ျမတ္နိုးေသာ္က အျကင္နာေဝ(မြတ်နိုးသော်က အကြင်နာဝေ)

အပိုင္း ၂၇

၂၀၁၆ ၊ ေမလ

ေန႔ရက္တိုင္းက သာယာေအးျငိမ္းလွ၏။
ကိုယ္ပိုင္ကမၻာတြင္ အစ္ကို႕၏ ေအးျမျမကိုယ္သင္းနံ႕၊ ျကည္သာေသာ စကားသံ၊
ခြန္းစစ အျကည့္၊ ဖြယ္ရာေသာ ဟင္း
ခ်က္ လက္ရာ ၊ ျငိမ္းေအးေသာ အိပ္ရာ
ဝင္ ေမတၱာပို႔ဓမၼေတးႏွင့္တတ္ခါစ
ျဖစ္ေသာ သူ၏ဂီတခတ္သံ တို႕ျဖင့္ အလွဆင္ထားသည္။
ကိုယ္စီကိုယ္စီေသ အေဖေတြကို
လည္း အျပန္အလွန္အလဲအလွယ္ျဖင့္
ဖုန္းဆက္ျခင္းျဖင့္ မိဘ၏ တားျမစ္ခ်က္
ေတြကိုလည္း တစ္ခါတည္း အျပီးသတ္
ထားလိုက္သည္။ ညႊန္းခ်က္ေတြျကမ္း
လို႕လား မသိ။ ရန္ကုန္က အသက္ရႈ
က်ပ္ေစတယ္ဟူေသာအေဖသည္ အစ္
ကို႕ ကို ေတြ႔ျကည့္ခ်င္လာျပီဟု ဖြင့္ဟ
ဖူးသည္။ ဆက္ဆံေရးအမွန္ကို အစ္ကို
က မေျပာေစခ်င္ေသာ္ငွား ကြ်န္ေတာ္
ကေတာ့ျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္အခ်စ္ဆံုးအစ္ကို
ဟူ၍ ႏွစ္ဖက္ခြအဓိပၸါယ္ႏွင့္ ေျပာျပထား
ျပီးျပီျဖစ္သည္။  သို႔ေသာ္ ပါးနပ္ေသာ
အေဖကေတာ့ျဖင့္ ကြ်န္ေတာ့္ဆိုလိုခ်င္
ေသာ သေဘာကို ရိပ္ဖမ္းသံဖမ္းရွိ၏။

အစက မတူရင္ မတန္ရင္ စသည္ျဖင့္
ပစ္ပယ္ခံရမွာစိုးေနသူသည္ ခုေတာ့ျဖင့္
အေဖ့ကို သာေျကာင္းမာေျကာင္း ေမး
ျမန္းစိုးရိမ္ေနတတ္၏။ လိမၼာယဥ္ေက်း
သူကို အေဖကေတာ့ ပညာရွိဆန္စြာ
ျပန္မရိုင္းပါ။ တစ္နည္းဆိုလွ်င္ လူဝတ္
ေျကာင္ကိုပင္ စြန္႔ခြာခ်င္ေနေသာ သူ႔
စိတ္အခံေျကာင့္လည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

သူတစ္ပါးသားဦးကို ပညာေရးတစ္ပိုင္း
တစ္စ ျဖစ္ေစျခင္းကို အားနာမဆံုးျဖစ္
ေနေသာ အစ္ကိုကေတာ့

"ျမတ္နိုးေသာ္ ဘြဲ႕ရဖို႕အတြက္ စိတ္မပူ
ပါနဲ႔ ေဖျကီး" ဆိုျပီး ေယာက်ာ္းကတိ
ခပ္တည္တည္ႏွင့္ ေပး၏။ ကြ်န္ေတာ္
အသည္းယားစြာ အျကင္နာေဝရေတာ့
သည္။ ဖုန္းေခၚလက္စျဖစ္ေနေသာ္လည္း
မတတ္နိုင္။ အစ္ကိုကေတာ့ စပီကာထဲ
အသံေတြ မဝင္ေအာင္ လက္တစ္ဖက္
ႏွင့္ ပိတ္ေနေလရဲ႕။

ကိုယ့္အေနာက္နန္းေဆာင္ သလြန္မွာ
မို႕ ဘယ္သူ မွ မျမင္နိုင္ေပမဲ့ ဖုန္းထဲက
အေဖ့ကို ရွက္ေနေသးသျဖင့္ အတင္း
ေရွာင္ဖယ္ေနေတာ့သည္။

ဖုန္းပိတ္လိုက္သည္ႏွင့္ ကြ်န္ေတာ့္၏ အဆံုးပိတ္အျကင္နာအျဖစ္ ပါးျပင္ေမႊးေမႊး
ေအးေအးကို ရႊတ္ခနဲျမည္ေအာင္
နမ္းေမႊးျပီးမွ အေဖ့စကားကိုေမး
ျဖစ္သည္။