Skinny (Percy Jackson Fanfiction)

Bölüm 32 Ters cevap alıyorum

Selaaaam, selaaam, selaaam, selaaam,selaam!

Tam iki tane Skinny videosu yaptım, bir tanıtım, bir de final videosu. Ee, izler misiniz ki? İhihihihihihihi çok mutluyum kiii :D:p

Neyse, iyi okumalar. Multideki tanıtım, linkteki final. Artık hangisini isterseniz izlersiniz, iyi okumalar -iyi izlemeler dilerim :p

- - -

XXXII

Ters cevap alıyorum.

  Bazı insanlar umursamazdır. Bazılarıysa her şeyi kafasına takan, fazla umursayan tiplerdir. Zaten asıl sorun ilk bazılarında değil, ikinci bazılarındadır.

  Ben de öyleyim. Her şeyi kafama takarım. Hatta o kadar takarım ki bir gün önce beni bir çocuğun-ki bu Luke'tu- öpmüş olması bile aklımdan uçup gitmişti. Tek düşündüğüm gece olanlardı. Kadın bildiğimiz beni öldürmeye çalışmıştı. 

   Sabah kahvaltıya inene kadar Persephone, Demeter veya Hades'le karşılaşmadım. Kahvaltıya indiğimdeyse herkesin tamtakım hazır olduğunu gördüm. Sessizce köşedeki sandalyeye oturdum. Kahvaltı her zamanki gibi muhteşemdi.

''Günaydın.'' dedi Persephone hafif titrek bir sesle. 

''Günaydın.'' diye cevapladım. Niye bana böyle bakıyordu ki? İyi davranan Persephone dünde kaldı, bugün üvey annelik günü felan mıydı ki? 

Başka hiçbir şey söylemedim.  Sessizce yemeğin bitmesini seyrettim. Hades ayağa kalktı ve yürümeye başladı. Sandalyemi hafifçe geriye itip ayağa kalktım ve ben de peşinden gittim. 

''Baba.'' Başını çevirip bana baktı.''Sana bir şey sormam gerek. Şey-ee...dün gece b-bir görüntü gördüm.''

Sorarcasına baktı.

''Benim hafızamı Mnemonyse silmedi. O zaman, kim sildi?'' Hades'in kaşları hafifçe çatıldı. Eğer bir insan olsaydı renginin solduğunu söyleyebilirdim. Ama bir tanrıydı, hem de üç büyüklerden birisi.

''İşim var, sonra..'' Tam arkasını dönmüştü ki seslendim. 

''Baba! Lütfen.''

''Bunu neden soruyorsun ki?''

Doğru. Neden soruyordum ki?

''Çünkü...çünkü neler olduğunu bilmek istiyorum. Birisi öylesine hafızamı silmiş olamaz, değil mi?''

Cevap vermedi.

''Beni öldürmek istedi. Daha önce de bunu denedi. Ama her kim bunu yapıyorsa sadece hafızamı değil, olayı hayatımdan siliyordu.''

Yine cevap vermedi.

''H-hafızamı s-sen mi sildin baba?''

Sessizlik.

Yürüyüp gitti.

''Baba!'' Arkasına bile bakmadı. Sinirden deliye dönmüştüm sanki.  Ayağımı yere vura vura hızla içeri girdim. Merdivenleri ikişerli ikişerli çıkıp odama daldım. Neden bu kadar sinirleniyordum ki? İki günde baba-kız ilişkimiz mükemmeleşecek değildi ya? Üstelik babam normal bir insan bile değildi. Üç Büyükler'den biri, yeraltı ve ölüler tanrısıydı. Tabi ki muhteşem (!) ilişkimiz olacaktı canım!

Kendimi sabah topladığım-darmadağın olsa da- yatağa bıraktım. İyi bir şeyler düşünmeliydim. Beni mutlu edecek. Yakın zamanda ne olmuştu ki beni mutlu edecek?

Koca bir öpücüğü atlıyorsun, dedi iç sesim.

Evet, küçücük ama etkisi büyük bir öpücüğü atlıyordum.