ျမတ္နိုးေသာ္က အျကင္နာေဝ(မြတ်နိုးသော်က အကြင်နာဝေ)

အပိုင္း ၄

အပို္င္း ၄

၂၀၁၅၊ နို္ဝင္ဘာလ

"ဟာ ေဝဟင္ ေရာက္လာတယ္ ဆရာ"

Workshop ဝင္းအေပါက္ဝမွ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္၏ေအာ္သံဝင္းထဲလြင့္သည္ႏွင့္ ဝင္းထဲမွ အထိုထိုေသာ မ်က္လံုးအစံုတို႕သည္ ေဝဟင္ ဆီသို႕သာ။ ခ်ိဳင့္ဆြဲကာ ဝင္ရေကာင္းနိုး မေကာင္းနိုးႏွင့္ တံု႕ဆိုင္းေနေသာ ေဝဟင္ထံသို႕ ခပ္သြက္သြက္ေျပးလာေသာ အလုပ္သမားေလးတစ္ေယာက္။

စက္ေခ်းေတြေပပြေနေသာ သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကို စက္ဆီမ်ားစြာစြန္းထင္းေနေသာ သူ႕ေဘာင္းဘီႏွင့္ သုတ္ကာ လက္ထဲမွ ထမင္းခ်ိဳင့္ကို ေျပာင္းယူေပးသည္။ ခ်ိဳင့္ကိုင္းက်ဥ္္းေလးထဲမွာမွ ေဝဟင္လက္ႏွင့္ မထိေစရန္ သတိထား၍ ယူလိုက္သည္ကို သတိထားမိလိုက္သည္။

သူ႕လက္က စက္ေခ်းေတြေပမွာ အားနာလို႕ရယ္လို႕ပဲ လွည့္ေတြးလိုက္သည္။

"ေဝဟင္ ဝင္ေလ။ ဆရာက အလုိင္းမင္းခ်ိန္ေနတာ"

ေဖၾကီးတပည့္ရင္းအစ္ကိုက ကားဝမ္းေအာက္ထဲမွေလွ်ာထြက္လာျပီး ေဖၾကီးရွိရာသို႕ ညႊန္ေပးသည္။ ရုပ္သံလိုင္းတစ္ခုကပင္ လာေရာက္ေလ့လာရေသာ ေဖၾကီး ကားဝင္းကေတာ့ အျမဲတေစ ထုသံရိုက္သံ ေဆးမႈတ္သံမ်ားႏွင့္ ဆူညံတက္ၾကြေနေတာ့သည္။

"ဆရာဒီမွာ... "

ေဝ့အေရွ႕မွ ဦးေဆာင္သြားေသာ ေကာင္ေလးသည္ စက္ျပင္ဆရာႏွင့္ စကားေကာင္းေနေသာ ေဖၾကီးနား

ရိို႕က်ိဳးစြာသြားရင္း ေဝ့ကို ညႊန္ျပသည္။ ေဝ့ကိုျမင္သည္ႏွင့္ ေဖၾကီးမ်က္ႏွာျပံဳးရႊင္သြားေတာ့သည္။

"ေဟာ သားေရာက္လာတာပဲ...ေအးကြာ ဒီမွာလည္း အလုပ္ေတြမ်ားေနတာနဲ႕။ ေသာ္ၾကီးကိုလည္း

အင္ဂ်င္ေဆးတဲ့ထဲ ထည့္ထားလိုက္တာနဲ႕ ထမင္းခ်ိဳင့္ယူခုိ္္င္းဖို႕ ေမ့သြားတာ"

"ေဝလည္း ေစာင့္ေနတာ ။ မလာမလာနဲ႕မို႕ လာပို႕လိုက္တာ"

"ေအး ေအး လာသား။ အျပင္မွာေနပူတယ္"

ေဝ့ပခံုးကို ဖက္ကာ နားေနခန္းရွိရာသို႕ေခၚသည္။ ေဝ ဘယ္ေလာက္ပဲ ကိုယ့္စိတ္ကို အမ်ားသိသာေအာင္