KADER BAĞLAYINCA

20. Bölüm (2. Kısım)

"Ekselansları..."

Caroline, odaya girişiyle ayağa kalkıp önünde reverans yapan Sarah'a gülümsedi.

"Lütfen!... Başkaları olmadığında bu törene gerek yok."

Sarah; her seferinde ekselanslarının tekrarladığı sözleri, yine her seferinde olduğu gibi bir baş eğişle kabullendi. Fakat o da ekselansları da biliyordu ki bu karşılaşma nerede olursa olsun, yanlarında kim olursa olsun Sarah'nın tavrı değişmeyecekti. Belki kucağında ufaklıklardan biri olduğunda gerektiği gibi eğilemeyecekti; ama yine de eğilecekti.

Caroline, usul adımlarla beşiklerin olduğu yere ilerledi.

"Uyandılar mı?"

"Leydi Victoria henüz uyanmadı." diye bilgi verdi Sarah. Caroline'ın hemen ardında, ellerini eteğinin önünde kavuşturmuş duruyordu.

"Leydi Elizabeth, on beş dakika önce uyandı."

Boş beşiğe bakan Caroline, "Şimdi nerede?" diye sordu.

"Bayan Perkins'le ufak bir yürüyüşe çıktılar." Sonra tereddütle ekledi. "Umarım buna iznimiz vardır."

Caroline elini hafifçe yukarı kaldırdı.

"Temel sınırlarımız dışında, bu ufak detaylarda bana danışmanıza gerek olmadığını daha önce de söylemiştim."

"Evet ekselansları."

Temel sınırlar, bebeklerin evden habersiz çıkarılmamasından ibaretti ve şu ana kadar bu konuda herhangi bir sorun yaşanmamıştı.

"Peki, küçük hanımın gezinti mekanı neresiymiş?" diye sorarken eğilip usulca Victoria'nın toz pembe yanağını okşadı.

"Sanırım bu kanadın bir ucundan diğer ucu."

L dönen Warwall Malikanesi'nde bu gezintinin on dakikadan az sürmeyeceğini düşünen Caroline, uyandırmamaya çalışarak Victoria'yı kucağına aldı.

"Benim tatlı kızım!" derken, içindeki tarifi imkansız sevginin sesinden taştığının farkında değildi. "Nasıl bakalım? Kızlar artık Bayan Perkins'le daha iyi anlaşıyorlar, değil mi?"

Stoneville Düşesi'nin minik bebeğinin üzerine titrer görüntüsünden bir tabloyu izler gibi hayranlıkla gözlerini alamayan Sarah, kendisine bir soru sorulduğunun biraz geç farkına varmıştı.

"Ke... Kesinlikle ekselansları."

Bayan Perkins, kızların süt annesiydi. Caroline, annesinin Bayan Perkins'i işe aldığını ancak birkaç gün önce öğrenmişti. Yaşlı kadın kızından çekindiği için bu bilgiyi bir sır olarak saklamıştı ve haklıydı da; çünkü Caroline, bebeklerini kendisi emzirmek istiyordu.

Fakat ağlamasının bir çeşit isteri krizine dönüştüğü günün ardından bir süt anne fikrinin o kadar da kötü olmadığını kabul etmek zorunda kalmıştı Caroline ve sonrasında Bayan Perkins'e yol vermeyi düşünmemişti. Üstelik böylelikle annesini de gücendirmemiş olacaktı.

Bir süt annenin varlığı, kendini suçlu hissetmesine neden olsa da, Caroline'ın yaşamını kolaylaştırmıştı. Hissedilir şekilde kolaylaştırmıştı. Artık geceleri kesintisiz uykunun keyfini sürebiliyordu; çünkü gece bebeklerle Sarah ve Bayan Perkins ilgileniyordu. Caroline'a sadece odasına çekilmeden önce onları beslemek kalıyordu.

"Ben odamda olacağım." dedi dadıya. "Bakalım bu küçük hanımı uyandırmadan emzirebilmek mümkün mü?"

Caroline için kapıyı açan Sarah, ekselanslarının, "Senin gelmene gerek yok." demesi üzerine, "Emredersiniz!" diye karşılık verdi. "Leydi Elizabeth döndüğünde onu da yanınıza getireyim mi?"