Hüzün Kokulu Papatya

15.BÖLÜM

EVET BEN GELDİM...BAHÇEMİN ÇİÇEKLERİ NİLÜFERLERİ BİLİYORUM BÖLÜMLER GEÇ GELİYOR VE ÇOĞUNUZ BU DURUMDAN OLDUKÇA ŞİKAYETÇİSİNİZ...DAHA ÖNCEDE BAHSETTİĞİM GİBİ BÖLÜM ARALARI UZUN OLACAK ÇÜNKÜ DİĞER KİTABIMI FİNAL YAPMAYA VE DÜZENLEMEYE BAŞLADIM...YANİ TÜM YOĞUNLUĞU ONA VERDİM...DİĞER KİTABIM NE KADAR ÇABUK BİTERSE BU KİTABI O KADAR ÇOK BÖLÜM ATABİLİRİM...ANLAYACAĞINIZ BİRAZ SIKIŞMIŞ DURUMDAYIM...ŞİMDİDEN SİZDEN BİRAZ SABIR İSTİYORUM...ANLAYIŞINIZ İÇİN ŞİMDİDEN TEŞEKKÜR EDERİM...

İYİ OKUMALAR;

"Bedri beni yol üzerindeki bir alışveriş merkezine götürebilir misin?" 

"Ama yenge!"

"Uzun sürmeyecek söz veriyorum."

"Tamam o zaman Yusuf ağabeyime haber vereyim."Diyen Bedriye itiraz etmeden telefon edişini izledi.Hastaneden çıktıktan sonra Aygen oldukça üzgündü.Kocasının haklı oluşuna ve Cenk'in ona karşı beslediği duyguları itiraf etmesine hala inanamıyordu.Bilmiyordu bu duyguları ona tamamen uzaktı.O bu zaman kadar kimseyi sevmemişti ve seven insan nasıl olur bilmiyordu.Arkadaşça yaklaşmanın bu denli sorun olacağını bilseydi resmiyeti kesinlikle elinden bırakmazdı.Böylelikle ne incinir nede incitirdi.   

"Tamam yenge ağabeyim izin verdi."Dediğinde Aygen sadece başını sallayarak ona karşılık verdi.Henüz bitmeyen bir tedavisi vardı ve bundan sonra ne yapacağına dair kesinlikle hiç bir fikri yoktu.Elini kaldırıp avuç içindeki yara izine baktı.O geceyi hatırlatan aynı zamanda  nefretini harlayan ize.Asla kocası olacak adamı affetmeyecekti.Ne acısını nede o ağır sözlerini.Bekleyecekti ilahi adaletin ona dönüp canının yandığı kadar canını yakacağı günlerin gelmesini zevkle izleyecekti.

"Yenge geldik."Bedrinin seslenmesiyle önünde durduğu alışveriş merkezine tebessümle baktı.Mimarının kendisinin olduğu devasa yere.İlk aldığı büyük projeydi çizimleri için kaç gece uykusuz kalmıştı Elçinle.Onur beyin kıvrak zekası projenin diğerlerinden çok farklı olması hasebiyle ihaleyi onlara vermişlerdi.Değmişti ama hatta bu şekilde ismi ilk duyulmuştu.Elif projesiyle. 

Arabadan inip hiç bir yere uğramadan direk oyuncak satan mağazanın birine girdiler.Burada Yiğit'in zevkine uygun bazı şeyler bulmayı düşünüyordu.Önce boyama kitaplarının olduğu reyona geçti.Araba ve uçakla ilgili bir kaç tanesinin olduğunu görmüştü değişiklik yapıp bu sefer gemilerin olduğu kitabı eline aldı.İçerisinde değişik modeller ve ilgisini çekecek resimler vardı.Daha sonra yan tarafta duran mum boyadan alıp oyuncakların olduğu yere yöneldi.Yiğit'in oyuncağa ihtiyacı yoktu Aygen'in amacı onunla birlikte yapabilecekleri eğlenceli bir şeyler bulmaktı.Daha sonra burayı geçip çalışanlardan birine seslendi.Yanına gelen genç kıza istediklerini söyledikten sonra aklındakilerini bulmanın sevinciyle kasaya geçerek ücreti ödeyeceği sırada bedri çıkardığı kredi kartını kasiyere uzattı.

"Bedri ne yapıyorsun sen?"

"Yenge ağabeyim böyle_"Dediğinde Aygen'in kaşları ister istemez çatılmıştı.Bu adamın dengesiz davranışlarına anlam veremiyordu ve ondan kesinlikle hiç bir şey istemiyordu.Üstelik kendi parası vardı bu hediyeyi Yiğit'e kendisi almak istiyordu. 

"Bedri çek şunu.Bu benim kendi kazancımla almak istediğim bir hediye.Şayet patronunun parasıyla bir şey almak isteseydim emin ol hiç bir şeye dokunmazdım."

"Ama yenge!"

"Eğer yine kaşını patlatmaya çalışırsa çok ısrar etmene rağmen benim kabul etmediğimi söyler hatta şu an olduğu gibi senden önce parayı ödediğimi de eklersin."Aygen kaşla göz arası parayı uzatmış dediği gibi ücreti ödemişti.Bedri onun kendisiyle konuşurken dikkatini dağıtarak parayı uzattığının farkına bile varamamıştı.Aygen bu şaşkın haline tebessüm edip eline aldığı paketlerle oyuncak dükkanından çoktan çıkarak Bedrinin onu takip edişini izlemişti.