Bölüm 23

750 68 0
                                    


Bir süre bahçede Emir ile oturduk ve gitmesini gerektiğini söylediğinde ona sarılarak vedalaştım. Emir'i gerçekten sevmeye başlıyordum. Yanında rahattım ve bana karşı çok anlayışlıydı.Okulun ilk zamanlarında böyle bir arkadaşa sahip olabildiğim için şanslıydım. O gittikten sonra anneme akşam gösteriye gideceğimi yazdım.

Fazla yalnız kalamadan telefonum titredi ve Taşkın'dan gelen mesajı gördüm.

'Aynı yerdeyim.'

Çantamı omzuma astım ve çıkış turnikelerinin olduğu yere ilerledim. Beni yine aynı yerde arabasına yaslanmış bir şekilde bekliyordu. Beyaz, yazılı bir tişört ve yırtık bir kot giymişti. Onu incelerken beyazın ona en çok yakıştırdığım renk olduğuna karar verdim. Beni gördü ve ona doğru yürürken gözlerini üstümden ayırmadı.

"Selam." dedim bir adım ötesinde durup.

Bana karşılık vermedi ama kollarını bana dolayıp kendine çekti. Verebileceği en güzel karşılık bu olabilirdi. Yüzümü göğsüne bastırdım ve sigara ile karışık baharat kokusunu içime çektim. Onu görmemin üzerinden bir gün bile geçmemişti ama özlemiştim. Bu nasıl mümkün olabilirdi? O da burnunu saçlarıma sürtüyordu ve yavaşça saçlarımı okşuyordu.

"Selam." dedi en sonunda ayrıldığımızda.

"Benimle gelmeyeceğine emin misin?" diye sordum yavaşça.

"Evet. Çünkü sen benimle geleceksin." dedi umursamazca ve arabaya binmek için kapıya yöneldi.

"Taşkın,Selen'e söz verdim ve oraya gideceğim." dedim meydan okurcasına.

Kapıyı açmadan önce bana döndü. Hala olduğum yerden hareket etmemiştim.

"Selen'i aradım." dedi ve kapıyı açıp bindi.

Ona inanamıyordum.

Yolcu tarafının kapısının önüne geldim ama açmadım. "Neden?" diye sesimi yükselttim.

Pencere açıldı ve Taşkın kafasını beni görebilmek için eğdi. "Arabaya bin Feza."

"Ben o gösteriye gideceğim. İster gel ister gelme." dedim net bir şekilde ve arkamı dönüp yürümeye başladım. Telefonumu elime aldım. Selen'i arayıp beni almasını söyleyecektim. Kolumdan tutan bir el beni durdurdu.

"Tamam. O sikik gösteriyi izleyeceğiz ve her geçen saniye daha çok sıkılacağız." dedi.

Kendimi tutamadan güldüm.Onu ikna edebilmiştim. Beni sürekli bir şeylere zorlamaktan vazgeçmesi gerekiyordu.Beni tutan kolundan kurtuldum ve başka bir şey söylemeden arabaya ilerledim ve bindim. Arkamdan ofladığını duyabiliyordum.

Gösteri merkezine gitmeden önce yemek yemek için bir yere gitmiştik. Taşkın yeni uyandığı için bu saatte kahvaltı etmeyi tercih etmişti. Elinin üzerindeki yaralar hafifçe kabuk bağlamıştı. Ama sanki gözündeki morluk dünden biraz daha kötüydü.

"Annen dün ne tepki verdi?" dedi çayından bir yudum daha alırken.

"Aslında beklediğimden daha az bir tepki verdi diyebilirim." diye mırıldandım. Anneme Taşkın'ı sevdiğimi söylemiştim. Bunu şimdi Taşkın'a söylesem ne tepki vereceğini düşünemiyordum bile.

"Kızmadı mı yani?" diye sordu merakla.

"Kızdı tabi." Konuşmamızın içeriğini Taşkın'a daha fazla anlatamazdım. "Ama hallettim. Bir sorun yok." dedim.

Bir süre yüzümü inceledi ama sanki başka bir şey düşünüyor gibiydi.

"Sanırım beni tanıması anneni biraz da olsa sakinleştirebilir." soru sorar gibi söylemişti ve yutmaya çalıştığım lokma zorlukla boğazımdan indi. Ben öksürmeye başlayınca Taşkın garsondan bir şişe su istedi.

Annemle tanışmak mı istiyordu? Kim olarak? Bunu isteyebileceği aklımın ucundan bile geçmemişti. Üçümüzün salonda oturup konuştuğunu hayal ettiğimde aslında o kadar kötü bir fikir olmadığını düşündüm.

"İyi misin?" dedi endişeyle ben suyumu içerken. Kafamı salladım.

"Benimle tanışmasını istemiyorsun galiba." Kaşlarını çatmıştı ve alt dudağı hafifçe aşağı sarkmıştı. Tepkimi yanlış yorumluyordu.

"Hayır..Hayır.İstiyorum." dedim hemen. "Bu beni mutlu eder." gülümsedim.

"Tamam o zaman." Rahatlamıştı.

Hiç beklemediğim bir anda beklemediğim tepkiler verebiliyordu. Üzülerek aslında çoğunun beni üzdüğünü fark ettim. Yine de her seferinde beni yeniden kazanıyordu. Ya da ben her şeye kolayca inanan safın tekiydim.

 Arabaya doğru yürürken elimi tuttu ve içimde kabaran umuda engel olamadım. Bu çocuğun yanında olabileceğim her yerden daha fazla mutluydum. İçimden uzun sürmesi için dua ettim.

Geçmiş Zaman Hakkında #Wattys2022Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin