Hüzün Kokulu Papatya

37.BÖLÜM

EVET BEN GELDİM PAPATYALARIM...UZUN VE SİZİ BİRAZ ŞAŞIRTACAK BÖLÜMLE YİNE KARŞINIZDAYIM...BİRDE BİRAZ ÜZGÜNÜM OY VE YORUMLAR YİNE DÜŞTÜ NE YAPACAĞIZ BİZ BÖYLE...HADİ YAZARINIZI MUTLU ETME ZAMANI BOL OY VE YORUMLAR BEKLİYORUM SİZDEN VE HEY SEN BENİ DÜŞÜNEN ELİ SÜREKLİ KLAVYE ÜZERİNDE GEZİP YILDIZA BASAN PONÇİK OKUYUCUM BU BÖLÜM SANA İTHAF EDİYORUM...SEVİLİYORSUNUZ...

İYİ OKUMALAR;

Öfke damarlarında kor gibi geziyordu.İnsanları çözemiyor neden sürekli işlerine çomak sokmaya çalıştıklarını bir türlü anlamıyordu.Oysa istediği herkesin iyiliğini düşünmekti.Çabası biraz kendisi çoğunlukla arkadaşları ve şirket içindi.Ne kadar büyük iş o kadar duyulmuş isim ve bol iş imkanı demekti.Fakat böyle bırakmayacaktı.Yine ve yeniden çabalayacak istediği sonuca er yada geç ulaşacaktı.Kendisine şaşkın aynı zamanda anlamaz gözlerle bakan adamın yanından sıyrılıp odadan hışımla çıktı.Attığı bir kaç adım ve ona sinsi bakışlar atan kadınla göz göze geldi.Evet Nesrin yanındaki promosyonu Feride ile beraber her zamanki yerlerindeydi.

"Aman ne güzel cadılar bir araya gelmiş kötülük kazanında dedikodu kaynatıyorlar."

"Ne o öfken bitmedi sıra bize mi geldi?"

"Benim sana olan öfkem sabit ne bir fazla ne bir eksik.Ha dersen ki daha fazla kızdırayım yarım kalan işini halletsin kolumu kökünden çıkarsın.Bana uyar seve seve."Deyip üzerine yürüdüğünde Nesrin'in Feride'nin arkasına saklanması bir olmuştu.Aygen'inde beklediği buydu.Korkak kadın sadece laf dalaşına giriyor iş ciddiye binince şimdi yaptığı gibi kaçmayı tercih ediyordu.

"Şiddet yanlısı manyak ne olacak.Git sinirini benden değil ihaleyi kaybetmene sebep olan o insanlardan çıkar."Bu sefer sinsi bakışlar atan Aygen olmuştu.Yüzüne kondurduğu buz gibi gülüşle masaya ellerini koyup ikiliye biraz daha yaklaştı.

"Merak etme öfkem bize bunu yapan insanı rezil etmek için tazeliğini sürekli koruyacak.Sen o zaman şiddet yanlısı manyağın ne denli delirdiğini en yalın haliyle göreceksin."Sözleri biter bitmez gelen tok sesle bakışlarını karşısındaki adama çevirdi.Kocası oldukça öfkeliydi ve burnundan solur halde sadece karşısındaki çalışanlara bakıyordu.

"Bu departmandaki herkes bir saat içerisinde toplantı odasında olsun.Nesrin,Feride hanım sizde."Aygen kaşları daha çok çatılmış kocasının sözlerini duymamazlıktan gelerek bulunduğu yeri terk edeceği sırada kocası onun adını da söylemesi ile bir an duraksadı.

"Aygen sende."Cevap dahi verme gereği duymadı ve aynı kızgınlıkla tok adımlar atarak odasına geçti.Tüm ekip toplanmış hatta şu an Fatih bile karşısındaki koltukta ona endişe dolu gözlerle bakıyordu.Stresin en yalın halinin hissedildiği şu anda Aygen onlara tezat gayet sakin ve soğuk kanlıydı.

"Hazır mı?"

"Evet istediğiniz gibi her şeyi hallettik."

"Peki o zaman oyun başlasın..."

**************************************

Neredeyse bir saatin ardından herkes yavaşa yavaş toplantı odasına geçtiğinde Aygen sessizce cam kenarında durarak kocasının gelmesini bekledi.Onca ısrara rağmen oturmayı değil kızgınlıkla gelecek olan yıkımın sonuçlarını düşünmeye başladı.Bir kez daha insanların çıkarları için yapamayacağı şeyin olmayacağına inandı.Ruh kirliyse beden ona uyuyor ve günah onlar için sıradan bir olay haline geliyordu.Ne yazık dedi içten içe.Oysa iyilik iyiliği doğururdu.Kötülük ise yalnızlığı.Bunu bile bile insanlar davranışına dikkat etmiyorsa yapılacak şey belliydi.İsteklerine uymak ve yalnız bırakmak.Aygen düşüncelere daldığı bu sırada odanın tamamen dolduğunu kocasının istediği gibi Nesrin ve Feride dahil kendi ekip arkadaşlarının da geldiğini gördü.Kocası boğazını temizleyip tüm dikkatleri üzerine toplamaya çalışırken Aygen son kez mesaja bakıp telefonu kapattı.