Sa Isang Sulyap Mo

Chapter 17: The Refusal

Ashleen's POV

Woahhhhh! >.< Ayoko na talaga. Na-guiguilty ako sa ginagawa ko eh. Pag hinahayaan ko si Xander na gawin niya yung mga kalokohan niya? Hindi ko pwedeng hayaang lokohin niya si Shaley. Kahit naman hindi kami masyado close nun, may care pa rin ako sa kanya. Well. I should love her pero hindi ko ata kaya. Kaya hanggang care nalang muna ang ibibigay ko kay Shaley. Naiirita na ko talaga kay Xander. Nakakarindi, nakakainis, nakakabanas. Gumawa na tuloy ako ng paraan para matapos na lahat ng kabaliwan nya. The thing that I should have done from the very start. Kung nakinig lang sana ako kay Mark at Grace eh. Bat ba kasi napakatigas ng ulo ko? Bakit hindi ako nag isip? Pero sa totoo lang, mahirap paganahin ang isip kapag nagmamahal. Kasi ang puso hindi nagpapatalo :( Depende na sa tao kung ano susundin niya. Follow your heart? O follw your brain? Hirap mamili nuh? Kasi.. masasaktan at masasaktan ka rin naman kahit ano pang i-follow mo dyan. 

Ashleen: E ikaw panget? Kung ikaw nasa katayuan ko? Ano i-fa-follow mo, yung heart mo o yung brain mo?

Nag isip siya. Kitams! Nahirapan din siya ehh >.>

Mark: Uhmm. siguro... teka...

Ashleen: Nahihirapan ka nuh?

Mark: Yan ba iniisip mo magdamag?

Ashleen: Oo.

Mark: Pinapahirapan mo lang sarili mo! 

Ashleen: I know right.

Mark: Imbes na pahirapan mo sarili mo dyan. Kung Follow Follow din naman ang pag uusapan, aba'y mag twitter ka nalang. I-follow mo silang dalawa para masaya. At ang mas masaya, mag pa-follow back ka, para kahit minsan, MASUNOD naman nila kung ano gusto mo! O yan! Yan ang pinakamabisang solusyon sa pinoproblema moooo :)

Woahhh! Ano ba tng mokong na to! Alam mo yun? SERYOSO ako ehh >.> Busetttt. Binatukan ko ule.

Ashleen: Tsehhh! Puro ka kalokohan.

Mark: Oh? Eto. Tinulungan na nga eh, tapos magagalit pa. 

-------------------

November 10.

This is it. This is really is it is it. Hinga ng malalim. Inhale. Exhale. Inhale. Exhale.

Yan ang ginagawa ko habang nakatingin ako sa salamin ng kwarto ko. 

Ashleen: Kaya mo to, Ashleen Mahirap pero magiging worth it lahat to in the end. Tiwala lang.

EXHALE. 

Tapos nagsuklay na ko at naglagay ng kaunting pulbos sa mukha. Then syempre, Lip Balm :) Nivea nga pla :) HAHAH! Endorser lang eh. JkJk. Tapos.. ready to go na :))

Sunday ngayon. Magsisimba kami ni Mark mamaya. Mamaya pa naman. Mga 10:30 AM. 8:30 palang naman ehh. May plano kasi ako ngayun. Pupunta ako sa bayan. Dun sa may 7-eleven. May kikitain lang ako. Puwehh. I need to do this ehh. Pagpasok na pagpasok ko palang, natanaw ko na siya sa isang table. Syempre, konti lang naman kasi table ng 7-eleven dito eh. Nagulat ako. Binilhan na niya ko ng mga paborito ko. Slurpee at hotdog. Nihhhhh. Dapat kasi ako nalang ang bumili.

Xander: Hi. Yan na binili ko na ang gusto mo.

Kabisado na rin pala niya ako.

Umupo ako. 

Ashleen: Nag abala ka pa, Xander.

Xander: HAHA. Syempre naman nuh.  Sigeee.

Ashleen: Ah.. ano kasi ehh... Uhmm. Balak ko sanang sabihin sayo na ---- .

Sasabihin ko na eh. Ayun na! Gusto ko direct to the point na. Yan na. Eto na, eto na, eto na. Pero pinutol nya >.>

Xander: Ohh.. Kumain muna tayo. Masyado ka namang excited eh. Mmaya nalang yang sasabhn mo pag pauwi na tayo ha? Panget kasi pag dito.