ျမတ္နိုးေသာ္က အျကင္နာေဝ(မြတ်နိုးသော်က အကြင်နာဝေ)

အပိုင္း ၅၃

၂၀၁၉ ၊ ေမ ၊ ရန္ကုန္

"အဆင္ေျပမွ ေျပပါ့မလား"

ေနာက္မွေန၍ ပခံုးႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္
အားေပးေတာ့ ေျကးမံုျပင္မွတစ္ဆင့္ ျပံဳး
ျပသည္။
လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြသည္ သာမန္
ထက္ ပိုကာေအးစက္ေနရွာ၏။ ျကည္
ျကည္လင္လင္မ်က္ႏွာသည္ကား ပကတိ
မည္သည့္ အဖံုးအကာမွမရွိ။ ေအးခ်မ္း
သိမ္ေမြ႕လြန္းေနပါသည္။

"Ava က နားလည္မွာပါ။ သူ႔ကိို ကြ်န္
ေတာ္တို႔ ေမးႀကမယ္ေလ။ ကြ်န္ေတာ္
တို ႔ အေႀကာင္းလည္း သူ႔ကိုေသခ်ာေျပာ
ျပႀကတာေပါ့။ ေနာ္...အစ္ကုုိ ဘာေတြပဲ
ထပ္ျဖစ္လာလာ အစ္ကို႔ကို ကြ်န္ေတာ္
မထားခဲ့ဘူး။ တကယ္ အားလံုးနဲ႔လဲရ
မယ္ဆိုရင္ေတာင္..."

ေရခ်ိဳးျပီးစ ေမႊးပ်ံ႕ပ်ံ႕ကိုယ္ကုိ အေနာက္
မွေန၍ သိမ္းက်ံဳးဖက္ေပးျခင္းျဖင့္ အတူ
တူ အားတင္းရပါသည္။ ကြ်န္ေတာ့္လက္
ေမာင္းမ်ားကို ေနာက္ျပန္  ျပန္လည္ဖက္
တြယ္ ရင္းမွ ခပ္ဖြဖြႏွိပ္ေနပါေသး၏။
ဒီလို သိမ္သိမ့္ေမြ႔ေမြ႕အထိအေတြ႕ေလး
ေတြကပင္ သူ႔ကိုျမတ္နိုးမႈေရခ်ိန္မ်ားကို
တိုးေနေစျခင္းသာ။

ရွပ္အျဖဴကို ျကယ္သီးအျပည့္တပ္ဆင္
ကာ ဆင္ယင္လ်က္ စတိုင္ပင္အနက္
ေရာင္ႏွင့္သူသည္ ရိုးရွင္းစြာရွင္းသန္႔
သည္။ ဓာတ္ေလွကားမွ ဆိုက္
ေရာက္အသံထြက္လာေသာ အခါဆုပ္
ကိုင္ထားေသာ လက္တို႕ ပိုမိုယွက္ျဖာ
သြားျကသည္။ အမွန္ေတာ့...သူေရာ
ကြ်န္ေတာ္ပါ ေျကာက္ပါသည္။ ဘယ္လို
ပင္ ေတြးေတြး မအပ္မစက္ဟု ထင္ရေပ
မဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို ကြ်န္ေတာ္လည္း အ
ျပည့္အဝ စိတ္ခ်၍မရ။ အခုခ်ိန္ကြ်န္ေတာ္
က သူနဲ႔ ပတ္သတ္ေသာ မွတ္ဥာဏ္မ်ား
သာ ျပန္ရေသးသူတစ္ေယာက္။ သူသည္
ကား ကြ်န္ေတာ့္၏ အေဖဆိုသည္ကိုပင္
မျမင္ဖူးလိုက္ရွာသူ။ ဒီေတာ့ ထုတ္မေျပာ
ေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးစိုး
ေႀကာက္ပါသည္။ သနားစရာက သူက
ပိုေလ၏။ ဘာသာတရားကိုင္းရႈိင္းသည့္
သူသည္ သူတစ္ပါးမိသားစုကို ဖ်က္ဆီး
မိျပီလားဆိုသည့္ အေတြး၏ ေျခာက္လွန္႔
ျခင္း ကို တိတ္တဆိတ္ျငိမ္ခံေနရရွာ၏။

အရင္ ဘဲလ္တီးျကည့္ေသာ္လည္းတုံ႕ျပန္
သံ မျကားရ၍ ကိုယ္တိုင္ အခန္းထဲခ်ည္းနင္းေျခခ်ရေတာ့သည္။ ရွင္းလင္းေန
ေသာ ဧည့္ခန္း ၊ တိတ္ဆိတ္ေနေသာ
ပတ္ဝန္းက်င္ ႏွင့္ ေအးစက္ေနေသာ ေလ
ထုျကား မေန႔ညက ဝရန္ဒါတြင္ခင္းက်င္း
ခဲ့ေသာ ညလယ္စာက မယိုမယြင္း။
ဝိုင္နွင့္ တည္ခင္းထားေသာ ညစာစား
ပြဲကို သူျမင္သြားေသာ အခါ...
ကြ်န္ေတာ္စိုးရိမ္သလို ခံစားမႈေတြအစား
နားလည္အျပံဳးဟု ဆိုအပ္ေသာ အျပံဳး
ေအးေအးေလး တစ္ခုျဖင့္သာ တံု႕ျပန္၏။