ျမတ္နိုးေသာ္က အျကင္နာေဝ(မြတ်နိုးသော်က အကြင်နာဝေ)

အပိုင္း ၄၁

၂၀၁၉ ၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၊ Star City

"Oh"

တံခါးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းေတြ႔လိုက္ရေသာပံုသည္
လံုးဝ မထင္မွတ္ဘဲေရာက္လာသူကုိ
ျကိဳဆိုလိုက္ရဟန္အျပည့္။
ကိုယ္ပင္ ေျကာင္တက္တက္။

"အငယ္က Head အခန္းထဲေရာက္ေန
တယ္ေျပာလို႕..."

"ကြ်န္ေတာ့္အခန္းမွာလား"

တအံ့တျသျဖစ္လ်က္ သူ႔ကိုယ္သူလက္
ညွိဳးထိုးျပသည္။ ခုမွေခါင္းစေျခဆံုးသတိထားမိျပီးမွ အားနာသြားရသည္။
Oversize shirtလက္ရွည္အျဖဴနွင့္
ေဘာင္းဘီတိုသာ ဆင္ယင္ထားသည္ကို
ျကည့္ျခင္းျဖင့္ ဧည့္သည္လာမည္ဟု
မထင္ခဲ့ရိုးအမွန္ဆိုသည္မ်ိဳး။

"ဒါဆို ဒီမွာပဲ ေစာင့္ေနလိုက္ပါလား"

ထပ္မျငင္းဆန္ခ်င္ေတာ့။ သူဖြင့္ျကိဳေသာ
အိမ္တံခါးကိုေက်ာ္ကာ သူ႔ပိုင္နက္ထဲ
ကြ်န္ေတာ္ ခ်ည္းနင္းလိုက္ေတာ့၏။
ေရွ႕မွဦးေဆာင္ေခၚငင္သူ၏ လမ္းျပေျခ
ႏွစ္သြယ္ကို မစူးစမ္းမိေအာင္ အနိုင္နိုင္
အျကည့္လႊဲရသည္။ ဝင္းမြတ္ေနျခင္းနွင့္
သန္႕စင္ေနျခင္းက ေတာ္ရံုအမ်ိဳးသမီး
စိတ္ညစ္သြားနိုင္သည္။

Unit oneေပပဲမို႕ သူ စီစဥ္ခ်ရာ ဧည့္ခန္း
ပံုစံသည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔အခန္းနဲ႔ မထူး
ျခားနား။ ဆန္းသည္ကျဖင့္ လိုက္ကာ
အစ ေျခနင္းအဆံုးအျဖဴကို ဆင္ယင္ျခင္း
သာ။ ပိုင္ရွင္ကိိုယ္တိုင္သည္လည္း အျဖဴ
ေရာင္ကိုသာ ခံုခံုမင္မင္ဝတ္ဆင္ထား၍
တိမ္ဆိုင္ကဲ့သို႔ ျမဴသိုင္းရစ္ေနေစပါက
သူ႕အရပ္သည္ စံျမန္းခ်င္စရာ နတ္ဗိမာန္
ပမာ။

"ကြ်န္ေတာ့္အခန္းကိုမန္ေနဂ်ာလည္း
ေရာက္ဖူးသြားတာေပါ့
ခဏေနာ္...ကြ်န္ေတာ္လုပ္လက္စေလး
ရွိေနလို႕"

တံု႔ျပန္မႈကိုပင္မေစာင့္နိုင္အလ်င္လိုစြာ
ျဖင့္ ေဘးဖက္ရွိမီးဖိုခန္းငယ္ဆီေျပးဝင္
သည္။ မျကာ။ ေသသပ္စြာစိပ္လွီးထား
ေသာ အေရာင္စံုသစ္သီးဗန္းတစ္ခ်က္
ကိုင္ကာ ထြက္လာသည္။ မနက္ခင္းျကီး
အသီးေတြနဲ႔ ဧည့္ခံတာက...

"ရတယ္...ကြ်န္ေတာ္မစားေတာ့ဘူး"

ရယ္သံတစ္ခုဧည့္ခန္းအတြင္းထြက္ေပၚ
လာသည္။ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲေတာ့ မ
ဟုတ္။ မေအာင့္နိုင္၍ ရယ္ခ်လိုက္ေသာ
ခြိခနဲေသာရယ္သံ။