edildi."
"Nee?Nasıl?"Aygen koltukların birine bedenini sertçe bıraktı.Çıldırmak üzereydi.
"O pislik ve..."Dedi ve susup bakışlarını kısa bir anlığına Gamzeye değdirip geri çekti.Kızın kendi derdi yeterince büyüktü birde onun için endişelenmesini istemiyordu.Elçin onun bir an duraksamasının nedenini anladığı için duruma el atması gecikmedi.
