ျမတ္နိုးေသာ္က အျကင္နာေဝ(မြတ်နိုးသော်က အကြင်နာဝေ)

အပိုင္း ၃၇

၂၀၁၉ ၊ ဇန္နဝါရီ ၊ သန္လ်င္(star city)

"Aiden...အိပ္ရေအာင္ေလ"

ေရာင္စံုဂ်ံဳလံုးေတြကို နယ္ေနရမွ ဆံပင္
ေလးေတြ ဖြာခနဲေနေအာင္ ဝမ္းသာအား
ရလွည့္ျကည့္သည္။ အလုပ္လုပ္ေနျပီဆို  သူ႕ဘာသာသူသာ အရုပ္မ်ိဳးစံု
ႏွင့္ ေဆာ့ေနတတ္သည္။ သင္ယူမႈေႏွး
ေကြးလြန္းေနေသာ္လည္း Aidenသည္
အလိုက္တသိရွိလွ၏။ ႏွစ္ေယာက္တည္း
ရွိေသာ အိမ္တြင္ ညဖက္မွ အေဖျဖစ္သူ
နဲ႔ ေတြ႔ရေသာ္လည္း အတင္းကပ္ကာ
ဂ်ီတြန္မေန။

"ေဖ အလုပ္လုပ္ရဦးမယ္" လို႔ေျပာလိုက္
ရင္ပဲ အခန္းထဲမွထြက္ေပးကာအိမ္
ေရွ႕ ဧည္ခန္းေလးထဲတြင္ သြားေနေပး
တတ္သည္။ ခုလည္းသူေဆာ့ေနရာနား သြားထိုင္မွသာရင္ခြင္ထဲဝင္တိုးလာသည္။ ျပန္လည္ဖက္ေပးေတာ့ လက္က
ေလးေတြနဲ႔တင္းက်ပ္စြာ ထပ္
ဖက္တြယ္လာသည္။
ဒီအရြယ္က ရင္ခြင္မက္သည့္အရြယ္ဆို
တာ သိေပမဲ့ Aidenကို လံုလံုေလာက္
ေလာက္အခ်ိန္မေပးနိုင္။ ေဆးရံုကျပန္
ဆင္းလာျပီးတည္းကေက်ာင္းတစ္ဖက္
ႏွင့္မို႔ အဲ့အခ်ိန္တည္းက သားအေဖႏွစ္
ေယာက္ ဖက္လဲတကင္းမရွိခဲ့။
ေျပာင္းဖူးေမႊးအေရာင္ႏွင့္က်ဲပါးေနေသာ
ဆံပင္ေပ်ာ့မ်ားကို ခပ္ဖြဖြပြတ္သပ္ေပး
ျပီးမွ...

"ခဏေန မာမီဖုန္းေခၚေတာ့မယ္
ေျခလက္ေဆးရေအာင္ Aiden..."

ဟုေျပာေတာ့ ေပါင္ေပၚမွေလွွွ်ာဆင္း
ရင္ခြင္ထဲမွ ရုန္းထြက္သည္။
သူ၏ အျပီးမသတ္နိုင္ေသးေသာေရာင္စံုဂ်ံဳတိရစၧာန္ရံုကို ဒီအတိုင္းမထားခဲ့နိုင္။
ေနာက္ဆံတင္းေန၏။

"ကဲ ေဖပါအတူတူေဆာက္ေပးမယ္
Okလား Aiden"

သြားက်ဲေလးေတြေစ့ျပီးရယ္ျပသည္။
အေဖလုပ္သူပါဝင္ကူညီ၍လားမသိ ပိုကာသြြက္၍ ေပ်ာ္ေနရွာသည္။

"ေဖ ေဖ...မ...No...ဒါ"

ယုန္ရုပ္ကိို ပံုႏွိပ္ရန္ အဝါေရာင္ဂ်ံဳကို
သံုးေတာ့ လက္မခံ။ အျဖဴေရာင္ဂ်ံဳ
ကို သာသံုးေစ၏။ စာသင္ျကား၍မရ
ေသာ္လည္း Aiden၏ ေလ့လာမွတ္သား
မႈဥာဏ္ရည္သည္ ယခုႏွစ္အတြင္းတ
ျဖည္းျဖည္းတိုးတက္လာတာေတြ႔ေတာ့
စိတ္ထဲပီတိလိုလိုခံစားလာရသည္။